محمد مبصر فعال اجتماعی در گفت و گو با خبرنگار رکنا گفت: به همراه جمعی از دوستان آسیب نخاعی ساکن شهرهای مختلف، تصمیم گرفتیم تا به مناسبت فصل گلابگیری به شهر گل و گلاب کاشان سفر کنیم. متاسفانه در هیچ کجای این شهر تاریخی و زیبا، به ویژه در بافت قدیمی آن از قبیل باغ فین، خانه بروجردی‌ها، خانه طباطبایی‌ها و کوچه پس کوچه‌هایش امکانی در جهت دسترس‌پذیری برای افراد دارای معلولیت تعبیه نشده بود و تردد با ویلچر در این شهر و بازدید از اماکن تاریخی برایمان بسیار دشوار بود که البته به لطف و همراهی رفقا و همراهانمان انجام می شد.
وی در ادامه افزود : در طی چند روزی که در شهر کاشان سکونت داشتیم، برایمان سوال پیش آمده بود که آیا شهرداری کاشان از ماده ۲ قانون حمایت از حقوق افراد دارای معلولیت که مستقیماً بر مناسب‌سازی و دسترس‌پذیری پیاده‌روها و معابر و اماکن عمومی توسط شهرداری‌ها اشاره کرده است اطلاع دارد؟ آیا مدیران میراث فرهنگی و گردشگری شهر کاشان تا کنون شعار "گردشگری برای همه" به گوش‌شان خورده است؟ یا از شعارهای مدیران وزارت میراث فرهنگی و گردشگری با عنوان "گردشگری دسترس‌پذیر" چیزی شنیده‌اند؟ گویا کلا به این شهر خبرها نرسیده‌اند و قوانین و استانداردهای مناسب‌سازی و دسترس‌پذیری ابلاغ نشده‌اند؟ مدیران سازمان بهزیستی کاشان دقیقا در راستای احقاق حقوق شهروندان دارای معلولیت ساکن این شهر چه اقدامی تا کنون داشته‌اند؟
شهرام مبصر در پایان افزود" ما چند روزی مهمان کاشانی‌های عزیز بودیم و برگشتیم، اما شهروندان دارای معلولیت ساکن کاشان، سالمندان و یا کسانی که حتی بطور موقت دچار محدودیت شده‌اند چگونه در این شهر زندگی و بصورت مستقل تردد می کنند؟ از مدیران شهرستان کاشان بپرسید عوارض شهروندان‌شان را صرف چه اموری واجب‌تر از دسترس‌پذیری و ایمن‌سازی می‌کنند؟
معلولیت محدودیت به دنبال دارد و هیچکس هم منکر این موضوع نیست، اما در کشور عزیز ما متاسفانه این محدودیت‌ها به محرومیت تبدیل شده است!
دلیلش هم حضور نامبارک برخی از مدیران بی‌کفایت و بی‌دغدغه‌ای هست که نه بر اساس تجربه و شایسته سالاری، بلکه فقط به دلایل سیاسی به این جایگاه رسیده‌اند. سال‌هاست که برای رسیدن به بدیهی‌ترین حقوق شهروندی‌مان تلاش کرده و جنگیده‌ایم. اما...
معلولیت یک احتمال برابر میان همه افراد جامعه است و هر آن ممکن است تا برای هر کس اتفاق بیفتد که با توجه به مسائل مطرح شده اگر در جامعه کنونی ما یک فرد فعال، تحصیلکرده و ورزشکار به هر دلیل دچار معلولیت شود محکوم خواهد بود به خانه نشینی و انزوا؟!
راهکارهای ساده و کم هزینه‌ای برای رفع این مشکل وجود دارد که هم آسیبی به اماکن تاریخی وارد نشود و هم بازدیدکنندگان با هر میزان توانایی بتونند براحتی از این اماکن باشکوه و زیبا بازدید کنند. فقط کمی به تفکر و خلاقیت نیاز داره و البته دغدغه...
