افزایش انحنا در زاویه لوردوز به تناسب باعث افزایش کرنش یا تنش برشی در جهت قدامی می شود و مرکز ثقل را به سمت جلو تغییر می دهد. این افزایش زاویه و استرس به عقیده برخی با وضعیت نامناسب و کمردرد مرتبط است. از نقطه نظر بیومکانیکی، لوردوز کمری برجسته با افزایش شیوع کمردرد همراه است. با این حال چندین مطالعه به این نتیجه رسیدهاند که کمردرد ارتباط مستقیمی با هیپرلوردوز کمری ندارد. عواملی وجود دارند که در افزایش میزان لوردوز کمری نقش دارند. این عوامل سببی مانند ضعف تنه، عضلات کوتاه پشت، ضعیف شدن ران و همسترینگ و غیره به نوبه خود می توانند باعث کمردرد شوند.
عوامل مختلفی بر لوردوز کمری تأثیر می گذارد. برخی از مطالعات نشان می دهد که دامنه لوردوز کمری تحت تأثیر سن، جنس، حرکت در مرکز توده مانند بارداری و چاقی است. علل احتمالی هایپرلوردوزیس:
شیب داخلی لگن
عضلات کمر کوتاه
عدم تعادل بین عضلات احاطه کننده استخوان های لگن مانند خم کننده های لگن سفت، عضلات مرکزی ضعیف، عضلات گلوتئال ضعیف. این عدم تعادل عضلانی (سندرم متقاطع پایین) باعث کوتاه شدن عضلات وضعیتی در پاسخ به استرس می شود و آنها نیز به نوبه خود آنتاگونیست های خود را مهار می کنند.
افراد مبتلا به کمردرد، دامنه حرکتی کمری و حس عمقی را کاهش داده اند. عضلات تثبیت کننده آنها در مقایسه با افراد بدون انحنا کندتر عمل می کنند. معمولاً عضلات تثبیت کننده قبل از شروع حرکت فعال می شوند، اما در افراد مبتلا به کمردرد، این انقباض به تأخیر می افتد.
گردن درد به طور کلی میتواند به دو صورت حاد یا مزمن طبقهبندی شود. گردن درد حاد میتواند ناشی از صدمه به مهرههای گردن، دیسکها یا مفاصل باشد، مانند ضربه با نیروی تند، یا فشار بر عضلات ناحیهای مانند ضربه شلاقی. گردن درد مزمن یا طولانی مدت میتواند به دلایل مختلفی ایجاد شود، از جمله:
بیماری دیسک گردن: انحطاط دیسک از طریق فرآیندهای طبیعی پیری، جایی که دیسک توانایی خود را برای محافظت از مهرهها از دست میدهد یا مایع آن نشت میکند و بر اعصاب اطراف فشار وارد میکند.
فتق دیسک: برآمدگی دیسک آسیب دیده که به اعصاب ناحیه برخورد میکند.
آرتروز: فرسودگی غضروف اجازه میدهد تا استخوانها در برابر یکدیگر ساییده شوند.
تنگی کانال نخاعی گردن: تنگ شدن گذرگاهها (کانالها) که در آن عصبها یا نخاع از هر مهره عبور میکنند.
هر یک از این شرایط میتواند باعث درد، بی حسی و سوزن سوزن شدن بازوها و همچنین از دست دادن تحرک در اندام فوقانی شود که میتواند تأثیرات مخربی بر زندگی روزمره داشته باشد. کارهای ساده مانند گرفتن و بلند کردن دستها میتواند ناراحت کننده، دشوار و در بدترین حالتها غیرممکن باشد.
یکی از عواملی که بسیاری از مردم به عنوان علت درد مزمن گردن نمیشناسند، وضعیت بد بدن است. در حقیقت، به غیر از ضربه یا ضربه شلاقی، بیشتر گردن درد به دلیل وضعیت بد ایستادن و نشستن و خوابیدن است که ممکن است با بهبود نحوه نشستن، ایستادن و نگه داشتن سر کاهش یابد.
انحنای طبیعی ستون فقرات کمری در حالت ایستاده باید حدود ۳۰-۳۵ درجه باشد.
فضای بین ستون فقرات کمری و دیواره را ارزیابی کنید. هنگامی که فردی دارای درجه قابل قبولی از لوردوز کمری است، فقط باید بتوانید انگشتان خود را از پشت کمر به سمت بالا و در راستای بند انگشت دوم یا سوم دست خود (یعنی جایی که انگشتان به دست می رسند) بلغزانید. اگر فضای بین پشت و دیوار به اندازه کافی بزرگ باشد که بتوانید کل دست یا بازوی خود را از بین ببرید، در این صورت فرد مبتلا به لوردوز کمری بیش از حد است. هر چه فاصله بین دیوار و کمر بیشتر باشد، انحراف یا عدم تعادل شدیدتر است.
زاویه کمر و زاویه خاجی را می توان با گونیا اندازه گیری کرد. زاویه خاجی زاویه بین خط افقی موازی با انتهای پایین و صفحه انتهایی فوقانی ساکروم است. زاویه کمر را می توان بین صفحه انتهایی تحتانی L5 و صفحه انتهایی فوقانی L1 اندازه گیری کرد: به این روش کاب می گویند. با این حال، قابلیت اطمینان گونیا هنوز مورد تردید است.