درباره ریزش احتمالی یا بروز آتش‌سوزی‌های مهیب ساختمان‌های فرسوده یا بناهایی که در آنها، قوانین نظام مهندسی رعایت نشده و علاوه بر اشکالات مهندسی، از حیث کاربرد مصالح نیز دچار مشکل هستند، ازسوی متخصصان، نخبگان، اهالی رسانه، برخی مسوولان و همه کسانی که دلسوز جامعه و مردم هستند، هشدارهای لازم و مکرر داده شده، اما متاسفانه پس از هرحادثه و بالاگرفتن اوج انتقادات و در پی آن، وعده مسوولان، مجددا این تحرکات فروکش کرده، اوضاع به حالت عادی برگشته، انگار نه انگار حادثه‌ای اتفاق افتاده، ساختمانی ریزش کرده و خساراتی به بار آمده و تلفاتی در پی داشته است! هنوز به یاد داریم که چگونه ساختمان‌های تاریخی حسن‌آباد طعمه حریق شدند، حادثه غم‌انگیز آتش‌سوزی و انفجار ساختمان مرکز سیمامهر شمیران و حوادث دیگر هنوز در حافظه مردم ماندگار است. برآوردها درخصوص تعداد ساختمان‌های ناایمن در سطح تهران، متناقض است و مسوولان و متولیان مرتبط هریک دراین باره اعداد و ارقام متفاوتی را اعلام می‌کنند و بر این اساس هنوز تعداد چنین ساختمان‌هایی، به روشنی مشخص نیست! محسن هاشمی؛ رئیس اسبق شورای شهر تهران، تعداد ساختمان‌های ناایمن تهران را ۳۳هزار واحد ساختمانی اعلام کرده، در حالی که پیش از آن زهرا نژادبهرام، عضو سابق هیات‌رئیسه شورای شهر تهران در این باره گفته بود: بر اساس بررسی‌های انجام شده، تاکنون ۲۶هزار ساختمان ناایمن درسطح شهر تهران وجود دارد. همچنین زهرا صدراعظم نوری؛ رئیس سابق کمیسیون سلامت شورای شهر تهران، طبق گفته سازمان آتش‌نشانی تهران، این تعداد را ۲۲هزار ساختمان اعلام کرده است.
جالب‌تر اینکه در بررسی علل کُندی روند ایمن‌سازی این ساختمان‌ها برخی خلأ‌های قانونی را مانع اصلی قلمداد کرده‌اند و برخی برعکس، قائل به خلأ قانونی برای پیشبرد ایمن‌سازی‌ها نیستند. با وجود این؛ مسوولان درباره ایمن‌سازی‌ها همواره وعده و وعید داده‌اند، اما هیچ یک از این وعده‌ها تاکنون جنبه عمل به خود نگرفته است، مانند وعده تعریف و سامان‌دهی سامانه ویژه و برخط اعلام فهرست و مشخصات ساختمان‌های ناایمن که تاکنون محقق نشده است. همه این توضیحات یک طرف، حساسیت موضوع و خطرات فزاینده عدم‌رسیدگی به ساختمان‌های ناایمن، ازسوی دیگر هر انسان دلسوز و عاقل را لاجرم به واکنش وادار می‌کند. زلزله خوی، زلزله ازگله و قصرشیرین در کرمانشاه، زلزله بم، زلزله رودبار و اخیرا زلزله مهیب در حداقل ۱۱ استان ترکیه که خسارات و تلفات وحشتناکی برجای گذاشت و بیش از یک و نیم میلیون نفر را به کلی آواره وبی‌سرپناه کرد، همه به ما هشدار می‌دهند که باید این مساله راکاملا جدی بگیریم و مسوولان مرتبط در سازمان‌ها و نهادهای شهری، به‌ویژه موسسات و نهادهای نظارتی باید بدانند که اگر خدای ناکرده مشابه زلزله ترکیه درتهران رخ دهد، شاهد تلفات و خساراتی به مراتب بیشتر و گسترده‌تر از ترکیه خواهیم بود، حادثه‌ای که در صورت وقوع نظم اجتماعی و اقتصادی و زندگی عادی تعداد بی‌شماری از هموطنان را، مختل و هزینه‌های فوق‌العاده هنگفتی را بر ملت ایران، تحمیل خواهد کرد.
