برترینها: چند تن از ایرانیان کانادا آن طور که در توئیتر نوشتهاند، طی روزهای اخیر تصمیم میگیرند از ناظم به زعم آنها بداخلاق دوران مدرسه خودشان شکایت کنند، خانم ناظم از آنها بوده که به لاک و... مسائلی از این قبیل بسیار حساس بوده و حالا خودش هم با آن عقاید ساکن کانادا شده، حالا آن دختربچهها بزرگ شدهاند و این هموطن تازه کشف کرده در کانادا را تحمل نکردهاند و همین ماجرا باعث بحث و جدل در توئیتر شده.
مثلا عدهای میگویند، اگر قرار است کسانی به خاطر گذشته این چنینی تنبیه شوند، در کانادا نفرات بزرگتری هم هستند که اگر انرژی صرف آنها شود، شاید موثرتر باشد، برخی هم به واسطه همین ماجراهای خانم ناظم به خاطرات خودشان در رابطه با ناظمهای بداخلاق پرداختهاند. در هر صورت آن توئیت اصلی که توسط یکی از دانشآموزان منقتم نوشته شده بود، حالا در دسترس نیست و ما برخی از واکنشها را اینجا گذاشتیم.
اکانت کاربری «آشنای بزرگ» نوشت: بابا انقدر ضربه به نظام آموزشی نزنید. کشتینش. ناظم پیزوری مدرسه رو پیدا کردن فکر میکنن گشتاپو رو گرفتن. خب اینجوری ۹۹ درصد معلمها و ناظم و مدیرهای مدارس از ازل تا همین امروز رو باید دادگاهی کنید که!
اظهارنظر این کاربر کافی بود تا موجی از واکنشها شکل بگیرد که در ادامه میخوانید:
* پیروز توئیت زد: حرف چرت. بله تعداد مدیرای آزارگر خیلی زیاده ولی هرکی گفت ۹۹درصدشونو باید بگیرید بیخود میگه، سختگیری گسترده هست ولی قابل پیگیریه. اصلا باشه، ۹۹ درصدشونو باید دادگاهی کنیم؟
* پانیز هم اینگونه به تحلیل موضوع پرداخت و نوشت: قبول کنید بعضی معلما خصوصا مدیرا و معاونا واقعا سختگیریهای بدی داشتن که خیلی وقتام قانون نبود و حتی بهشون ربط نداشت. هنوزم یه تعدادی اینطوریان.
* هیراد هم نظر داد: یه سری بانوان مقیم کانادا جمع شدن از ناظم دبیرستانشون در دادگاههای کانادا شکایت کنن چون به ابرو و ناخن گیر میداده الانم خودش اومده کانادا احتمالا بچههاشو ببینه. یعنی چغلی و زیرآب زنی تو خون برخی از این ایرانیهاست.
* رز هم در نقد این اقدام برخی شهوندان ایرانی ساکن کانادا مینویسد: این راه افتادن دنبال ناظم مدرسه توی کانادا هم عجیبه. جدا از اینکه 95 درصد مدیر و ناظمها توی دهههای 60 و 70 همین بودن و الان باید دنبال یه جمعیت زیادی بیافتید، اصلا در راه شکایت از این یارو توی کانادا کاری از پیش نخواهید برد.
* اکانت «نرمادی» توئیت متفاوتی منتشر کرده و گفته است: اون خانم مدیر فکرشم نمیکرد که اون دخترایی که تو مدرسه اذیت میکرده بیست سی سال بعد ۱۴ هزار کیلومتر دورتر از اون مدرسه میان سراغش و یقشو میگیرن!
* کریم هم از تجربه عجیب خود در این رابطه رونمایی کرده است و میگوید: حالا میگی، ولی ما مدیر عقدهای دوران راهنماییمون رو اینستا پیدا کردیم پدرشو آوردیم جلو چشمش و کمی خنک شدیم!
* احسان که ساکن کاناداست هم دستور کار بعدی در این زمینه را صادر کرده و گفت: بعدش نوبت معلم ورزش هاست. سراغ تک تک شون میریم. تک تک کادر مدرسه!!!!
* راضیه اما نظر متفاوتی دارد و در دفاع از فضای آموزشی فعلی نوشت: الان مدارس باب طبع حضراته، دانشآموزها توی مدرسه گل میکشن و ناظم و مدیر جرات ندارند بهشون بگن بالا چشمت ابروعه چی برای خودتون کارزار راه انداختین و شکایت و شکایت بازی، مسخره اس!
* نوشین در قامت مدافع شاکیان این کمپین اینگونه واکنش نشان داد: حقشه. باید جواب پس .برخی از این افراد به عنوان مسئولان مدارس خون ما رو تو شیشه کردن ببین دیگه این چه بوده که اینطوری شهره عام و خاص شد.
* حساب کاربری «کمی از هیچ» هم در تائید کمیپن شکایت از این معلم در کانادا گفت: ببخشید شما واقعا متوجه اون آسیبی که امثال همین ادما میتونن زده باشن نیستید. من ب خاطر یکی از همین جماعت خاطراتی برام مونده که بعد چندین سال همچنان شبا کابوس میبینم و تراپی لازمم.
* سام ولی با حمله شدید به حامیان شکایت از این خانم معلم توئیت زد: اگر قصد شکایت از ایشون و دارید تول باید از پدر و مادرهای دهه 60 - 70 شاکی بشین که خشونت و تنبیه و برخوردشون لنگه نداشت. عزیران دهه شصتی لطفا یه عریضه هم به نام والدین خودتون ثبت کنین که کتک زدن بچه ها از نون شب براشون مهمتر بود! گیر بیخود دادین به یک معلم که اومده بچه هاشو ببینه.
* کامیار هم در مخالفت با این کمپین با کنایه و خنده نوشت: ببین ناظم یه مدرسهای رو تو تهران میخوان در کانادا تعقیب قضایی کنن، اگه از خنده غش نکنی پس کلا به چی میخندی؟
* توئیت مهشید پایان بخش این مطلب است که در نظری خاص و متفاوت گفت: واقعا که؟ همه به دنبال تلاش و پیشرفت هستن در ایران اونم بدون امید روشنی به فردا با این همه گرانی و تورم و شرایط سخت اقتصادی بعد یه عده بیکار و نوکیسه تو کاندا راه افتادن از سر تفریح یه حرکتی انجام بدن! بدتر از اون، دوستانی هستن که وقت میذارن و میان در نقد و مخالفت با حرکت بچگانه گروه اول نظر میدن. خودتون قضاوت کنین!