اقتصاد آنلاین – حسین قطبی؛ به هر کاربر فعال خرید و فروش ارزهای دیجیتال در هر پلتفرم، آدرسی اختصاص داده میشود که برای ارسال و دریافت رمزارزهای خود از آن استفاده میکند. میتوانید این آدرس را مانند یک آدرس ایمیلی در نظر بگیرید که در هر جایی که به آن دسترسی دارید ایمیل ارسال و دریافت کنید. شبکه ارزهای دیجیتال، آن آدرس را به عنوان مال شما میشناسد و از آن برای تراکنشها استفاده میکند. این آدرس کیف پول شماست.
زمانی که کوین یا توکنهای یک رمز ارز به آدرس کیف پولی ارسال میشوند که آن آدرس فقط میتواند دریافت کند، آن کوین یا توکنها «سوخته» میشوند. به این آدرسها آدرسهای «خورنده» یا «سوزنده» (Eater Address) نیز گفته میشود. پس در واقع آدرسهای خورنده، آدرسهایی هستند که فقط ورودی دارند و از آنها هیچ ارزی را نمیتوان خارج کرد. برای روشنتر شدن این موضوع به این صورت بیان میکنیم؛ مطلع هستید که کیف پولهای ارزهای دیجیتال دارای کلیدهای خصوصی هستند که به شما امکان میدهند به رمزی که در آنها ذخیره کردهاید، دسترسی داشته باشید. اما آدرسهای خورنده این کلید خصوصی را ندارند، بنابراین ارزهای آنها برای همیشه غیر قابل دسترس هستند و عملاً از بین رفتهاند.
توکن سوزی فرآیندی است که طی آن تعدادی کوین(توکن)های یک پروژه به آدرسهای خورنده ارسال میشوند. بنابراین آن تعداد کوین(توکن) برای همیشه از گردش خارج میشوند و در تراکنشهای دیگری قابل استفاده نیستند. لازم به ذکر است که فرآیند توکن سوزی گاهی طی یک سری دورههای مشخص و از پیش تعیین شده و گاهی به صورت تصادفی و هر زمان که توسعه دهندگان پروژه نیاز به چنین کاری بدانند، انجام میشود.
حذف یک دارایی از گردش برای تنظیم میزان در دسترس بودن آن و درنیتجه ارزش آن، مفهوم جدیدی نیست. به عنوان مثال؛ بانکهای مرکزی مقدار ارز در گردش را برای تنظیم قدرت خرید آن ارز، دستکاری میکنند. این موضوع تأثیر مستقیم بر میزان عرضه و تقاضا برای آن دارایی یا آن ارز را دارد. فلسفه مفهوم توکن سوزی در حوزه رمزارزها هم به همین صورت است. البته لازم به ذکر است که هنوز هیچ مدرکی مبنی بر اینکه سوزاندن کوین یا توکنهای رمزنگاری ارزش آن ارز دیجیتال خاص را افزایش میدهد، وجود ندارد. بلکه تجربیات نشان داده است که این اقدام میتواند بر احساسات سرمایهگذار و کاربر تأثیر بگذارد که تأثیر اصلی آن بر افزایش و کاهش قیمتها است. چند دلیل و پیامد عملی دیگر برای فرآیند توکنسوزی در رمز ارزها وجود دارد که در ادامه به بررسی آنها میپردازیم:
شرکتهای سهامی عام برای کاهش تعداد سهام در گردش، سهام را بازخرید میکنند. به طور کلی این عمل به منظور افزایش ارزش سهام و در عین حال افزایش عملکرد مالی شرکت است. اما متأسفانه همیشه این هدف حاصل نمیشود و گاهی اوقات نتیجه معکوس دارد. سهام همچنین به عنوان یک روش کنترل بازخرید میشوند. شرکتها میتوانند از این تاکتیک برای جلوگیری از تصرف خصمانه استفاده کنند در نتیجه عمل خرید سهام برای به دست آوردن اکثریت سهام و در نتیجه حفظ مالکیت شرکت کارآمد است. تصور میشود که رمزارزها هم برای دستیابی به نتایجی مشابه سوزانده میشوند. با کاهش تعداد توکنهای موجود، نهادهایی که سوزاندن را انجام میدهند امیدوارند که توکنها را با ارزشتر و کمتر قابل دستیابی کنند. بنابراین برای کنترل عرضه و حفظ یا افزایش ارزش داراییهای خود از طریق توکن سوزی تلاش میکنند. برخی از توسعه دهندگان ارزهای دیجیتال برای گرفتن نتایج مطلوب عمداً توکنها را میسوزانند.
