این در حالی است که سیاست‌گذاران باید بدانند که صادرکنندگان و تولیدکنندگان برای تامین مایحتاج مردم راه سختی در جهت تامین نیازهای ارزی طی کرده‌اند. این تلاش‌ها در حالی صورت گرفته است که نمی‌توان منکر تهدیدها و چالش‌های این مسیر صعب‌العبور شد که در مقابل خود بحران کرونا و تحریم‌ها را دارد. البته باید این مساله را عنوان کرد که این چالش‌ها تنها در ایران نبود و اقتصاد دنیا به دلیل موج تعطیلی کسب‌وکارها به دلیل کرونا کوچک شده است. اما صنعتگران ایرانی در کنار بحران تحریم‌ها، مشکلات کرونایی را پشت سر گذاشته‌اند؛ به‌طوری که با وجود اینکه درآمدهای نفتی از ۱۰۰ میلیارد دلار در سال ۱۳۹۲ به ۸ میلیارد دلار رسیده است اما کشور اداره شد. این موضوع اتفاقی یا تصادفی نیست و بدون شک محصول تلاش صادرکنندگان و صنعتگران ایرانی است. در این میان انتظار می‌رود دولت و سیاست‌گذاران تلاش کنند گره‌های کوری که آمریکا و تحریم‌ها ایجاد کرده‌اند را باز کنند که از دیدگاه من تنها راه نجات کشور خواهد بود. امیدوار هستیم حداقل در شرایط فعلی زحمات فعالان بخش خصوصی دیده شود یا حداقل به افرادی که چرخ کارخانه‌ها را می‌چرخانند ارج نهاده شود و حمایت‌های لازم از این قشر زحمتکش به عمل آید. حال یک روز بعد از روز ملی صنعت و معدن باید گفت اتکای کشور به درآمدهای حاصل از نفت به شدت کاهش یافته است و این موضوع تنها از سختی‌هایی که صنعتگران کشور در دوران بحران‌ها متحمل شده بیرون آمده است. در یک جمع‌بندی باید گفت ریشه بسیاری از چالش‌های فعلی در بخش صنایع و معادن ایران به مشکلاتی بازمی‌گردد که در عرصه سیاست‌گذاری‌ها اتفاق افتاده است. ما در بخش صنعت و تولید مانعی نمی‌بینیم، اما به دلیل اینکه کشورمان پرچمدار عدم وابستگی به خارجی‌ها باشد، ضربات زیادی را متحمل شده‌ایم و در این میان کشورهایی مانند آمریکا هم در جهت منزوی کردن ما برآمده‌اند. اما آنها باید بدانند که صنعتگران این مرز و بوم تا قطره آخر مواد اولیه‌شان به فعالیت‌های تولیدی ادامه خواهند داد. در این میان انتظار می‌رود با تسهیل شرایط سخت داخلی، شرایط بغرنج خارجی را کمرنگ‌تر و از این مسیر تولید و تولیدکنندگان را همراهی و حمایت کنند.
