خبرگزاری مهر، گروه استانها؛ معلم که باشی، نه برف سد راهت می‌شود نه تگرگ، نه صخره‌ها و راه‌های صعب العبور و نه ترس از درندگان وحشی راه، معلم که باشی می‌دانی راهت راه انبیاست، راهی که برای روشن کردن مرزهای نادانی و جهل باید در آن گوهر وجودت را همچون شمع بسوزانی و حتی به قیمت آب شدنت راه را روشن کنی.
معلمانی هستند که به خاطر تدریس به یک یا سه دانش آموز، رفتن به دل کوه‌های سخت و صعب‌العبور و مناطق محروم روستایی را به بودن در مدارس شهر و تدریس برای دانش‌آموزانی که از همه امکانات برخوردار هستند، ترجیح می‌دهند.
حافظ مهدیزاده یکی از معلمان منطقه محروم هوراند از خطه‌ی آذربایجان است که با عشق و علاقه‌ی زیادی شغل معلمی را انتخاب کرده است، او متولد سال ۶۵ و اهل شهرستان هوراند است، این معلم فداکار به مدت هشت سال در مناطق دورافتاده تدریس کرده و در کنار معلمی و تدریس، در چند روستا با استفاده از هزینه‌ی شخصی خود، چندین فضای آموزشی و مدرسه برای دانش آموزان فراهم کرده است، این معلم در سال ۹۹ از بین ۳۹ معلم برتر استانی، از سوی اداره کل آموزش و پرورش استان به عنوان معلم نمونه‌ی کشوری از آذربایجان شرقی معرفی شده بود.
مهدیزاده تحصیلات ابتدایی خود را تا دوران متوسطه در مدارس هوراند سپری کرده و فارغ التحصیل رشته‌ی آموزش ابتدایی از دانشگاه علامه‌ی امینی تبریز مرکز تربیت معلم است، حدود ۱۹ سالی می‌شود که در شغل شریف معلمی فعالیت می‌کند.
روحیه از خودگذشتگی و ایثار در یک معلم بسیار مهم است
وی در خصوص رسالت اصلی معلمان به خبرنگار مهر گفت: معلمی عشق، ایثار، گذشت، فداکاری و خدمت به آینده سازان ایران اسلامی است که معتقدم در این برهه نباید از هیچ خدمتی در سازندگی و پیشرفت کشور دریغ کنیم.
او با بیان اینکه روحیه‌ی از خودگذشتگی و ایثار در یک معلم بسیار مهم است، افزود: باید این ویژگی‌ها در نحوه‌ی تدریس و برخورد معلم با دانش آموزان نمایان شود، معتقدم معلم باید از لحاظ آموزشی، اخلاقی و پرورشی الگوی دانش آموزان شود.
این معلم خیر و نیک اندیش در پاسخ به اینکه تاکنون با هزینه‌ی شخصی خود چند کلاس درس در مناطق روستایی ساخته‌اید، گفت: بنده به محض اینکه از دانشگاه فارغ التحصیل شدم، فعالیت‌های خود را از لحاظ آموزشی وبا ساخت یک فضای آموزشی تک کلاسه در مناطق کم برخوردار آغاز کردم، در برخی از این مدارس، دانش آموزان مکانی برای گذراندن اوقات فراغت در تعطیلات نداشتند به همین دلیل کلاس‌های فوق برنامه و آموزشی به طور رایگان برای دانش آموزان مناطق محروم برگزار کردم، در این دوران دو جلد کتاب نیز به نام "سبقت مجاز و پرواز" ویژه‌ی دانش آموزان ابتدایی به چاپ رسانده و در اختیار دانش آموزان مناطق محروم قرار دادم.
وی به فعالیت‌های خود در ایجاد فضاهای آموزشی، اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد: فضاهای آموزشی در اکثر روستاهای دورافتاده از لحاظ امکانات با مشکل مواجه هستند، به همین دلیل تصمیم گرفتم در این مناطق از طریق تور کشی و هموار ساختن حیاط مدرسه، مکانی را برای سپری کردن اوقات فراغت دانش آموزان فراهم کنم.
