ساباط از دو بخش "سا" و "باط" ساخته شده که "سا" در زبان فارسی به معنای آسایش و راحتی است و "باط" نیز معنای بنا یا عمارت می‌دهد؛ در نتیجه ساباط یعنی سازه‌ای که با هدف آسایش و رفاه رهگذران ساخته میشده است؛ رهگذرانی که از ساباط‌ها عبور می‌کرده‌اند دیگر در معرض تابش نور خورشید قرار نداشته و می‌توانستند برای رفع خستگی خود، لحظاتی در سایه استراحت و توقف کنند.
ساباط‌ها در حقیقت کوچه های باریک و مسقفی بوده که سقف آنها به صورت ضربی (نیم دایره، بدون استفاده از آهن‌آلات) ساحته میشده و این هنر معماران قدیمی استان یزد بوده است.
سیما حشمت روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا با بیان اینکه دیگر ساباط های در معرض آسیب در بافت‌های تاریخی شهرستان نیز در دستور کار مرمت قرار گرفتند افزود: مرمت ساباط یاد شده در بافت تاریخی محله فیروزآباد اولین عملیات مرمت برنامه ریزی شده در این بخش بود .
این مسوول استحکام بخشی، مرمت قسمتهای آسیب دیده طاق ضربی با خشت، اجرای ازاره نما و اندود کاهگل، کاهگل پشت بام و دوخت و دوزه سقفهای آسیب دیده را از جمله اقدامات اجرایی در این پروژه مرمتی برشمرد.
سرپرست پایگاه میراث فرهنگی میبد افزود: در اقدام بعدی تمام ساباط های بافت تاریخی، توسط پایگاه پژوهشی شهرستان میبد مورد پایش قرار گرفته و سپس مرمت اضطراری آنها توسط نیروهای امانی اداره میراث فرهنگی و پایگاه پژوهشی انجام می‌شود.
میبد، شهری در مرکز ایران با پیشینه‌ای چندین هزار ساله است.
این شهر دومین مرکز شهری و تجاری استان یزد و به عنوان مرکز زیلوبافی و سفال دست‌ساز ایرانی و پایگاه عمده تولید کاشی محسوب می‌شود و به واسطه بافت تاریخی ارزشمند خود تمام شهر در فهرست آثار تاریخی ایران به ثبت رسیده است.
یک سوم وسعت شهرستان میبد بافت تاریخی است.
مرکز شهرستان ۱۰۵ هزار نفری میبد در ۵۰ کیلومتری شمال غرب شهر یزد مرکز این استان قرار دارد.
