به گزارش همشهری آنلاین به نقل از فرادید، آپارتمان‌های مسکونی که در سال‌های دور ساخته شده‌اند، غالباً با نیازهای زندگی مدرن همخوانی ندارند. این آپارتمان‌ها دارای متراژ کم، فضاهای نامناسب و عدم انعطاف‌پذیری در برابر تغییرات هستند. در نتیجه، ساکنان این آپارتمان‌ها به سرعت با مشکل کمبود فضا، عدم تناسب فضاها با نیازهایشان و نیاز به بازسازی‌های مجدد روبرو می‌شوند.
برای حل این مشکل، طراحان و معماران به دنبال راه‌حل‌هایی خلاقانه برای بازسازی آپارتمان‌های قدیمی هستند. یکی از این راه‌حل‌ها، طراحی آپارتمان‌های «انعطاف‌پذیر» است. آپارتمان‌های انعطاف‌پذیر آپارتمان‌هایی هستند که می‌توانند با توجه به نیازهای مختلف افراد و در زمان‌های مختلف، به شکل‌های متفاوتی تغییر کاربری پیدا کنند.
یک نمونۀ جذاب و فوق‌العاده از این نوع بازسازی را می‌توان در پروژۀ «خانۀ سه در یک» در منطقۀ شمشک تهران مشاهده کرد.
این پروژۀ بازسازی که مربوط به یک آپارتمان ۹۰ متری با قدمت ۴۰ ساله بوده، در تابستان سال ۱۴۰۱ با بودجۀ ۱ میلیارد تومانی به انجام رسیده است. این پروژۀ معماری در رقابت جایزۀ معماری آسیا که در سال ۲۰۲۳ در دبی برگزار شد توانست رتبۀ دوم را در بخش «ساختمان‌های شهری» کسب کند.
شاید وقتی به عکس‌های این پروژه نگاه می‌کنید، در نظر اول ویژگی خاصی به چشمتان نیاید. اما کافیست با دقت به توالی عکس‌ها نگاه کنید تا ببینید که چه امکان جذابی در این آپارتمان تعبیه شده است.
تصویر آپارتمان قبل از پروژۀ بازسازی
تصاویری که تغییر حالت آشپزخانۀ آپارتمان را نشان می‌دهند
برای اینکه بتوان این سه نوع فضای مختلف را در این آپارتمان ایجاد کرد، معماران از راه‌حل‌های زیر استفاده کرده‌اند:
دیوارهای متحرک و پلانی پویا: با استفاده از دیوارهای متحرک، می‌توان فضاهای مختلف آپارتمان را به هم متصل یا از هم جدا کرد. این امر به ساکنان امکان می‌دهد تا آپارتمان را به شکل‌های مختلفی دربیاورند و از حداکثر فضای موجود استفاده کنند.
آشپزخانه متحرک برقی: آشپزخانۀ این آپارتمان را می‌توان به صورت برقی جابجا کرد تا فضای بیشتری در زمان نیاز ایجاد شود.
کریدور ارتباطی: یک کریدور ارتباطی در آپارتمان تعبیه شده است که به عنوان یک دالانِ ارتباط دهنده بین چند فضا عمل می‌کند.
تراس: یک تراس به آپارتمان اضافه شده است که در حالت‌هایی به سالن، آشپزخانه و اتاق اصلی سرویس می‌دهد.
اشتراک‌گذاری متراژ فضاها: با تغییر وضعیت جانمایی فضاها، سهم متراژی آنها با یکدیگر به اشتراک گذاشته شده‌اند. این امر به ساکنان امکان می‌دهد تا از حداکثر فضای موجود استفاده کنند و تنوع فضایی را افزایش دهند.
