عباس قربانعلی‌بیک در گفت‌وگو با ایسنا، در پاسخ به اینکه الزامات راه‌اندازی کریدور شمال - جنوب چیست؟ پاسخ داد: ابتدا ما باید این خواسته را به عنوان یک تصمیم استراتژیک بپذیریم. کریدور شمال - جنوب فقط زیرساخت نیست. بیش از هر چیز یک اراده است. به این معنا که اگر قطاری از اینچه‌برون و سرخس وارد می‌شود و هدفش بندرعباس است، باید به تعهد خود عمل کرده و زمان را رعایت کنیم، مبلغی که برای هزینه پیشنهاد می‌دهیم معقول باشد و بتوانیم مطلوبیت بیشتری ایجاد کنیم.
وی ادامه داد: در حال حاضر در مسیر شرقی، راه‌آهن آذربایجان تا آستارا را داریم، اما پس از آن حمل‌ونقل جاده‌ای است که بار را به مقاصد پایانه‌ای کشور از جمله بندرعباس و بندر امام خمینی می‌برد؛ در صورتی‌که بیش از تقاضای خارجی، تقاضای داخلی ما به کریدور جاده‌ای نیاز دارد و اگر به کریدور شمال - جنوب اعتقاد داریم، باید مسیر ریلی را تکمیل کنیم.
این کارشناس حوزه حمل‌ونقل با بیان اینکه کریدور شمال - جنوب در حال حاضر با حلقه مفقوده رشت - آستارا مواجه است، گفت: این حلقه تکمیلی هم از سوی وزارت راه در حال پیگیری است. یکی از مسیرهای جایگزینی رشت - کاسپین است که به‌زودی افتتاح می‌شود و دیگری بندر امیرآباد به ساری است.
قربانعلی‌بیک ادامه داد: اگر اراده‌ای که لازم است وجود داشته باشد و بخواهیم بار را از طریق ریل منتقل کنیم که در حجم‌های بالا برای کشور اقتصادی‌تر است، در حلقه‌های گمشده ریلی همان‌طور که در همه دنیا رایج است، کامیون‌ها و تریلی‌های راه‌آهن جابه‌جایی را انجام می‌دهند و پس از آن باز هم بار به مسیر ریلی می‌آید. این موضوع ممکن است در ابتدا هزینه بیشتری داشته باشد، اما نه تنها منجر به پیدا کردن جایگاه این کریدور خواهد شد، بلکه رونق داخلی را به دنبال دارد، همچنین اعتماد شرکت‌های خصوصی در کشورهای خارجی را نیز جلب خواهد کرد.
انتهای پیام
