به گزارش برنا؛ کشور ما بر روی کمربند زلزله جهان قرار دارد و هر از گاهی این گسلها تکانی به خود داده و ترس را در جان هموطنان تازه میکند.
در بحث زلزله در کشور، تهران در مقایسه با دیگر شهرها از حساسیت ویژهای برخوردار است و دلیل آن تراکم بالای جمعیت و نیز تمرکز بسیاری از زیر ساختها در این شهر و یا اطراف آن است، همچنین تهران بر روی چندین گسل زلزله قرار دارد و در صورت فعالیت این گسلها خطرات بسیاری گریبان پایتخت ایران خواهد شد.
تهران را به نوعی میتوان شهر گسلها نام گذاری کرد چرا که تعداد زیادی از گسل است که شامل گسلهای مُشا، فشم، ملاصدرا، نیاوران، تِلو پایین، محمودیه، شیان، گسل معکوس امامزاده داوود، کوث، شمال ری، جنوب ری، کهریزک، گرمسار، پیشوا و پارچین میشود؛ البته گسلهای فرعی زیادی در سطح شهر تهران وجود دارد مانند نارمک، شادآباد، داوودیه، عباسآباد، باغ فیض و ...، که فعال شدن سه گسل مشا، جنوب ری و شمال تهران هر کدام خسارات و شدت گوناگونی را در هر منطقه از تهران در پی خواهد داشت.
درباره مدت زمان لرزش تهران طبق محاسبات علی درویش زاده (پدر علم زمینشناسی ایران)، این دوره برای تهران ۱۵۰ سال است در حالی که از وقوع آخرین زمین لرزه بزرگ آن بیش از ۱۸۰ سال گذشته و این تأخیر ۳۰ ساله به این معنی است که زمین لرزه بعدی، احتمالا شدت و بزرگی بیشتری خواهد داشت؛ لذا انرژی زمین در حال جمع شدن در گسل هاست و زلزله بعدی تهران قابلیت وقوع تا ۸ ریشتر را دارد.
در تهران نیز در کنار برجها و سازههای مقاوم و مستحکم ساختمانهایی وجود دارند که ایمن نبوده و امکان این را دارد که حتی با یک زمین لرزه متوسط و گاها کم شدت تخریب شوند.
مناطق حاشیه نشین تهران، بافتهای فرسوده که نیاز به مرمت و بازسازی دارند، مرکز و جنوب پایتخت نیز از این دست مناطق هستند که در صورت عدم توجه به آن مناطق ممکن است خسارات جبران ناپذیری به افراد جامعه وارد کند.
احتمال رخ دادن زمین لرزه در تهران بین هر ۱۵۰ تا ۲۰۰ سال است که پایتخت ایران در سالهای ۷۴۳، ۸۵۵، ۹۵۸، ۱۱۷۷، ۱۶۶۵ و ۱۸۳۰ میلادی برای یک بار هم که شده لرزیده است که اختلاف بین دو زلزله آخر حدود ۱۶۵ سال است.
تهران گسلهای فراوانی دارد که بزرگترین آنها در شمال و جنوب تهران فعال است و هر آن احتمال دارد مانند انفجار یک بمب، تهران از این رو به آن رو تبدیل شود؛ از سویی رفتار غلطی که ریشه در وحشت کاذب مردم از زلزله و عدم اطمینان آنها به سازه هایشان دارد، کاملا قابل اصلاح است.
همانطوری که عنوان شد با آموزش جامعه و ساخت اصولی سازه؛ چالش زلزله در تهران را میتوان کنترل کرد. از سوی دیگر، به دنبال وقوع زلزلهها همواره شایعات فراوانی منتشر میشود، بهترین و مناسبترین راه برای مقابله با این شایعات آموزش دقیق مردم است.
برج میلاد، بلندترین برج ایران بر روی گسل پردیسان ساخته شده است، بیمارستان میلاد یکی از مراکزی است که بر روی گسل تهران احداث شده است، بزرگراههای شهید بابایی، صدر، آیت الله هاشمی رفسنجانی، شهید چمران، آزادگان و امام علی (ع) با توجه به محل قرار گیری در گسلهای تهران در صورت وقوع زلزله به نحوی آسیب میبینند که امکان امدادرسانی از این مسیرها در صورت وقوع زلزله وجود ندارد.
