«تابناک با تو» -  در مورد نگه داشتن یا دور کردن وسایل خانه یا چیز‌هایی مانند لباس، ما دو طیف داریم. آن‌هایی که هر چیزی را حتی اگر بسیار کهنه و قدیمی شده باشد و دیگر سال‌ها استفاده نکرده باشند و ارزش معنوی خاصی هم نداشته باشد، نگه می‌دارند و آن‌هایی که خیلی راحت چیز‌هایی که هنوز سال‌ها برایشان کار می‌کند، دور می‌اندازند با با بهای بسیار اندکی می‌فروشند.

دور ریختن چیز‌های با ارزش به صورت زباله پدیده‌ای است که بسیاری را گیج می‌کند. به نظر می‌رسد غیر منطقی و بیهوده است، با این حال بیشتر از آنچه انتظار داریم، رخ می‌دهد. دلایل این رفتار چند وجهی است که شامل عوامل روانشناختی، اجتماعی فرهنگی و موقعیتی است. برای درک اینکه چرا افراد اقلام با ارزش را دور می‌اندازند، ضروری است که انگیزه‌ها و شرایط مختلفی را که این اقدام به ظاهر غیرمنطقی را هدایت می‌کنند، بررسی کنیم.

عوامل روانی

آ. دلبستگی و دلبستگی عاطفی

یکی از دلایل روانشناختی اولیه برای دور انداختن اقلام ارزشمند، ماهیت پیچیده دلبستگی عاطفی و جدایی است. افراد ممکن است به دلیل عدم وابستگی عاطفی یا تمایل به قطع رابطه با گذشته، دارایی‌های ارزشمند را دور بریزند. این می‌تواند به سبب نقل مکان به یک خانه جدید، پایان دادن به یک رابطه یا تغییر شخصی رخ دهد. عمل دور انداختن اقلام می‌تواند نمادی از شروعی تازه و تلاش برای فراموش کردن خاطرات آزارنده باشد.

ب- تفاوت ارزش درک شده

ادراک نقش مهمی در ارزش‌گذاری افراد برای دارایی‌های خود دارد. چیزی را که یک نفر با ارزش می‌داند، ممکن است دیگری بی‌ارزش بداند. این ارزش‌گذاری ذهنی تحت تأثیر تجربیات شخصی، دانش و هنجار‌های فرهنگی است. اقلامی که قدیمی، شکسته شده و یا دیگر مفید تلقی می‌شوند، ممکن است علیرغم ارزش‌شان دور ریخته شوند.

ج- گردآوری افراطی در مقابل مینیمالیسم

دو سر طیفی که در ابتدای پست اشاره کردم یکی گردآوری افراطی حتی در حد جمع کردن چیز‌هایی در حد زیاله و مینیمالیسم است. دسته اول تمایل دارند وسایل را بدون توجه به ارزش آن‌ها به دلیل وابستگی بیش از حد احساسی یا ترس از دست دادن چیز بالقوه مفید نگه دارند. در نقطه مقابل، مینیمالیست‌ها ممکن است برای دنبال کردن یک سبک زندگی ساده و بدون شلوغی، چیز‌های ارزشمند را کنار بگذارند. در مینیمالیسم اغلب افراد به تجربیات بیش از دارایی‌های مادی اهمیت می‌دهند.

تأثیرات فرهنگی اجتماعی

آ. فرهنگ مصرف‌کنندگی

فرهنگ مصرف‌کنندگی مدرن، شامل خرید و دور انداختن مستمر کالا‌ها است و چنین کاری در آن تشویق می‌شود. در دسترس بودن اقلام ارزان و تولید انبوه منجر به چرخه‌ای از خرید اجناس جدید و دور ریختن اقلام قدیمی می‌شود این فرهنگ دور ریختن توسط بازاریابی و تبلیغات تقویت می‌شود. در این فرهنگ آخرین مد‌ها و محصولات تبلیغ می‌شود و باعث می‌شود چیز‌های قدیمی منسوخ و کمتر مطلوب به نظر برسند.

ب- وضعیت اجتماعی

وضعیت اجتماعی و روند‌ها به طور قابل توجهی بر آنچه مردم ارزشمند می‌دانند تأثیر می‌گذارد. اقلامی که زمانی مورد توجه قرار می‌گرفتند می‌توانند به سرعت جذابیت خود را با تغییر ترجیحات اجتماعی از دست بدهند. به عنوان مثال، روند مد می‌تواند لباس‌ها و لوازم جانبی را قدیمی کند و مردم را به سمت دور انداختن اقلامی که هنوز در شرایط خوبی هستند سوق دهد. به طور مشابه، پیشرفت‌های فناورانه می‌توانند دستگاه‌ها و ابزار‌های الکترونیکی را منسوخ کنند، حتی اگر هنوز کارایی داشته باشند.

ج -دغدغه زیست محیطی

از طرف دیگر، افزایش آگاهی زیست محیطی باعث شده است که برخی از افراد در تلاش برای زندگی پایدارتر، وسایلشان را دور بیندازند. به طور متناقض، این امر گاهی اوقات می‌تواند منجر به دور انداختن اقلام ارزشمندی شود که برای محیط زیست مضر خوب نیستند!‌ی

چیز‌های دور ریخته شده به جای بازیافت یا تغییر کاربری مناسب، منجر به آلودگی محیط زیست شوند.

