پس از رسیدن به روستای صلحآباد روبروی پمپ بنزین مسیر روستای خورزان وجود دارد که وارد آن میشوید و پس از طی مسافتی از یک جاده خاکی به دریاچه نمک میرسیم. برای پیدا کردن این مسیر خاکی بهتر است حتما از محلی‌ها راهنمایی بگیرید. کویر حاج علیقلی (کویر دامغان، کویر چاه جم) کویر و نمکزاری در جنوب شرقی دامغان است.

 

گستره این کویر از کوه آهواند در شرق تا روستای حسن آباد در غرب است. کوه‌های ترکمنگدار، خرس و دولتدیار در کرانه جنوبی، و کوه پنج و سرخکوه در کرانه جنوب غربی این کویر جایدارند. این کویر با مساحت ۲۳۹۱ کیلومتر مربع دارای %۴۷ پهنه رسی، %۳۴ پهنه باتلاقی و %۱۹ آن نیز نمکزار است.

 

عمیقترین منطقه این کویر در قسمت مرکزی و جنوب شرقی قرار دارد و معروفترین رود آن رود فصلی کر است که از جنوب غرب به سوی دریاچه نمک آنجا سرازیر میشود. زمین‌های این کویر پوشیده از پلتفرم‌های نمکی چندوجهی است و زمین‌های اطراف آن باتلاقی با درصد چسبندگی متوسط میباشند. از کویر‌های نزدیک به این منطقه میتوان به دق بیارجمند در فاصله ۶۰ کیلومتری در شرق و دشت کویر (کویر بزرگ) در فاصله ۱۰۰ کیلومتری در جنوب نام برد.

 

برای دسترسی به این کویر زیبا می‌توانید از دامغان به سمت اصفهان حرکت کرده و پس از پیمودن حدود ۳۵ کیلومتر به روستای حسن آباد برسید و سپس مسیر روستای خورزان را در پیش بگیرید که پس از طی ۶ کیلومتر به خورزان خواهید رسید. ترجیحا از این روستا آب و مواد خوراکی تهیه کرده و مسیر خود را به سمت جنوب شرق ادامه دهید. از خورزان که بگذرید کم کم جنس و رنگ خاک، حال و هوای دیگری به خود می‌گیرند و املاح نمک را می‌توانید از لابه لای خاک ببینید.

 

پس از طی مسیری حدود یک و نیم کیلومتر و گذر از جاده‌ای نمکی و رسی وارد کویر حاج علی قلی می‌شوید جایی که تا چشم کار می‌کند نمک است و کویر نمکی. بهترین و راحتترین راه سفر به این منطقه زیبا، همراه شدن با افرادی است که به این منطقه آشنایی کامل داشته باشند. دریاچه نمک حاجعلیقلی زیبایی و آرامش کویر را دو چندان کرده است. به گون‌های که اگر به آنجا سفر کنید قطعا با هر سلیق‌های جوابگویتان خواهد بود. میتوانید ساعت‌ها در آنجا قدم بزنید و گوش‌های از آرامش کویر را از آن خود کنید. اگر اهل عکاسی هم باشید میتوانید در تلالو سفید نمک‌ها که بازتاب خوبی از نور را به شما خواهد داد به ثبت عکس‌های زیبا بپردازید. اگر کمی خوششانس باشید و در هنگام بارش باران به آنجا برسید میتوانید از پدیده آین‌های شدن زمین مسرور شوید. با توجه به کویری بودن این منطقه گیاهان شورپسند و در برخی نقاط درختچه تاغ را خواهیم دید. نکت‌های که راجع به بافت تشکیل دهنده کویر وجود دارد جنس خاص آن است که در حالت خشکی بسیار سخت بوده و در زمستان و بهار که خیس میشوند بسیار لیز است. با توجه به کویری بودن این منطقه، بهترین زمان برای سفر به این منطقه در پاییز، زمستان و اوایل بهار است. کویر با توجه به فصلی که به آن سفر میکنید در طول روز، گرمای دلنشین و گاه طاقت فرسا و پس از غروب سرمای خنک و البته گاهی سوزناک خواهد داشت. اختلاف دما در روز و هنگام غروب بسیار زیاد است و لازم است آمادگی آن را داشته باشید. در فصول غیر گرم به اینجا سفر کنید.