به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما؛ سردبیر رای الیوم با اشاره به گسترش بحران در روابط عربستان سعودی و پاکستان و بررسی علل و عوامل این بحران نوشت: ائتلاف تاریخی و راهبردی پاکستان و عربستان به بن بست رسیده است و به احتمال زیاد در آینده، این ائتلاف از بین خواهد رفت و پاکستان به چین، ایران و ترکیه گرایش خواهد یافت.

عبدالباری عطوان نوشت، ما با یک محور جهانی جدید به رهبری چین و روسیه مواجه هستیم که از ایران، ترکیه، پاکستان و چه بسا هند تشکیل می‌شود، این محور ممکن است با تشدید احتمال جنگ‌های داخلی و از هم پاشیدگی ابر قدرت آمریکا تقویت شود، البته در این وضعیت اکثر عرب‌ها تمایل دارند به سمت سازش با رژیم صهیونیستی حرکت کنند، زیرا معتقدند اسرائیل می‌تواند جایگزین آمریکا باشد.
روزنامه اینترنتی رای الیوم در یادداشتی به قلم عبدالباری عطوان نوشت، یک خبر کوتاه چند کلمه‌ای که در برگیرنده معانی سیاسی و راهبردی زیادی است، دیروز (پنجشنبه) در ذیل صفحات اقتصادی اکثر روزنامه‌های عرب زبان منتشر شد و توجهات را به یک بحران بزرگ راهبردی در روابط عربستان سعودی و پاکستان بعنوان تنها کشور اسلامی دارای قدرت هسته‌ای در جهان جلب کرد، بحرانی که ممکن است تا قطع روابط دو کشور ادامه یابد.

 

بحران بدهی ها و نگاه اسلام آباد به چین
این خبر می‌گوید، پاکستان یک میلیارد دلار از بدهی سه میلیارد دلاری عربستان را بازپرداخت کرده است، یک میلیارد دلار دیگر نیز ژوئیه گذشته پرداخت شد و فقط یک میلیارد دلار مانده است که دولت پاکستان ماه آینده پس از دریافت وام از همپیمان چینی خود، آن را تسویه خواهد کرد.
نظریه‌ها درباره علل و عوامل بحران بین دو کشور عربستان و پاکستان که تاریخ ائتلاف راهبردی آن‌ها به حدود هفتاد سال پیش یعنی جدایی پاکستان از هند می‌رسد ضد و نقیض است، برخی می‌گویند عربستان سعودی که به علت کاهش درآمد‌های نفتی و رسیدن کسری بودجه به ۸۰ میلیارد دلار در بودجه سال جاری و حدود ۴۰ میلیارد دلار در بودجه سال آینده با کاهش هفت درصدی، با وخامت اوضاع اقتصادی و کمبود درآمد مواجه است، اکنون به پول نیاز دارد و دولت پاکستان به نخست وزیری عمران خان را - که چندان با ریاض دوست نیست- تحت فشار گذاشته است، برخی دیگر می‌گویند نزدیکی راهبردی هند و عربستان در مقابل ایران و پاکستان از مهمترین عوامل این تنش یا بهتر بگوییم از عوامل اصلی تشدید تنش و علنی شدن آن است.‌

 

می‌توان این تحول بزرگ در روابط عربستان و پاکستان را که احتمالا در آینده تشدید خواهد شد پیش از توجه به بازتاب این روابط بر جهان اسلام خصوصا خاورمیانه در نکات زیر خلاصه کرد:

۱- اختلافات عربستان و پاکستان از جنگ یمن در مارس ۲۰۱۵ یعنی پس از مخالفت دولت اسلام آباد با اعزام نیرو‌هایی برای مشارکت در این جنگ و همچنین مخالفت اسلام آباد با ایده تشکیل پیمان «ناتو اسلامی» به ریاست عربستان که محمد بن سلمان ولیعهد این کشور خواستار تاسیس آن بود، وخیم‌تر شد.
۲- مسئله کشمیر؛ این بحران با اقدام ریاض در حذف خط مرزی پاکستان در کشمیر به اوج خود رسید که از این اقدام به عنوان اذعان ریاض به حاکمیت هند بر منطقه مورد منازعه کشمیر تعبیر می‌شود، عربستان سعودی همچنین در جریان برگزاری نشست گروه بیست به ریاست ریاض در روز‌های ۲۱ و ۲۲ ماه گذشته یک سکه بیست ریالی چاپ کرد که بر اساس گزارش روزنامه «یورو آسیا»، پشت این سکه، نقشه جدیدی از جهان بدون وجود مرز‌های سابق کشمیر ترسیم شده است.

 

نتیجه گیری
از آنچه گفته شد می‌توان چنین نتیجه گیری کرد که ائتلاف تاریخی و راهبردی پاکستان، عربستان و دیگر کشور‌های حاشیه خلیج فارس به بن بست رسیده است و به احتمال زیاد در آینده، این ائتلاف از بین خواهد رفت و پاکستان به چین و ایران در شرق و ترکیه در غرب و همچنین به قطر، انصارالله در یمن، حزب الله در لبنان، الحشد الشعبی در عراق و هر کشور اسلامی دیگری که مایل به انضمام در تشکل جدید دیگری باشند که ممکن است در سال ۲۰۲۱ تشکیل شود، گرایش خواهد یافت.