عوامل موقعیتی

آ. کمبود فضا

فضای محدود زندگی می‌تواند افراد را وادار به دور انداختن چیز‌های ارزشمند کند. زندگی شهری، به ویژه، آپارتمان‌های کوچکتر و فضای ذخیره‌سازی کمتر، اولویت‌بندی و محدود کردن دارایی‌ها را ضروری می‌کند. در چنین مواردی، حتی اقلام ارزشمند ممکن است دور ریخته شوند تا جا برای وسایل ضروری یا پرکاربردتر باز شود.

ب- جابجایی

جابجایی یکی دیگر از عوامل موقعیتی است که ممکن است اقلام ارزشمند دور ریخته شوند. تدارکات بسته‌بندی، حمل و نقل و بازکردن وسایل می‌تواند دلهره‌آور باشد و افراد را به سمت دور انداختن اقلام برای ساده‌سازی فرآیند سوق دهد. هزینه و تلاش برای جابجایی اقلام ممکن است بیشتر از ارزش درک شده آن‌ها باشد و افراد را وادار کند که از شر آن‌ها خلاص شوند.

ج- وسایل به جا مانده از یک فرد درگذشته

هنگام برخورد با وسایل یکی از بستگان متوفی، افراد ممکن است به دلیل محدودیت زمانی، ناراحتی عاطفی یا عدم درک ارزش کالا، اقلام ارزشمند را دور بریزند. تسویه وسایل اغلب شامل مرتب کردن تعداد زیادی از اقلام است و فشار برای دور انداختن سریع اموال می‌تواند منجر به دور انداختن سهواً چیز‌های ارزشمند شود.

عوامل اقتصادی

آ. هزینه‌های تعویض

چشم انداز اقتصادی نیز بر تصمیم به دور انداختن اقلام ارزشمند تأثیر می‌گذارد. در برخی موارد، هزینه تعمیر یا نگهداری یک مورد ممکن است از قیمت خرید کالای جدید بیشتر باشد. این تجزیه و تحلیل هزینه و سود می‌تواند افراد را به سمت دور انداختن وسایل با ارزش شکسته یا معیوب کند، حتی اگر قابل تعمیر باشند.

ب- کهنگی

حس فرسودگی، حتی اگر هنوز کاربردی باشند، باعث دل‌آزار شدن یک وسیله می‌شود. این امر به ویژه در فناوری رایج است، جایی که مدل‌ها و نسخه‌های جدید با سرعت رونمایی می‌شوند. نیاز تلقینی به آخرین نسخه می‌تواند منجر به دور انداختن وسایل قدیمی و در عین حال ارزشمند شود.

ج – فشار مالی

برعکس، فشار مالی می‌تواند منجر به دور ریختن وسایل برای سود مالی شود. مردم ممکن است دارایی‌های با ارزش را برای کاهش فشار‌های اقتصادی بفروشند، اما در برخی موارد، ممکن است اقلامی را که تصور می‌کنند ارزش فروش مجدد ندارند، دور بریزند، حتی اگر ارزش ذاتی داشته باشند.

سوگیری‌های شناختی

آ. اثر مالکیت (Endowment Effect)

اثر وقف، یک سوگیری شناختی است که در آن افراد به اقلامی که دارند در مقایسه با چیز‌هایی که ندارند، ارزش بیشتری قائل می‌شوند، می‌تواند به طور متناقضی منجر به دور انداختن اقلام ارزشمند شود. اگر افراد نتوانند این تأثیر را به شدت احساس کنند، ممکن است دارایی‌های خود را دست کم بگیرند و آن‌ها را قابل مصرف بدانند.

ب – ترس از دست دادن فضای خانه یا چیز‌های دیگر

هنگامی که مردم تحت تأثیر ترس از دست دادن محل زندگی، زمان صرف شده برای سامان دادن چیزها، هستند، ممکن است اقلام ارزشمند را برای کاهش این ضرر‌ها دور بیندازند، حتی اگر این معادل از دست دادن ارزش کالا باشد.

فقدان دانش و آگاهی

آ. چیز‌هایی که به ارث رسیده و به نظر قدیمی و بی‌ارزش هستند، اما ارزش زیادی دارند

چیز‌های به ارث رسیده، ممکن است به دلیل عدم آگاهی در مورد ارزش یا اهمیت آن‌ها دور ریخته شوند. ممکن است نسل‌های جوان ارزش تاریخی یا مالی اشیاء عتیقه، کلکسیونی‌ها یا آثار باستانی را تشخیص ندهند که منجر به دور ریختن آن‌ها شود.

ب- بی توجهی به ارزش بازار

مردم همچنین ممکن است اقلام با ارزش را دور بیندازند، زیرا از ارزش فعلی آن‌ها در بازار آگاه نیستند. به ویژه در بازار‌های خاص مانند هنر، لباس‌های قدیمی یا کلکسیون‌های کمیاب.

مسائل سلامت عاطفی و روانی

آ. افسردگی و اضطراب

مسائل مربوط به سلامت روان مانند افسردگی و اضطراب می‌تواند منجر به بی توجهی یا دور ریختن اقلام ارزشمند شود. افرادی که با این شرایط دست و پنجه نرم می‌کنند ممکن است انرژی یا انگیزه مراقبت از دارایی‌های خود را نداشته باشند.

ب- زوال شناختی

زوال شناختی، چه به دلیل افزایش سن یا بیماری‌های دستگاه عصبی، می‌تواند قضاوت و توانایی‌های تصمیم‌گیری را مختل کند. این می‌تواند منجر به دور انداختن اقلام ارزشمند شود.
اما در پایان پست به گالری عکس چیز‌هایی نگاه کنید که رهگذرتن نیویورکی گاه و بیگاه می‌بینند که دیگران به عنوان زباله دور انداخته‌اند:

منبع: یک پزشک