خبرگزاری فارس، علیرضا خوش‌نیت- هفته و ماهی نیست که خانواده‌ای در منطقه شبستر به خاطر از دست دادن عزیزش در اثر سانحه تصادف رانندگی داغدار نشود! 

آمارها نشان می‌دهد که در چند سال گذشته ده‌ها نفر به دلیل تصادفات رانندگی، جان‌باخته و یا زخمی و معلول شده‌اند. دوشنبه ۱۱ اسفند‌ماه سال‌جاری هم یکی از همین روزهای سیاه و خونین منطقه بود. روزی نحس که به دلیل سه تصادف جداگانه، ۶ نفر مظلومانه جان خود را پای سهل‌انگاری مسوولان ما گذاشتند. 

متاسفانه طی سالیان گذشته در محور شبستر - تسوج، شاهد تصادفات سنگین و غم‌انگیزی بوده‌ایم. آنقدر این تراژدی دردناک برای برخی مسوولان ما عادی شده که صرفا به خواندن اخبار آن اکتفا می‌کنند و شاید به تکان دادن سری بسنده شود! 

اگر چند نمونه از این اخبار را در کنار هم بگذاریم، شاید مایه تفکرمان شود اینکه علت بروزشان چیست؟ برای جلوگیری از وقوعشان چه باید کرد؟ سهم هر یک از ما در این میان چیست؟ جاده شبستر – تسوج یکی از همان محورهای مواصلاتی ایران و آذربایجان است که سالانه شاهد جان‌باختن و مصدومیت ده‌ها مسافر و راننده است.

طرح تعریض و چهار بانده کردن مسیر شبستر – صوفیان پس از سال‌ها انتظار و دادن تلفات سنگین انسانی و اقتصادی بالاخره چند سال پیش به نتیجه رسید تا تاثیر قابل توجهی در کاهش بار ترافیکی، تصادفات جاده‌ای و تلفات داشته باشد.

گرچه این جاده دارای برخی نواقص از جمله نصب گاردریل، کمبود تابلوهای راهنمایی و دوربین است ولی به هر حال آرامش روحی مسافران این مسیر را تا حدودی فراهم کرده است . اما متاسفانه ادامه طرح مشمول مرور زمان شده و ماشین راهسازی در قطعه دوم و اصلی محور، یعنی شبستر به تسوج به کندی پیش می رود. حرکت لاک پشتی احداث و تعریض این مسیر لاک‌پشتی پیش می‌رود اما هیولای مرگ با سرعت در این جاده می‌تازد بی‌آنکه خاطر مسوولی مکدر شود!

شهرستان شبستر از موقعیت خاصی با دارا بودن سه بخش مرکزی، تسوج و صوفیان، 11 شهر و 70 روستا و جمعیتی بالغ بر 135 هزار نفر برخوردار است. ضمن آنکه اتصال این شهرستان با استان آذربایجان‌غربی و از آنجا با کشورهای ترکیه و عراق، ضرورت رسیدگی و توجه ویژه به راه‌های ارتباطی این شهرستان را بیش از پیش یادآور می‌شود. 

مسیر 40 کیلومتری جاده شبستر به تسوج، شهرهای شندآباد، خامنه، کوزه‌کنان، شرفخانه استان آذربایجان‌شرقی را به آذربایجان‌غربی متصل می‌کند ولی به علت کم عرض بودن جاده  تاکنون خسارات مالی و جانی بسیاری را شاهد بوده است که تصادف دردناک روز دوشنبه سیاه ( 11 اسفندماه) و برخورد یک دستگاه خاور با پژو در هفته‌های قبل نمونه‌ای از آنها بود.

طرح چهاربانده کردن محور صوفیان – تسوج به طول 90 کیلومتر از سال‌های پیش‌ شروع شده است. 33 کیلومتر آن در حوزه راهسازی استان آذربایجان‌غربی قرار دارد و آنها سال‌ها پیش به تعهدات خود عمل کرده و طرح را در منطقه «رختار» تحویل آذربایجان‌شرقی داده‌اند. اما تکاپو و سرعت عمل در مابقی 57 کیلومتر حوزه استحفاظی آذربایجان‌شرقی دیده نمی‌شود.

