به گزارش خبرگزاری مهر، چهارده عنوان از تازه‌های نشر پیام آزادگان، ناشر تخصصی آزادگان و اسرای دفاع مقدس، همچون «کهکشان بی‌نشان»، «دخترکی لبه پنجره» و «تنهایی زیبا» امروز چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت در اولین روز و اولین ساعات برپایی سی و پنجمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران در غرفه مجمع ناشران انقلاب اسلامی رونمایی شد.
در ابتدای این مراسم فرزانه قلعه‌قوند معاون پژوهشی نشر پیام آزادگان گفت: حوزه اسارت مظلوم‌ترین حوزه دفاع مقدس است. امسال با انتشار ۱۹ اثر جدید، سال پرباری را آغاز کرده‌ایم. ما به‌طور تخصصی در حیطه آزادگان و اسرا کار می‌کنیم که یکی از نیازهای روز جامعه است. همه مسائل مربوط به دفاع مقدس شریف و باارزش است؛ اما حس می‌کنم در شرایطی زندگی می‌کنیم که بیش از هر بخش از بخش‌های دفاع مقدس، نیاز داریم بخش اسارت را به جامعه معرفی کنیم؛ زیرا در نهایت محرومیت و محاصره به سر می‌بریم و با تنگناها و تحریم‌های زیادی روبه‌رو هستیم.
وی افزود: «زمستان می‌گذرد» خاطرات خودنوشت سید محمدعلی بصری از روزشمار اسارت است. «کنارهای جنوب» خاطرات مرحوم سید ابراهیم ظهوری است که سید حسن نوری، معروف به زیدالله که خود نیز آزاده است، آن را نگاشته است. «قافله زیبایی» مجموعه شعر با محوریت اهل بیت (ع) به خصوص حضرت زینب است. «کهکشان بی‌نشان» اثر سید محمد ابوترابی، مجموعه شعری با محوریت سید آزادگان، حجت‌الاسلام ابوترابی سروده شده است. «عمو علاءالدین» نیز واکاوی و تحلیل و رمزنگاری نامه‌های دوران اسارت به قلم سید جمال‌الدین زهرایی است.
معاون پژوهشی نشر پیام آزادگان گفت: سه کتاب دیگر با محوریت همسران آزادگان است. «تنهایی زیبا» نوشته فهیمه عبدلی، خاطرات زیبا توان همسر آزاده علی گوهرممیز است. «دخترکی لبه پنجره»، نوشته مریم ماهی خاطرات لیلان محمدی همسر آزاده قربان جدیدی شیخ‌حسن را در برمی گیرد. «ترکش‌های زردآلو» نوشته حمیده سلطانی به خاطرات فاطمه مسعود همسر آزاده یعقوب‌همراهی کوزه‌کنانی پرداخته است. «خبرگزاری دیگ‌پرس»، نوشته رضا خوب‌نژاد نیز درباره آزادگان مفقودی است که در آشپزخانه اردوگاه اخبار را رد و بدل می‌کردند. کتاب «سبک زندگی آزادگان» هم هدفش معرفی الگو به جامعه است. «عبور از شیشه‌های شکسته» نیز خاطرات خودنگاشت روحانی آزاده سید حسن می‌رسید است که جزو رهبران اردوگاه بوده است.
مهرداد فردوسیان آزاده پیش‌کسوت و نویسنده «جواهری در گونی» که در نوجوانی به اسارت حزب بعث گرفته شد، در ادامه این مراسم درباره این کتاب گفت: سال ۱۳۶۱ به اسارت گرفته شدم و هشت و سال و نیم در اسارت بودم. درباره اسارت کتاب‌های زیادی خوانده بودم؛ با این حال، حس می‌کردم مسائلی در اسارت وجود داشته که در این کتاب‌ها کم‌رنگ دنبال شده است؛ به همین دلیل این اثر را نوشتم. برای مثال، وقتی ما را برای کتک زدن از آسایشگاه بیرون می‌بردند، زجر و ناراحتی دوستان داخل آسایشگاه در کتاب‌ها توصیف نشده بود.