اتاق رئیس دانشگاه علوم و تحقیقات تهران دقیقاً بر روی گسل زلزله شمال پایتخت تاسیس شده و واحد دانشگاهی علوم و تحقیقات و واحد تهران مرکزی دانشگاه آزاد در منطقه سوهانک تهران، بر روی بزرگترین گسل پایتخت بنا شده اند!
ساختمان بانک مرکزی و ساختمان اسناد ملی ایران نیز بر روی گسل داوودیه و گسل سید خندان قرار دارند و ساختمانهای بنیاد مستضعفان، وزارت راه و شهرسازی، مجموعه کتابخانه ملی همچنین پل بزرگراه صدر و پل پارک وی نیز بر روی گسل بنا شده است.
ساختمان بلند مرتبه و سنگین روزنامه اطلاعات در کنار گسل در زیر بزرگراه جهان کودک واقع است که گسل سید خندان پشت این ساختمان قرار دارد، ساختمانهای مسکونی و مدرن آتی ساز در کنار هتل اوین، در محل تقاطع گسل محمودیه و گسل عمود بر آن قرار دارند.
اینها اماکنی هستند که جز مناطق پرتردد و مهم در پایتخت بوده که در کانون اصلی زلزله در تهران قرار دارند. حال سوالی که در اینجا در ذهن افراد جامعه ایجاد میشود این است که چرا مجوز ساخت و ساز در این مناطق صادر شده است؟ آیا این امکان وجود نداشت که همین ساختمانها با همین شرایط سازهای در مناطق دیگر و امنتری ساخته شوند؟
همانطور که اشاره شد زلزله یک بلای طبیعی است و هر آن ممکن است رخ دهد چه با شدت زیاد و چه با شدت و تخریب کمتر؛ نکتهای که در اینجا قابل تامل است اقدامات و رفتار ما در خصوص مقابله با این پدیده طبیعی است؛ آیا توان مقابله با پس از زلزله را داریم؟
آیا ما میتوانیم بلافاصه مشکلات پس از وقوع زمین لرزه را پیگیری و حل و فصل کنیم؟ آیا قبل از وقوع زلزله ساختمانها و سازههایمان را ایمن و مستحکم کردهایم؟ و خیلی از موارد دیگر که انجام آن به خود ما بستگی دارد؛ زلزله حادثهای است که یکبار و یا چند مرتبه رخ میدهد.
بر اساس اطلاعات ارائه شده از سوی مرکز اطلاعات جغرافیایی شهر تهران و براساس نقشه مکان یابی بلند مرتبهسازی، محله قدیم تهران موسوم به ارگ قدیم، امنترین ناحیه از نظر وجود گسلهای زلزله است.
ارگ قدیم تهران حد فاصل خیابان شوش، هفده شهریور، انقلاب و کارگر جنوبی را شامل میشود که بازار تهران، خیابان مولوی، میدان بهارستان، میدان امام خمینی، محله امیریه و خیابان جمهوری اسلامی را شامل میشود.
از محلات به نسبت امنتر شهر تهران میتوان به راه آهن، محور نواب، محور خیابان انقلاب و آزادی، هفت چنار به علاوه ارگ قدیم تهران اشاره کرد.
به نظر میرسد که مکان یابی حاصل از تجربه چند صد ساله مردم ساکن تهران که منجر به تشکیل محدوده ارگ قدیم شهر شده، بسیار قابل اعتمادتر از مکانیابی سالهای کنونی در گسترش و احداث شهرکهای حاشیهای شهر تهران است.
وجود گسلها فقط مختص به تهران نیست و سرتاسر کشورمان دارای گسلهای مختلفی هستند که هر آن ممکن است فعال شده و در ادامه خرابی را به بار بیاورند.
گسل مشا، ایوانکی، کهریزک، پیشوا، رباط کریم در استان تهران، گسل شمال تبریز در استان آذربایجان شرقی، گسل کوه خضر که از میان بخشی شهر قم عبور میکند، گسل اصلی جوان زاگرس که از کنار شهر مریوان عبور میکند، گسل غربی فرو افتادگی دریاچه ارومیه در استان آذربایجان غربی، گسل بافران از جنوب شهر نایین که در استان اصفهان عبور میکند، گسل هیرمند که از نزدیکی شهر زاهدان عبور میکند، گسل مکران که از نزدیکی شهرهای جاسک در استان هرمزگان و چابهار در استان سیستان و بلوچستان عبور میکند، گسل ساحلی بندرعباس از گسلهای بزرگ در کشورمان هستند.