فعلا قطعه اول طرح یعنی شبستر تا پیچ «شیخ ولی» آغاز شده و بنا به دلایلی شاهد توقف کامل اجرای پروژه از کوزه‌کنان می‌باشیم و در نتیجه هر از گاهی شاهد وقوع تصادفات مرگبار جاده‌ای در این مسیر هستیم. حداقل شناسایی و اصلاح برخی نقاط حادثه‌خیز این جاده به‌ویژه در ورودی شهرهای شندآباد، خامنه، کوزهکنان، بندر شرفخانه و تسوج و نیز روستاهای واقع در این محور ضروری است.

رکود و کم کاری و تعلل در این زمینه را در تکمیل پروژه مسیر سه کیلومتری خروجی شبستر تا خامنه به بهانه احداث پل زیرگذر نیز شاهد هستیم. 

روزانه صدها دستگاه خودرو در این محور تردد می‌کنند.گرچه افزایش تردد خودروها در مسیر مزبور افزایش یافته ولی زیرساخت‌ها و مسیر ترددی از سه دهه پیش تاکنون ثابت مانده است.

تعریض و توسعه جاده مزبور در کنار اعمال قوانین راهنمایی و رانندگی، توسعه برنامه‌های آموزشی و توجیهی، نصب دوربین‌های نظارتی و رعایت مقررات و قوانین توسط رانندگان، مهم‌ترین راهکار کاهش تصادفات در محور مزبور است که امیدواریم با تدابیر و پیگیری‌های مسوولان در این زمینه اقدامات موثر و عملی در کوتاه‌ترین زمان ممکن صورت گیرد.

با توجه به نزدیک شدن به ایام پایانی سال و افزایش حجم مسافرت‌ها و ترددها، انتظار می‌رود مسوولان با رصد موضوع و تسریع در اقدامات اجرایی و عمرانی و جذب اعتبارات لازم، با عزم جدی و مدیریت جهادی به اتمام چنین پروژه‌ای همت گمارند.

اجرای تقاطع‌های غیرهمسطح همزمان با اجرای این پروژه ضروری است. متاسفانه در اجرای قطعه شبستر – صوفیان این امر اتفاق نیفتاده و جزو نواقص اصلی این مسیر به شمار می‌آید که امید است اجرای پروژه با استانداردهای لازم از جمله ایجاد تقاطع غیرهمسطح همراه باشد.

عدم تخصیص به موقع اعتبارات از طرفی، عدم پرداخت مطالبات به‌جای مانده کارفرما از سال‌های قبل و عدم پیگیری‌های جدی مسوولان و به ویژه نماینده منطقه از مهم‌ترین دلایل کندی پیشرفت پروژه است.

بنابراین، این شهرستان تاریخی و فرهنگی متاسفانه با وجود داشتن ظرفیت‌های بسیار همچنین تردد زیاد خودروها، نتوانسته است به امنیتی که شایسته آن است، دست یابد.

با وقوع هر تصادف، چشم‌ها به سمت برخی کاستی‌ها و نواقص راه و اورژانس می‌رود ولی در بسیاری از مواقع آنچه در زیر خط حادثه پنهان است، عدم رعایت قوانین توسط رانندگان خودروهای سواری و باری و نامناسب بودن جاده است که باعث داغدار شدن خانواده یا مجروح شدن افراد می شود.

هرچند گاه یک بار شاهد کشته، زخمی شدن و ناقص‌العضو شدن تعدادی از هموطنان عزیزمان در جاده‌ها هستیم و مسوولان استانی و شهرستانی راه حلی برای تسریع در اجرای پروژه و جلوگیری از این تصادفات وحشتناک ارائه نمی‌کنند و تنها آمارهاست که هر روز ردیف می‌کنیم و نصیب مسافران و رانندگان و خانوادهای آنان چیزی نیست، جز تصادفات وحشتناکی که پایانی ندارد و باز هم ما می‌مانیم و جاده‌ای که جوانان و آینده‌سازان کشور را به کام خود می‌کشد و چیزی جز تاسف برای خانواده قربانیان باقی نمی‌گذارد!

انتهای پیام/۶۰۰۲۱/س