به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، 30 آذرماه ولادت حضرت زینب (س) و روز پرستار است، یکسالی می شود که پرستاران بدون خستگی، منت و پاداش برای سلامتی ما مبارزه می کنند، خواهش آن ها از ما این است که مواظب خودمان باشیم، ماسک برنیم، نکات بهداشتی را رعایت کنیم، خسته نشویم و تا رفتن کرونا مبارزه کنیم.
حال به روز پرستار رسیده ایم و ما پای صحبت پرستاران می نشینیم.
احسان کردی؛ یکی از پرستاران بخش اورژانس بیمارستان امام خمینی (ره) شهرستان خاش از این روزهایی کرونایی و آنچه در این روزها بر او گذشت و آرزوهایش گفت.
آن روزها دلم می خواست فرصت پیدا کنم که در گروه های خیریه فعال تر شوم تا کمکی باشم برای کاهش تعداد نیازمندان و محرومان جامعه بود.
بزرگترین آرزویم ریشه کن شدن ویروس کروناست که همه را خسته کرده است. کارد درمان خسته اند و مردم در برابر این ویروس کشنده؛افسرده و مستاصل مانده اند. آرزویم رسیدن به راه درمانی قطعی برای از بین بردن این ویروس است.
غم انگیزترین خاطره ای که از این روزهای کرونایی دارید؟
شرکت نکردن در مراسم خاک سپاری و مراسم ترحیم نزدیکان و عزیزانم.
امیدوار شدن مسئولان برای تولید و آزمایش واکسن کرونای ایرانی.
فرزندم در مدت شیوع کرونا متولد شد.
نگفتن مثبت بودن نتیجه آزمایش کرونای یک بیمار به دلیل آن که بیماری قلبی داشت ، می دانستم بگویم قلبش از ترس می ایستد. سعی کردم تا زمانی بهبود کامل از کرونا یافت فقط به او بگویم که حال قلبی مناسب نیست و باید مراقب باشی و در نهایت هم با تمام سختی های دوره کرونا به سلامت از این بیماری گذر کرد.
بیماری بود که کرونا خیلی توانش را گرفته بود . نفسش بالا نمی آمد . در همان حال و اوضاع با چشمانی که درد در آن موج می زد فریاد می کشید،کاش ماسک زده بودم ؛ کاش رعایت کرده بود و به کرونا بد و بیراه می گفت؛ درد داشت ... آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.
