ریگ جن منطقه‌ای کویری و دارای تپه‌های ماسه‌ای (تلماسه) در کویر مرکزی ایران است. این منطقه در جنوب سمنان، شرق دریاچه نمک، شمال انارک و غرب جندق قرار دارد. بادهای این منطقه صحرایی شن‌ها را به رقص وا می‌دارند، بادهایی که به باور مردم محلی در اختیار جن‌ها است.
کلمه جن به معنای پوشیده و مخفی است، جنیان به دلیل پنهان بودنشان از انظار عمومی، به جن (نامرئی) نام‌گذاری شده‌اند، چون از چشم انسان‌ها پوشیده بودند و دیده نمی‌شدند. این معنی پوشیدگی و پنهانی در تمام مشتقات کلمه جن جاری است، مثلاً به قلب و روح «جنا» می‌گویند از آن جهت که پوشیده و مخفی است.
به بهشت «جنت» می‌گویند چون بر دیدگان ما مخفی است و سپر «جنانه» نامیده می‌شود چون شخص، هنگام جنگ در پشت آن مخفی می‌شود. «جنین» به طفل در رحم می‌گویند، چون طفل در رحم مادر مخفی است و همچنین «جن» را جن می‌گویند چون از دید چشم‌های ما پنهان و مخفی است.
در سال ۱۹۰۰ سون هدین، کویرنورد سوئدی از حاشیه غربی و جنوبی ریگ جن عبور کرد. او بعدها در کتاب کویرهای ایران به طور مفصل دربارهٔ ریگ جن نوشت. در سال ۱۹۳۰ آلفونس گابریل از جنوب ریگ جن گذشت. از ۱۳۷۶ تا کنون گروه‌هایی از کویرپیمایان با خودروهای بیابانی و حتی پیاده به نقاط مختلف ریگ جن رفته‌اند.
سون‌هدین و بعدازآن هم آلفونز گابریل در سال ۱۹۳۰ از نزدیکی آن گذر کردند؛ اما هیچ‌کدام نتوانستند از این بخش از کویر عبور کنند و ناچار به سمت یزد برگشتند؛ اما عبور از آن همچنان برای کویرنوردان به‌صورت یک رؤیا باقی ماند تا اینکه بالاخره در سال ۱۹۹۷ طلسم ریگ‌جن توسط منصور عطاردی معاون منابع طبیعی محیط زیست استان تهران شکسته شد. او به همراه میران زاده، رئیس وقت پارک ملی کویر و شیرازی از قوی ترین نیروهای محیط بانی با چند دستگاه وانت پیکاپ و لندرور و چند دستگاه موتور تریل ریگ جن را فتح کردند. اما یک سال بعد، مجدد منصور عطاردی و تیم همراه وارد «ریگ جن» شد و بعد از آن بسیاری از کویرنوردان از «ریگ جن» گذشتند. البته با تجهیزات کامل که نه گرفتار روح شوند و نه جن‌زدگی.
