این بانوی شاعر می گوید : شعرهای این کتاب عمدتا عاشقانه است. شعر هم مثل موسیقی غذای روح است.در مجموع با شعر راحت تر می شود زبان احساس را بیان کرد.
"همیشه از درهای نیمه باز ترسیده‌ام /نمی‌دانم آمده‌ای /یا رفته‌ای…"
شکرانه معتقد است :زبان احساس می‌تواند دنیای پیرامونمان را در عین بی‌رحمی تلطیف کند؛چه نویسنده‌ی شعر باشیم چه خواننده‌ی شعر.این مقوله می‌تواند ما را گاهی آنقدر به واقعیت نزدیک کند که دریچه‌های تازه‌ای به رویمان باز شود. و یا آنقدر در رویا غرقمان کند که برای لحظاتی از روزمرگی جدا بشویم و خیال‌پردازی کنیم.
"بگذار شاخه‌ای شکست/ میان دست‌هایت باشم / نه جنگلی که از آن/ عبور هم نمی‌کنی "
شکرانه معافی بانوی شاعر متولد بندرانزلی است؛ شهری با منظرگاه دریای نیلگون خزر و تالاب و لاله های تالابی و مرغان دریایی. اما از شمال کشور به جنوب کوچید و اکنون ساکن کرانه خلیج فارس است . معافی دارای مدرک کارشناس ارشد حسابداری است .اما فعالیتهایش عمدتا فرهنگی و هنری است و سابقه مجریگری و گویندگی رادیو و تلویزیون در صدا و سیمای بندر عباس و کیش بین سال های ۷۵ تا ۸۵ را دارد.
یک چتر باران یک آسمان عشق (سپید) ، رفت و آمد (سپید) ، هم‌اتاقی (ترانه)، مسلخ (ترانه)، گلوله‌ی زخمی (سپید)، حبس خانگی (سپید)و تکلیفمو روشن کن (ترانه) از کتابهای منتشر شده این بانوی شاعر است.
در یکی از شعرهای اجتماعی این کتاب نیز می خوانیم : اینجا خاورمیانه است /سرزمین مین‌های کاشته شده /در نگاه کودکانش/بمب‌های چند ساله /در قلب زنانش/سرزمین تلاقی ِ آتش و گلوله و خون /در وجود مردانش /اینجا مرزها را رد خون تعیین می‌کند /و دست روی هر نقطه‌ای بگذاری /فریادی بلند است
//
