به گزارش خبرگزاری فارس از مازندران، در کنار خبرهای تلخی که از غرق شدن افراد در دریا می‌شنویم قصه نجات افراد در یک قدمی پایان زندگی که هیج نقطه امیدی نداشتند و با دستان فرشتگان دریایی رقم خورد در نوع خود شنیدنی و شیرین است، فرشتگانی که این روزها نیز باوجود همه مشکلات تمام تلاش‌شان را می‌کنند تا زندگی ببخشند.
جواد سعادتی ۳۸ ساله ناجی غریقی است که حدود ۱۸ سال در ساحل محمودآباد زندگی می‌بخشد، وی طی این سال‌ها از خرداد تا شهریور به مدت ۴ ماه در سال در سواحل حضور دارد.
*نجات ۹۰۰ نفر از چنگال امواج
وقتی از او درباره اینکه تاکنون چه تعداد از افراد را ار غرق شدن نجات داده می‌پرسیم، می‌گوید: یادداشت نمی‌کنیم ولی اینکه تاکنون چه تعداد افراد را از غرق شدن نجات دادم خیلی زیاد است، در مجموع سالانه حدود ۶۰نفر یا شاید بیشتر را نجات می‌دهم که با یک حساب سرانگشتی در طول این سال‌ها می‌شود ۹۰۰ نفر...
*عاشق شغل پردردسر نجات غریق هستم
نشستن پای دردودل انسانی که تمام تلاشش را برای دادن زندگی به افرادی که شاید در یک قدمی زندگی باشند، خیلی جالب است باوجود اینکه شغل‌شان فصلی است و نه بیمه‌ای دارند و نه مزایایی اما همه دغدغه‌شان نجات جان انسان‌ها است و به شغل‌شان عشق می‌ورزند.
جواد سعادتی این ناجی غریق در گفت‌وگو با فارس، می‌گوید: تمام طول سال انتظار این را می‌کشیم که فصل گرم شروع شود و به ساحل بیاییم اگر روزی حتی بگویند خبری از درآمدی نیست باز هم به ساحل می‌آییم.
*پیشگیری؛ مهم‌ترین کار
وی اضافه می‌کند: بیشترین کار ما پیشگیری است و اگر یک درصد فردی درحال غرق شدن بود، نباید اجازه دهیم فرد غرق شود و باید توانایی نجات افراد را داشته باشیم.
*تلخ و شیرین‌های یک ناجی غریق
طی این سال‌ها مقابل چشمانم خاطرات تلخ و شیرین زیادی را تجربه کردم یکی از خاطرات شیرینی را که هیچ‌گاه فراموش نمی‌کنم یک خانواده درحال شنا در آب بودند که نزدیک بود سه نفر از خانواده در آب غرق شوند با هر تلاشی بود آنان را نجات دادم وقتی خانم از دریا نجات پیدا کرد داشت به فرزندش شیر می‌داد.
این ناجی غریق ادامه می‌دهد: فرد دیگری را از دریا نجات دادم فردای آن روز با یک پاکت آمد و آن را به من داد و گفت من خادم امام رضا (ع) هستم وقتی پاکت را باز کردم دیدم داخلش پول قرار دارد، پاکت را به فرد دادم و گفتم من این پاکت را قبول نمی‌کنم اما سلام مرا به آقا برسان.
سعادتی خاطرنشان می‌کند: طی این سال‌ها دریافتم لذتی که در نجات زندگی افراد است در چیز دیگری نیست، من از زمان دانشجویی به ساحل می‌آمدم و تابستان‌ها در خدمت دریا هستم.
*۳بار تا پای مرگ رفتم، اما نمردم
در طول این سال‌ها سه بار تا پای مرگ رفتم و برگشتم اما برایم سوال بود چه نیرویی باعث شد به زندگی برگردم.
وی یادآور می‌شود: باید بگویم مهم‌ترین مهارت یک ناجی این است که فنون رهایی را بلد باشد چه بسا اگر فنون رهایی را آموزش نبینند خودش هم گرفتار موج‌های دریا خواهند شد.
آن روی حرف‌های این ناجی غریق سخن از ناملایمات و تلخی‌هایی است که ناجیان غریق شاهدش هستند و با بغض خاصی می‌گوید: حتی برای من بارها و بارها تکرار شد به افرادی هشدار دادم که در زمان طوفانی و شب وارد دریا نشوند ولی اصلا به تذکرمان اهمیت ندادند و غرق شدند و خانواده آمد زیر گوشم زد، با وجود اینکه هشدارم را داده بودم و فردی دیگر می‌گفت من خودکشی کنم ولی نجاتش دادم چرا که تحمل ندارم فردی مقابل چشمانم غرق شود.
وی در پایان حرف‌هایش، از مردم خواهش کرد به توصیه‌های ناجیان غریق توجه کنند و به سواحلی که ناجی حضور ندارد، اصلا وارد نشوند.
انتهای پیام/۸۶۰۳۴/ح