وی افزود: در اسارت جو یکنواخت و کسل‌کننده‌ای حاکم بود. برای رفع این یکنواختی برنامه‌هایی همچون تئاتر طراحی و با تمام محدودیت‌ها اجرا می‌کردیم. اولین تئاتری که اجرا کردم، مربوط به روزی بود که چند نفر از بچه‌ها را از شکنجه بازگرداندند و روحیه بچه‌ها خیلی ضعیف بود. به همین دلیل، به فکر یک اجرای عروسکی افتادم. یک پتو رویم انداختم و با امکانات ساده آسایشگاه یک تئاتر اجرا کردم و بچه‌ها بسیار سرگرم شدند.
امیر محمد عباس‌نژاد نویسنده «حمله گرگ‌ها» از سخنرانان دیگر این مراسم با اشاره به اینکه این ششمین کتاب من درباره ادبیات اسارت است، گفت: ادبیات اسارت انسانی‌ترین بخش ادبیات جنگ است؛ زیرا مواجهه انسان‌ها با یکدیگر است. کتاب «حمله گرگ‌ها» خاطرات علی شط‌نیسانی، از افسران ارتش است که در ۲۷ مهر ۱۳۵۹ در جبهه جنوب به اسارت گرفته شد. در روایت‌های این کتاب به لایه‌های پنهان اسارت پرداخته‌ام. ادبیات مقاومت دو عنصر دارد؛ مبارزه با چیزهای ناپسند که زندگی شریف انسان را تحت‌الشعاع قرار داده و تاب‌آوری در برابر اعمال قدرت‌های نامشروع که هر دو عنصر را در خاطرات اسرا می‌بینیم.
حمید احمدی‌نیا راوی کتاب «آهوی گمشده» که از اسرای مفقودالاثری هم بوده است، گفت: داستان‌های من در این کتاب در برابر داستان‌های ایثاگران دیگر ناچیز است. تأکید رهبر معظم انقلاب مبنی بر ثبت خاطرات شفاهی ایثارگران مرا وادار کرد که خاطراتم را بیان کنم. این کتاب از دوران کودکی تا زمان آزادی مرا شامل می‌شود و داستان‌های جذابی دارد. من چون مفقود و جزو اسرای ثبت‌نشده بودم، یک سال در زندان‌های الرشید و دو سال و نیم در اردوگاه تکریت ۱۱ بودم که یکی از مخوف‌ترین اردگاه‌های آن دوران بود؛ چون همه اسرایش از بچه‌های مفقود بودند.
زهره علی‌عسگری نویسنده کتاب «آهوی گمشده» در پایان این مراسم گفت: باید از نعمتی به نام انقلاب اسلامی قدردانی کرد که بعد از قرن‌ها تاریخ‌نویسی را از سلاطین گرفت و به دست مردم داد. من خودم را جزو مردم می‌دانم. این فرصت تاریخ‌نگاری را مردم نباید از دست بدهند. این کتاب از این جهت جالب است که جوانی شانزده‌ساله صبر می‌کند تا به سن قانونی برسد و به‌طور قانونی به جبهه برود. او وقتی وارد خاک عراق می‌شود، در شرایطی عجیب و خواندنی به اسارت گرفته شده و به عنوان مفقود ثبت می‌شود.
وی افزود: همیشه از دلاوری اسرا گفته می‌شود؛ اما از خطراتی که اسرای کم‌سن را تهدید می‌کرد، کمتر گفته شده است. در ابتدای داستان، با ایشان در دوره انقلاب مواجه می‌شویم که در مدرسه به عنوان بازیگر تئاتر انتخاب می‌شود و زمینه‌های شهرت برایش فراهم می‌شود. تئاتری کار می‌کنند به نام «آهوی کوچولو» که ایشان نقش یک آهو را بازی می‌کرد. نام‌گذاری کتاب به ماجرای آن تئاتر بازمی‌گردد که با سرگذشت راوی نیز متناسب است.