وی ادامه می‌دهد: همچنین سرویس بهداشتی دو مدرسه را در مناطق روستایی ساماندهی کردم، مدرسه‌ی روستای وروجن نیز از لحاظ ایمنی مناسب نبود، به طوری‌که سقف ساختمان مدرسه در حال ریزش بود و در فصل سرما، بارش باران موجب خیس شدن کتاب‌های دانش آموزان می‌شد که با ایزوگام به تعمیر آن پرداختیم ولی این روش نیز جوابگو نبود، بعد از تشکیل جلسه‌ی انجمن اولیا، مقرر شد مدرسه‌ای با هزینه‌ی شخصی خود در این منطقه احداث کنیم، در چنین شرایطی نمی‌توانستم منتظر مسئول و نهادی شوم تا مدرسه احداث کند معتقدم تا زمانی که می‌توانم مشکلی را حل کنم، باید دست به کار شوم.
معلمی که بانی ساخت مدرسه شد
حافظ مهدیزاده افزود: مدرسه‌ای یک کلاسه در این روستا با کمک و همکاری اولیای مدرسه به دست خود دانش آموزان کلنگ زنی شد، تعطیلات عید نوروز و تابستان با همکاری اولیای دانش آموزان ساخت مدرسه آغاز شد و اکنون هفت سالی می‌شود که دانش آموزان این روستا در آن مدرسه تحصیل می‌کنند.
وی بیان می‌کند: بنده دانش آموزانی که در مناطق کم برخوردار از تحصیل بازمانده‌اند را تا حدودی توانستم با ایجاد انگیزه و تشویق به تحصیل جذب کنم، در یکی از روستاهای ورزقان به دلیل صعب العبور بودن راه، دانش آموزان آن روستا دو سالی از تحصیل بازمانده بودند به همین دلیل دانش آموزان آن روستا را در مدرسه‌ی روستای همجوار ثبت نام کردم ولی با توجه به اینکه رفت و آمد در این روستا برای دسترسی به مدرسه نیز بسیار سخت بود، هر روز برای تدریس به دانش آموزان این روستا مراجعه می‌کردم و مکانی را به عنوان کلاس درس برای تحصیل این دانش آموزان در روستا فراهم کرده بودم.
مهدیزاده با بیان اینکه از کودکی عشق و علاقه‌ی زیادی به شغل معلمی داشته‌ام، می‌گوید: علی رغم سختی‌های شغل معلمی، زمانی که در رشته‌ی معلمی پذیرفته شدم، با یادآوری خاطرات معلمان زحمت کشم، می‌خواستم روزی زحمات آن‌ها را با انتخاب شغل معلمی جبران کنم، زمانی که در مناطق کم برخوردار تدریس می‌کنم با مشاهده‌ی شور و علاقه‌ی دانش آموزان، انگیزه‌ام برای تدریس در این مناطق چند برابر می‌شود.
وی ادامه می‌دهد: بنده با عشق و علاقه‌ی فراوان وارد این شغل شدم و به هیچ عنوان سعی نکرده‌ام از آموزش در ابعاد دیگری استفاده کنم، تمامی سعی و تلاشم را به کار گرفتم تا به لطف الهی در این حیطه خدمتی کوچک به دانش آموزان و آینده سازان این کشور کنم.
اگر معلم نبودم علاقمند بودم به قشر معلمان خدمت کنم
وی بیان می‌کند: اگر از من بخواهند دوباره شغلی را انتخاب کنم، بازهم شغل معلمی را انتخاب می‌کنم، خدایی نکرده اگر معلم نبودم همواره علاقه داشتم به قشر معلمان خدمت کنم.
وی ادامه می‌دهد: کسب موفقیت و دریافت نتایج مطلوب از دانش آموزان، خوشایندترین حس و آرزوی قلبی یک معلم است که خستگی ۹ ماه تلاش معلم را از جانش به در می‌کند.
وی در خصوص انتخابش به عنوان معلم نمونه‌ی کشوری، می‌گوید: هیچ زمانی انتظار نداشتم که از بنده تقدیر و تجلیل کنند، همواره سعی کردم با وجدان و علاقه در این مسیر گام بردارم و تنها خشنودی خدای متعال مدنظرم بوده است، اعتقادی به انتخاب ندارم؛ چرا که تمامی معلمان نمونه هستند.
وی با تاکید بر اینکه معلمان با اخلاق و رفتار خود باید الگویی برای تمامی دانش آموزان باشند، ادامه می‌دهد: بحث اخلاق در آموزش بسیار مهم است، باید در بحث آموزش و یادگیری، دانش آموزان را با رفتار و اخلاق خود تشویق کنیم تا در آینده از لحاظ اخلاقی مشکل نداشته باشند.
وی افزود: از تمامی معلمانم که در هر دوره برای موفقیت من زحمت کشیدند و از زحمات همسرم که در کارهای خیرخواهانه همواره مشوقم بوده، تشکر و قدردانی می‌نمایم.
