امیر علیخانی در یک گفت‌وگوی صمیمی با خبرنگار ایسنا در شهرکرد از حال و روز خود و گلایه‌هایش از مسئولان ورزش استان سخن گفت.
خودتان را معرفی کنید، همراه با مهم‌ترین عنوانی که کسب کردید.
امیرعلیخانی، متولد ۱۹ مرداد،۱۳۷۱، اهل شهرستان فارسان، کارشناس ارشد مدیریت امور ورزشی و دانشجوی دکتری، دارنده ۲ مدال جهانی اسپورت جوجیتسو و کامبت جوجیتسو در سال ۱۳۹۶ کشور کرواسی، همچنین دارنده یک مدال قهرمانی آسیایی و رئیس هیات جوجیستو استان هستم.
شروع مربیگری در ورزش برای شما چگونه بود؟
از سن ۲۰ سالگی مربیگری را آغاز کردم، و در سن ۲۷ سالگی به دعوت فدراسیون جودو به عنوان مربی جوجیتسو سنین پایه انتخاب شدم و تا امروز با یاری شاگردانم در این کرسی هستم.
باشگاه مسجد سلمان فارسی منطقه منظریه، قطب جوجیتسو چهارمحال و بختیاری
در مورد باشگاه مسجد سلمان فارسی توضیح دهید.
در ابتدای امر، این ورزش هیچ امکاناتی نداشت و حمایت از سوی مسئولین صورت نمی‌گرفت، با کمک رضا اسماعیلی یک باشگاه در مسجد سلمان فارسی منطقه منظریه افتتاح کردیم که نقطه عطف پرورش نوجوانان برای ورود به عرصه قهرمانی کشور شد، قهرمانانی از جمله مهدی مظفری که تنها مدال قهرمانی استان را در مسابقات انتخابی تیم‌ملی نونهالان کسب کرد. همچنین محمدمهدی پیرمحمدی و حمزه کیانی جواز ورود به مسابقات قهرمانی جوجیتسو قزاقستان را از باشگاه مسجد سلمان فارسی کسب کردند و به طور کلی ۱۶۰ مدال قهرمانی توسط بچه‌های این باشگاه به دست آمد.
در زمان اعزام ورزشکاران به مسابقات کشوری، طی این سال‌های اخیر، شاگردان باشگاه مسجد سلمان فارسی منظریه بیشترین مدال و قهرمانی را کسب می‌کنند.
موفقیت‌های خود را مدیون چه کسی هستید؟
خانواده‌ام و اساتید عزیزم آقایان خوشبین و رستمیان در این راه مشوق من بودند و در این راه سخت حمایت بسیاری از من و تمام ورزشکاران جوجیتسو داشتند.
سالی که قهرمان شدید، چه حمایتی از سوی مسئولان داشتید؟
با وجود اینکه جایگاه جوجیتسو چهارمحال و بختیاری در استان و حتی کشور، عالی است اما مسئولان کمترین توجه و حمایت را از ما داشته‌اند و تاکنون حتی یک تجلیل ساده و عامه‌پسند از ورزشکاران این رشته صورت نگرفته است. متاسفانه میان قول دادن و عمل کردن فاصله بسیار است.
آیا امکانات استان جوابگوی نیازهای علاقه‌مندان است؟
در استان محروم ما به علت نبود زیرساخت‌ها به ورزشکاران قهرمان آسیب جدی وارد می‌شود و اغلب قهرمان‌ها از استان مهاجرت کرده و به نقطه‌ای می‌روند که قدر و منزلت تلاش‌هایشان مورد توجه قرار بگیرد. رشته‌های رزمی نیاز به اسپانسر دارد، اکثر ورزشکاران نخبه استان از این منطقه رفته‌اند زیرا این استان توانایی دعوت و نگهداری ورزشکار حرفه‌ای را ندارد، یعنی کمترین خواسته ورزشکاران با استعداد استان تامین هزینه اعزام است و این گلایه ما از مسئولان ورزش استان است که حتی تاسیس یک باشگاه درخور قهرمانان همیشه در حد یک حسرت و آرزو باقی مانده است.
