متخصصان دیرینه‌شناسی و باستان‌شناسی گونه جدیدی از دایناسورها را پیدا کرده‌اند که «Ubirajara jubatus» نام دارد. برجستگی‌های عجیب و غریبی در شانه‌های این دایناسور کوچک وجود داشته که دانشمندان حدس می‌زنند مانند دم طاووس نوعی آذین و زینت بوده است.

فرم بدن این دایناسور تازه کشف‌شده برای دانشمندان بسیار آشناست. «اوبیراجارا» دایناسوری به اندازه مرغ است و عضوی از خانواده آراسته آروارگان به شمار می‌رود. این دایناسور یالی ضخیم و بلند در قسمت پشت بدن داشته و بازوانش نیز با رشته‌های خز پوشانده می‌شدند. دانشمندان بر این باورند که اوبیراجارا می‌توانسته یال خود را کنترل کند و آن را به حالت ایستاده درآورد، مانند سگ‌ها که می‌توانند سیخموی (مو‌های زبر گردن و پشت سگ) را در زمان خطر و تهدید به حالت ایستاده درآورند.

یال این دایناسور به طور معمول در حالت خوابیده روی پوست قرار می‌گرفته تا در زمانی که این جانور با سرعت به اطراف حرکت می‌کرده، مزاحمتی ایجاد نکند. با این حال یال تنها ویژگی منحصربه‌فرد این دایناسور تازه کشف‌شده نیست. شاید عجیب‌ترین ویژگی اوبیراجارا ساختار‌هایی باشد که از کناره‌های بدن به بیرون می‌زده است. آن‌ها مانن نوار‌های بلند، صاف و سختی بودند که  برآمدگی کوچکی در قسمت میانی داشتند.

این ساختار‌های عجیب بال این دایناسور نبودند، اما از جنس کراتین ساخته شده‌اند که ماده اصلی سازنده پر‌ها و منقار پرندگان و مو‌های انسان است. از آنجایی که این ساختار‌ها روی شانه‌های دایناسور قرار داشتند، احتمال می‌رود که جانور می‌توانسته در صورت نیاز آن‌ها را به سمت بالا و پایین حرکت دهد. به گفته تیم تحقیقاتی، تاکنون چنین ساختاری در آثار فسیلی دیده نشده است.