الیمستان یکی از زیباترین مناظر را در فصول بهار و تابستان به گردشگران و دوستداران طبیعت نوید می‌دهد. این منطقه را مه غلیظ و جنگل‌های سرسبز و انبوه در برگرفته است و به طلای سبز ایران شهرت دارد. جنگل الیمستان را در پرشین وی ببینید.
وقتی از جاده‌ای پیچ در پیچ بالا بروید و در سایه‌هایی از مه غلیظ گم شوید، تصور اینکه از جاده‌ی شلوغ «هراز» مسیری فرعی و خالی، شما را به قطعه‌ای از بهشت گم‌شده‌ی ایران برساند، کمی دور از ذهن، اماممکن است.
هرچقدر از زمین به سمت آسمان اوج بگیرید، بیشتر رویای «جک و لوبیای سحرآمیز» برای‌تان باورکردنی می‌شود و سرانجام بعداز هفت کیلومتر طی کردن مسیر در پیچ و تاب، به روستای ۱۲ خانواری «لهاش» و بنای در حال ساخت امامزاده حسن (ع) در این روستا می‌رسید.
تنها امکانات رفاهی این روستا، دو خانه‌ی اجاره‌یی برای اقامت، یک خوار و بار فروشی که معمولا بسته است وچند سرویس بهداشتی است.یکی از ساکنان این روستا درباره‌ی گذراندن فصل زمستان در این منطقه، گفت: به‌جز یک نفر، همه‌ی اهالی در فصل سرما به شهرستان آمل می‌روند.
جاهای دیدنی آملبرای رسیدن به مقصد، هنوز پنج کیلومتر دیگر راه باقی است.وقتی به ورودی روستای «الیمستان» برسید، تابلوی «ورود گردشگران به داخل روستا ممنوع است» نظرتان را جلب می‌کند؛ زنجیری جلوی ورودی روستا کشیده شده است و بر ممنوعیت ورود گردشگران به این روستا تأکید می‌کند.
اگر بدون اجازه به این روستا وارد شوید، یک نگهبان همراه سگ‌هایش می‌آید و تا شما را از روستا بیرون‌نکند، دست بردار نیست.او شما را به ورودی جنگل «الیمستان» که پایین‌تر از روستا قرار دارد، هدایت می‌کند.به‌نظر می‌رسد اهالی این روستا دوست ندارند پای گردشگران به این منطقه باز شود.می‌گویند «الیمستان» نامش را از گیاه «اِلیما» که اردیبهشت‌ماه در این منطقه می‌روید، گرفته است.
درختانی مانند «راش»، «بلوط»، «افرا» و «ممرز» از جمله گونه‌های گیاهی این منطقه‌اند.«الیمستان» خرس، گربه‌ی وحشی، پلنگ و گراز هم دارد.تابلو مسیر ورود به قله، شما را به سمت جنگل و کوهنوردی هدایت می‌کند.تمام مسیر تا قله با رُبان‌های رنگی یا تابلو‌های کوچک نشانه‌گذاری شده است، پس نگران گم شدن در جنگل نباشید.
اگر شانس بیاورید و هوا صاف باشد، می‌توانید قله‌ی دماوند را در طول این مسیر ببینید.آسمان گاهی دلش بارش می‌خواهد و گاهی نه، گاهی تا نوک پا در مه فرو می‌روید و می‌توانید ابرها را
گاز بزنید، گاهی هم قطرات شبنم روی صورت‌تان می‌نشیند.پوششی سبز از خزه سراسر جنگل را مخملی کرده است.
طبیعت گردانصدای آب و آواز پرندگان، بهترین موسیقی برای شنیدن است.بوی رطوبت و سبزی درختان، انسان را مست می‌کند.بعد از ۲۰ دقیقه پیاده‌روی به دشت اول می‌رسید؛ اسب‌های وحشی در دشت شما را در رویا نگه می‌دارند.بعد از رد کردن دشت اول دوباره به جنگل وارد می‌شوید تا به امامزاده قاسم (ع) می‌رسید، درخچه‌های زرشک وحشی و قارچ در طول مسیر بسیار دیده می‌شوند.
بعد از سه – چهار ساعت جنگل‌نوردی، نرسیده به قله، چاله‌هایی با عمق حدود ۱۰ متر هستند که گفته می‌شود،براساس یک افسانه، این گودال‌ها جای زانوهای رستم است که برای نوشیدن آب دریای خزر روی زمین زانو زد، برخیهم می‌گویند که این گودال‌ها جای زانوهای آرش کمانگیر است که برای مشخص کردن مرز ایران در این مکان، تیرشرا از کمان رها کرده است.«الیمستان» مانند داستان‌هایش، افسانه‌یی است.
مناظر زیبای جنگلیاگر برای تفریح، جنگل زیبای «الیمستان» را انتخاب می‌کنید، باید حواس‌تان به محیط زیست و حفظ زیبای‌های این منطقه باشد.در طول مسیر، دیدن زباله‌ها قلب را آزار می‌دهد.بنابراین ضروری است که زباله‌ها را با خود از طبیعت برگردانید و جایی مناسب آن‌ها را در زباله‌دان بریزید.تلاش کنید اگر لازم است آتش روشن کنید، این کار را در مکان‌هایی انجام دهید که قبلا در آنجا آتش
روشن شده است، چون وقتی در آتش در جایی روشن می‌شود، گیاهان دیگر در آنجا نمی‌رویند.خلاصه اینکه کاری نکنید که از انتشار این گزارش پشیمان شویم و نفرین اهالی روستای «الیمستان» پشت سر ما باشد.
ایسنا – نیوزین