اثبات توکنسوزی (PoB) یکی از چندین الگوریتم مکانیزم اجماع است که توسط شبکه بلاکچین، برای اطمینان از اینکه همه گرههای شرکتکننده، با وضعیت واقعی و معتبر شبکه بلاکچین موافقت میکنند، پیادهسازی شده است. مکانیزم اجماع مجموعهای از پروتکلها است که از اعتبارسنجیهای متعدد برای توافق در مورد معتبر بودن یک تراکنش استفاده میکند. PoB اغلب یک سیستم اثبات کار بدون اتلاف انرژی نامیده میشود. این بر اساس اصل اجازه دادن به ماینرها برای سوزاندن کوین(توکن)های تحت مالکیت خود عمل میکند که برای آنها هزینه شده است. سپس به آنها حق استخراج به نسبت تعداد کوین (توکن)های سوخته شده داده میشود.
برای فرآیند توکن سوزی، ماینرها آنها را به آدرس خورنده ارسال میکنند. این فرآیند منابع زیادی را به غیر از انرژی که برای استخراج آن کوین(توکن)ها قبل از سوزاندن استفاده شده است، مصرف نمیکند. در عوض تضمین میکند که شبکه فعال و چابک باقی میماند. در این حالت بسته به نوع اجرا، ماینرها مجاز به سوزاندن ارز بومی یا یک رمزارز جایگزین مانند بیتکوین هستند و در ازای آن پاداش در رمز ارز بومی بلاکچین دریافت میکنند.
اساساً، تمام این فعالیتهای توکنسوزی، شبکه را چابک نگه میدارد و شرکت کنندگان برای فعالیتهای خود پاداش دریافت میکنند.
برای جلوگیری از احتمال مزایای غیرمنصفانه برای شرکت کنندگان در عرضه اولیه، سیستم PoB مکانیزمی را اجرا کرده است که سوزاندن دورهای کوین(توکن)های رمزنگاری را ترویج میکند، به طوری که تعادل بین کاربران اولیه ماینینگ و کاربران جدید حفظ شود. سرعت ایجاد کوینها از طریق PoW هر بار که یک بلاک جدید استخراج میشود کاهش مییابد. این امر باعث ترویج فعالیت منظم استخراج کنندگان میشود. به جای استخراج یک کوین در ابتدای استخراج، ماینرها باید کوینهای اولیه خود را بسوزانند و کوین جدید استخراج کنند. در نتیجه در شبکه تعادل برقرا شود. در ادامه به پاسخ چند سوال که ممکن است برای خوانندگان پیش بیایند، میپردازیم.
سوزاندن ارزهای دیجیتال، کوین(توکن)ها را از گردش خارج میکند. مشابه باز خرید سهام شرکتها، بسته به احساسات سرمایهگذار و کاربر و اینکه چگونه دینامیک عرضه و تقاضا بر قیمتها تأثیر میگذارد، توکنسوزی میتواند برای ارز دیجیتال سودمند یا نتیجه معکوس داشته باشد.
با ارسال کوین(توکن)ها به آدرس کیف پولی تحت عنوان آدرس خورنده که فقط دریافتی دارد، سوزانده میشوند. این فرآیند کوین(توکن)ها را از گردش خارج میکند و در اصطلاح به آنها گفته میشود که سوزانده شدهاند.
به طور کلی، این توسعه دهندگان هستند که کوین(توکن)ها را میسوزانند. این امر باعث کاهش عرضه میشود که از نظر تئوری باعث افزایش قیمت ارز و سود سرمایه گذاران میشود.
سلب مسئولیت: سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال، بسیار پرخطر و گمانه زنی است و این مقاله توصیهای از طرف اقتصاد آنلاین یا نویسنده برای سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال یا سایر ICOها نیست. از آنجایی که موقعیت هر فردی منحصر به فرد است، همیشه باید قبل از تصمیم گیری مالی با یک متخصص واجد شرایط مشورت شود.