مقام مسئول وزارت راه در خصوص حادثه انفجار خط انتقال گاز سراسری توضیحاتی را ارائه داد.
علی‌بیت‌الهی، رئیس بخش زلزله شناسی، مهندسی و خطرپذیری مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی در شبکه‌های اجتماعی نوشت: حوالی ساعت ۱ بامداد روز ۲۵ بهمن ماه ۱۴۰۲ گسیختگی لوله اصلی گاز در محدوده گردنه حلوایی در مسیر بروجن-لردگان موجب خروج ناگهانی گاز، انفجار و آتش سوزی آن شد. این اتفاق از فواصل دور قابل رویت و موجب وحشت ساکنین اطراف شد و علت حادثه در دست بررسی است. این نوشتار با هدف ارائه یکی از دلایل احتمالی بروز سانحه تدوین شده که شاید مورد توجه مسئولین محلی قرار گرفته و مفید باشد؛
موقعیت سانحه در مسیر بروجن به لردگان و نرسیده به سه راهی بلداجی گزارش شده است. سه راهی بلداجی در ۱۲ کیلومتری خروجی شهر بروجن(میدان جهاد) به سمت جنوب غرب( به سمت لردگان) قرار گرفته است. مقطع ارتفاعی مسیر از میدان جهاد بروجن تا سه راهی بلداجی در شکل ارائه شده و در گوشه چپ بالائی نیز مسیر بروجن – لردگان نمایش داده شده که در آن سه راهی بلداجی و موقعیت بلداجی نیز قابل مشاهده است.
بنا به گفته مسئولان شهرستان بروجن، گاز شهرستان های بروجن، گندمان و فرادنبه قطع شده بود که با تلاش کارشناسان شرکت گاز مجددا وصل گردیده است. البته در چنین مواقعی(قطع سراسر گاز و وصل مجدد آن) ضرورت تا اقدامات ایمنی از طرف مردم با توجه به راهنمائی های شرکت گاز مورد توجه قرار گیرد.
دلایل محتمل زیر در صورت طبیعی بودن حادثه متصور است که ضرورت دارد در مشاهدات میدانی مورد توجه قرار گیرد:
با توجه به شیب تند مسیر در نزدیکی گردنه حلوایی( شیب تا ۱۰ درصد نیز می رسد) یکی از دلایل گسیختگی لوله اصلی گاز می‌تواند حرکات دامنه‌ای در این ناحیه باشد که احتمالا با بارندگی‌های اخیر تشدید شده است. احتمالا وقوع زمین لغزش و نیز رخداد سنگ افت‌ها می‌تواند از دلایل گسیختگی لوله اصلی گاز باشد.
گسل اصلی و رورانده زاگرس یکی از طویل‌ترین و جنباترین گسل‌های ایالت لرزه زمین ساختی زاگرس و محدوده سرزمینی کشور ایران است. برهم‌نهی محدوده سانحه به موقعیت عبوری گسل اصلی جوان زاگرس(شکل ۳) نشان می دهد به احتمال زیاد محدوده حادثه( گردنه حلوایی) در بخش فرا دیواره‌ای این گسله قرار گرفته و این احتمال تقویت می شود که جنبایی و بالاآمدگی تدریجی گسل نیز یکی از دلایل بروز تنش در لوله گاز اصلی و وقوع حادثه آتش سوزی بوده است.
بررسی داده‌های مرکز لرزه نگاری موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران نشان می دهد محدوده به مرکزیت محل سانحه لوله گاز اصلی ۶۵، لرزه خیز بالایی دارد. از سال ۲۰۰۶ میلای تا کنون طی ۱۸ سال در گستره‌ای به شعاع ۱۰۰ کیلومتری اطراف، حدود ۶۲۱ زلزله با بزرگی ۲.۵ و بالاتر رخ داده است.
بررسی رخدادهای لرزه‌ای سه روز اخیر نشان می‌دهد طی روز ۲۳ بهمن ۱۴۰۲ در شمال غربی بلداجی زلزله‌ای با بزرگی ۲.۸ و به‌فاصله ۱۶ کیلومتری محل سانحه لوله گاز رخ داده که این حادثه با توجه به بزرگی آن نمی‌تواند تاثیری در گسیختگی لوله گاز داشته باشد. اما بی گمان رخداد زلزله‌های متعدد و مستمر و وجود ارتعاشات ناشی از رخداد آنها، می تواند خط لوله گاز را در کل در معرض ارتعاش و ناپایداری قرار دهد.
با توجه به کوهستانی بودن مسیر و عدم امکان بروز پدیده فرونشست زمین در چنین نواحی، تاثیر فرونشست زمین در رخداد سانحه لوله اصلی گاز ۶۵ منتفی است.
با بررسی فرسودگی لوله اصلی گاز ۶۵ و اتصالات آن و بررسی سایر عوامل غیر طبیعی دیگر، در صورت احتمال تاثیر عوامل طبیعی پیشنهاد می‌شود دو مورد اولویت‌دار ناپایداری دامنه (وقوع زمین لغزش، سنگ افت و ...) و جنبایی گسل اصلی جوان زاگرس به‌دقت مورد بررسی قرار گیرد.
