سیستان و بلوچستان / به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، هامون خشک شده تا آنهایی که لقمه نانی از آن می یافتند با فقر دست به گریبان شوند و شانه هایشان به خاک دریاچه خشک شده مالیده شود.
در تمام این نامرادی های روزگار رامین ریگی، معلم کودکان مردم این دیار با حقوق ناچیز معلمی اش هر روز صبح به دانش آموزانش صبحانه می دهد. تا اگر کودکی شب را گرسنه سر بربالین نشسته و با گرسنگی سر کلاس آمده با تکه ای نان ضعف دلش را بگیرد.
رامین ریگی، نانی می گیرد و صبحانه ای پر از عشق برای دانش آموزان دبستان غلامعلی شهرکی. شاید روزی صدای فریاد گرسنگی یکی از این کودکان را در سکوت کلاس شنیده است. شاید چشم های بی رمق و تن رنجور کودکان را دیده است. شاید هم هر روز با خاطره روزهای کودکی خود و با گرسنگی ها به مدرسه می رود. اما هر چه هست او انسانیت را به چشمان دانش آموزان این مدرسه هدیه کرده و تا به جای یاس و ناامیدی فقط شادی در چشمان آنها برق بزند.
اینجا سیستان و بلوچستان است. گوشه ای از ایران. جایی که این روزها از آن خبرهای تلخ به گوش می رسد. خبرهایی از منطقه سراوان. مردانی که برای رسیدن به همین تکه های نان برای خانواده، گالن های بنزین می برند. اینجا سیستان و بلوچستان است. رسانه ها تا توانستند از کمبودهایش گفته اند و باز می گویند. نه رسانه ها، نه مردم... هیچ کس نمی داند ته این گفتن ها به کجا می رسد.اینجا سیستان و بلوچستان است. گوشه ای از ایران. آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.