درخواست شما از مسئولین چیست؟
گلایه‌های ورزشکاران با استعداد و نخبه بسیار زیاد است، خواسته من از مسئولین این است که ورزشکاران خود را دریابید تا از استان مهاجرت نکنند. در سطح استان تا به امروز حمایتی از این ورزش صورت نگرفته و قهرمانان این ورزش با این حجم از تلاش و موفقیت دیده نشده‌اند در حالیکه جوجیتسو جز رشته‌های معتبر و هم تراز همه رشته‌ها است.
نیاز یک قهرمان چیست؟
نیاز یک قهرمان این است که همه رشته‌ها در یک راستا قرار بگیرند و حمایت یکسانی صورت بگیرد، در واقع آرزوی یک قهرمان عدالت ورزشی در خصوص برخورد با قهرمانان کشور است. نیاز قهرمان دیده شدن و حمایت است اما سوال این است که بودجه ورزش در چهارمحال و بختیاری صرف انجام چه کاری می‌شود؟! به راستی مهم‌تر از حمایت از ورزشکاران، زیرساخت‌ها و امکانات برای درخشیدن نام استان با وجود استعدادهای ورزشی درخشان چیست؟
کمبودهای ورزشی رشته جوجیتسو در استان شامل چیست؟
بیان کمبودها وقتی مطرح می‌شود که زیرساختی وجود داشته باشد، درحالیکه به جز قول و وعده واهی به قهرمان‌ها هیچ حرکتی تاکنون صورت نگرفته است و ما حس می‌کنیم مسئولین با میل و رغبت خواهان مهاجرت قهرمانان، نخبه‌های ورزشی و استعدادها از استان هستند!
آیا به دیدار رهبری رفته‌اید؟ از حس و حال خود بگویید.
دیدار رهبری در سال ۹۸ برای من بهترین دیدار بود و انگیزه‌ای قوی در بنده ایجاد شد برای تلاش بیشتر در خصوص درخشیدن نام استان و کشورم!
اما پس از آن دیدار حسرتی عمیق در دلم نشست که به راستی چرا مسئولان سخنان این شخص حکیم را سرلوحه اقدامات خود در همه زمینه‌ها قرار نمی‌دهند؟
نقش والدین و مربیان در ترغیب فرزندان به ورزش چیست؟
تنها حمایتی که از ورزشکاران ما صورت می‌گیرد از سمت خانواده‌یشان است چراکه متاسفانه بودجه‌ای که به این رشته‌ها می‌دهند بسیار کم است ولی انتظارات از ما خیلی بالاست.
اگر بار دیگر به عقب برگردید، این مسیر را دوباره طی خواهید کرد؟
با وجود تمام سختی‌هایی که متحمل شدم اگر به گذشته برگردم همین راه را انتخاب می‌کنم چراکه با وجود تمام مشکلات شخصیت من محکم و استوار شکل گرفت و در تک تک لحظات زندگی‌ام موفقیت را حس کرده‌ام چراکه اگر ورزش نبود دچار آسیب‌های مختلفی می‌شدم، خدا را شاکرم که ورزش در مسیر زندگی من قرار گرفت و راه و روش درست زندگی کردن را به من آموخت، من قهرمان زندگی خودم هستم.
خطاب شما به نوجوانان و جوانان چیست؟
خطاب من به تمام جوانان و نوجوانان ورزشکار این است که با وجود سختی‌های بسیاری که سر راهتان قرار دارد، ولی ورزش قهرمانی را رها نکنید، با انگیزه و پشتکار به تلاش خود ادامه دهید چراکه تلاش، شما را به نتیجه بهتر نزدیک می‌کند و در جا زدن باعث می‌شود رقبا از شما پیشی بگیرند. امید است آگاهی مسئولان بالا رود و قهرمانان را دریابند.
انتهای پیام
