به گزارش خبرنگار آموزش عالی گروه علمی فرهنگی هنری خبرگزاری صدا و سیما؛ با اینکه هنوز اهالی سن و سال دار شهر عادت دارند که کوچه و خیابان‌های این شهر را با اسم خاطرات دوران جوانی و نوجوانی شان صدا بزنند، اما چند دهه‌ای می‌شود که خیابان‌های این شهر را بنا به اتفاقات بزرگی که اهالی اش آن را در گذر تاریخ رقم زده اند نامگذاری می‌کنند، از اسم شهدای هشت سال دفاع مقدس و شخصیت‌های بزرگ گرفته تا سالروز واقعه‌های مهم ملی و مذهبی، از جمله خیابان ویلا که از خیابان‌های مرکزی شهر تهران است و پس از انقلاب به خیابان استاد شهید دکتر کامران نجات اللهی تغییر نام یافت.

 

استاد کامران نجات اللهی در هفتم مرداد ۱۳۳۳ در شهرستان بیجار به دنیا آمد پدرش عبدالحسین، کارمند و مادرش فاطمه نام داشت.

استاد شهید کامران نجات اللهی در سال ۱۳۴۵ شمسی تحصیلات دبیرستانی را به پایان رساند. پس از گرفتن لیسانس مهندسی راه و ساختمان از دانشگاه علم و صنعت و اخذ درجه دکتری، در دانشگاه پلی تکنیک به تدریس مشغول شد.

شهید نجات اللهی چه در دوران تحصیل و چه در زمان تدریس، به مبارزه با ظلم و ستم رژیم شاهنشاهی پرداخت و هیچ گاه وظایف سیاسی و اجتماعی روشنگرانه اش را فراموش نکرد. از آغاز تشکیل سازمان ملی دانشگاهیان ایران، صمیمانه در همه فعالیت‌های سازمان شرکت می‌کرد.

 

همزمان با اوج گیری نهضت اسلامی مردم ایران علیه رژیم پهلوی در دوم دی ۱۳۵۷، نزدیک به ۷۰ تن از استادان و مدرسین دانشگاه‌ها در اعتراض به رفتار خشونت آمیز مأموران نظامی رژیم شاه و سرکوب مبارزات حق‌طلبانه مردم مبارز و مسلمان ایران و نیز تعطیلی دانشگاه‌ها از طرف رژیم، در ساختمان مرکزی وزارت علوم در مرکز تهران اجتماع و تحصّن کردند. این استادان خواسته‌های خود در دو بخش بازشدن در‌های دانشگاه‌ها بر روی کلیه دانشگاهیان اعم از دانشجو، کارمند و استاد و تخلیه فوری محوطه دانشگاه و اطراف آن را از نیرو‌های نظامی و پلیس مطرح کردند.

این تحصُّن، رژیم را به خشم آورد، زیرا دیگر قشر‌ها هم از استادانِ متحصِّن حمایت می‌کردند. در پی این تحصّن، عوامل رژیم پهلوی برای در هم شکستن اعتصاب استادان به آن‌ها حمله کردند.

 

در سومین روز تحصن، رژیم پهلوی برای در هم شکستن اعتصاب استادان در ساعت ۲:۳۰ به آن‌ها حمله کرد. در این تهاجم، استاد کامران نجات اللهی از استادان جوان دانشگاه پلی تکنیک تهران به ضرب گلوله مجروح و به بیمارستان منتقل شد.

البته در خصوص نحوه شهادت استاد نجات اللهی، تحریف واقعیت از سوی رژیم پهلوی شکل گرفت به طوری که به نوشته نشریه ایرانشهر، دکتر نجات‌اللهی هنگامی که مشغول سخنرانی برای متحصنین در وزارت علوم بود، کشته شد.

دولت اعلام کرد، هنگامی که وی سرش را از پنجره بیرون آورده بود، تصادفاً مورد اصابت گلوله قرار گرفت، اما ایرانشهر ادعا کرد بنا به گزارش منابع موثق وی از پنجره ساختمان روبه‌رویی مورد هدف گلوله قرار گرفته و سرهنگ شاه‌بیگی وی را با شلیک اسلحه کمری عمداً کشته است.

فردای آن روز در ششم دی ۱۳۵۷، با حضور ده‏ها هزار نفر که در پیشاپیش آنها، آیت ‏اللَّه سید محمود طالقانی حرکت می‏ کرد، پیکر شهید نجات‏ اللهی تشییع شد. مراسم تشییع جنازه استاد نجات اللهی، یکی از صحنه ‏های خونین دوران انقلاب را رقم زد که با یورش مزدوران پهلوی به شهادت بیش از ۲۵۰ نفر از مردم مسلمان در میدان انقلاب تهران منجر شد. سرانجام پیکر مطهر شهید نجات اللهی در بهشت زهرا دفن شد.

امام خمینی در تاریخ ۷ دی ۵۷ در دیدار ریچارد کاتم استاد علوم سیاسی دانشگاه پیتزبورگ ایالت پنسیلوانیای آمریکا، با اشاره به جنایات رژیم پهلوی درباره کشتار مردم در تشییع جنازه شهید نجات‌اللهی فرمودند «در همین امروز در تشییع جنازه‌ای که خود دستگاه اجازه داده بود، یک افسر دستور حمله داد. در حالی که تظاهراتی نبود، در یک میدان شهر آدم‌کشی شروع شد و بسیاری را کشته و زخمی کردند». 

 با پیروزی انقلاب اسلامی نام خیابان ویلا مانند بسیاری از خیابان‌های شهر به نام استاد شهید نجات اللهی تغییر یافت و نام این استاد برای همیشه در ذهن‌ها باقی ماند.