با این حال شاید خاطره‌ساز‌ترین اثر ناصر چشم‌آذرآلبوم «باران عشق» باشد که در دهه هفتاد منتشر شد و بخشی از خاطرات مردم را شکل داد و هنوز هم بعد این همه سال شنیدنی است.ناصر چشم‌آذر درباره چگونگی ساخته شدن این آلبوم گفته بود: یک بار در منزل آقای صالح علا نشسته بودیم و او به من گفت ناصر این‌طور که نمی‌شود، باید کاری بسازی و لباس دیگری بر تن موسیقی پاپ کنی. من هم وقتی سفارش این کار را گرفتم خیلی در این فکر بودم که چه کنم سر از قالب موسیقی پاپ درنیاورم؛ اما روند کار طوری باشد که بکر و تازه باشد. چند ماهی فکرم مشغول بود و در نهایت به این فضا نزدیک شدم. یکی از ملودی‌های قبلی‌ام را که در سال ۶۶ برای فیلم «محموله» ساخته سیروس الوند ساخته بودم، پایه این کار کردم و کار را براساس آن چیدم. وقتی ملودی‌ها را می‌نوشتم دلم می‌خواست به موسیقی‌های ۳۰، ۴۰ سال پیش و فضا و درگیری‌های عاطفی آن زمان نزدیک شوم.
او بعد از سال‌ها ۱۹ مهرماه سال ۱۳۹۴ در تالار وحدت به صحنه بازگشت و کنسرت «باران عشق» را اجرا کرد.آن شب وقتی چشم‌آذر بخش‌هایی از موسیقی فیلم‌هایش را اجرا کرد یکی از تماشاچی‌ها از وسط جمعیت بلند شد و با صدای بلند از چشم‌آذر درخواست کرد تا یکبار دیگر «خواهران غریب» را اجرا کند. مکثی کرد و از گروهش درخواست کرد با مردم تنهایش بگذارند. بعد پشت پیانو ایستاد و آهنگ آن فیلم را نواخت و آرام آرام زمزمه کرد: «مادر من مادر من تو یاری و یاور من» و سالن تا مرز انفجار پیش رفت.آن شب وقتی در حال نواختن آکاردئون بود احساس کرد توان ادامه اجرا را ندارد و خیلی سخت آن قطعه را به پایان رساند و بعد هم از حال رفت.۲۰ دقیقه‌ای طول کشید تا حال جسمی‌اش کمی بهتر شود و نزدیکانش از او خواستند استراحت را ادامه بدهد؛ اما قبول نکرد و گفت این آدم‌ها به احترام من در این سالن جمع شده‌اند و دلم نمی‌آید تنهایشان بگذارم. با تشویق مردم به صحنه بازگشت و گفت مرا باید ببخشید. من قرص‌هایم را باید می‌خوردم و نخورده بودم و الان با محبت‌های شما روی صحنه هستم. حالا که قرص‌هایم را خوردم و زبانم باز شده از دوستانم تشکر می‌کنم که برای این کنسرت خیلی زحمت کشیدند. آن اجرا آخرین باری بود که آمده بود روی صحنه.
