فرامرز سهیلی به مناسبت هفته پژوهش (22 تا 28 آذر) در گفت و گو با ایسنا، بااشاره به جایگاه نامناسب کرمانشاه در بسیاری از شاخص‌های توسعه، اظهارکرد: عوامل متعددی می‌تواند روی این مسئله تاثیرگذار باشد که یکی از آنها موقعیت جغرافیایی و سیاسی استان است.

وی تصریح کرد: هرچند که مرز می‌تواند این قابلیت را داشته باشد که به یک فرصت خوب برای توسعه استان تبدیل شود، اما طی چندین دهه گذشته بیشتر یک تهدید بوده تا فرصت و همین مسئله باعث ترس سرمایه گذاران شده و اجازه نمی‌دهد برای سرمایه گذاری به کرمانشاه سرازیر شوند و اشتغالزایی و بهبود فضای کسب و کار و اقتصاد استان رقم بخورد.

معاون پژوهشی دانشگاه پیام نور کرمانشاه اضافه کرد: همچنین وقوع برخی حوادث تلخ در استان که عامدانه یا غیرعامدانه به سرعت فیلم‌های آن در فضاهای مجازی پخش می‌شود، یک حس ناامنی را به سرمایه گذار القا می‌کند و در نتیجه کرمانشاه را برای سرمایه گذاری امن نمی‌دانند.

وی افزود: از سوی دیگر استان‌هایی را می‌بینیم که شرایطی مشابه کرمانشاه را دارند، اما باتوجه به اینکه مدیرانی قوی در بدنه دولت دارند، برای همین برای استانهایشان جذب سرمایه گذار انجام می‌دهند، در مقابل مدیران و نمایندگان کرمانشاه در این رابطه در سنوات گذشته ضعیف عمل کرده‌اند.

سهیلی در ادامه ضعف ارتباط دانشگاه و صنعت و جامعه را از دیگر عوامل مهم عدم بهبود شاخص های مختلف توسعه در کرمانشاه دانست و افزود: متاسفانه بسیاری از مدیران و صنعتگران ما درک خوبی از توانایی دانشگاه هایمان ندارند و برای همین تاکنون بین این دو بخش ارتباط چندانی شکل نگرفته است.

وی اعلام کرد: صنعتگران ما به جای اینکه از دانشگاه های استان برای حل مشکلاتشان کمک بخواهند، قرارداد پروژه های کلان خود را با پژوهشگران خارج از استان می‌بندند.

معاون پژوهشی دانشگاه پیام نور کرمانشاه اضافه کرد: از نظر ارتباط دانشگاه و صنعت در کرمانشاه در مقایسه با دیگر استانها بسیار عقب هستیم، چرا که در سایر استانها می‌بینیم که صنایع ارتباط خوبی با دانشگاه ها دارند و از پژوهش های دانشگاهی حمایت می‌کنند.  

وی ادامه داد: البته باید به این نکته هم توجه کنیم که در کرمانشاه صنایع اساسی و زیرساختی بزرگی که بتوانند از پژوهش ها حمایت کنند را نداریم و از سوی دیگر مدیران ما هم توجه چندانی به مقوله پژوهش ندارند، برای همین تولیدات علمی در سفره مردم کرمانشاه نمود پیدا نکرده است.  

سهیلی در ادامه عنوان کرد: ما پژوهشگرانی را داریم که پژوهش ها و تولیدات علمی آنها در معتبرترین مجلات تخصصی چاپ  می‌شود، اما فرایند و بروکراسی سختی که پیش روی آنها وجود دارد، مانع از آن می‌شود تا این پژوهش ها به مرحله اجرایی برسد و در نهایت 80 درصد آنها در همان حد مقاله می‌ماند.

انتهای پیام