علی پورحسن آستانه در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: موسیقی و ترانه‌های فولکلور برگرفته از غم و شادی مردم و محیط هر منطقه است. در گیلان اشعاری که از گذشته وجود دارد که از دریا و جنگل، رودخانه و آواز پرندگان و شرشر باران گرفته شده که هنوز هم زنان و مردان آنها را در شادی هایشان و گاه در شالیزارها و چای باغ‌ها زمزمه می کنند.
وی با بیان اینکه جایگاه شعر و موسیقی فولکلور گیلان در عرصه هنر کشور جایگاه بسیار فاخری است، افزود: گیلان شعرا و خواننده های بزرگی داشته و دارد و امروزه مردم از آثار ارزشمند آنها خاطره‌ها دارند و در واقع این آثار؛ نوستالژی مردم گیلان است.
پورحسن با اشاره به اینکه مردم گیلان اهل شعر و موسیقی و ترانه هستند و زندگی‌شان موزون است، تاکید کرد: به بازار رشت که می‌رویم ماهی فروش و میوه فروش با موسیقی حرف می زنند و با شعر محصول خود را عرضه می کنند.
وی با بیان اینکه هرچند شاعر ترانه‌های فولکلور مشخص نیست و در واقع شعرهایی است که همانند ضرب المثل ها و افسانه ها سینه به سینه و نسل به نسل منتقل شده و به امروز رسیده اند، افزود: شاید این نوع ترانه و شعر که گاهی نیز به همت هنرمندان بازسازی و تنظیم مجدد شده از نظر ادبی، وزن و قافیه دقت لازم را نداشته باشد اما چون برخواسته از نهاد مردم آن منطقه است شیرینی خاصی دارد. با روح آدمی هماهنگ است و لاجرم بر دل می نشیند.
این هنرمند با بیان اینکه هنر در ذات خود رو به تکامل بوده و حرکت رو به جلو دارد، افزود: در همه عرصه های هنری از جمله موسیقی این حرکت رو به جلو باعث رشد هنر است ولی برای این تکامل نباید ارتباط با گذشته را قطع کرد باید به گذشته توجه داشت و آن را درست دید و درست فهمید.
پورحسن تصریح کرد: معتقدم هنر به ویژه آثار فولکلور در ذات خود نامیرایی دارد و هیچ وقت نمی میرد ممکن است در زمانی کمتر دیده شود و یا یک دوره مهجور و کمتر مورد توجه باشد اما مرگ در ذاتش نیست لذا اگر از هنر موسیقی سنتی و فولکلور درست استفاده و صحیح عرضه شود مخاطب ِخودش را پیدا می‌کند که نمونه آن اجرای کنسرت‌های بومی و محلی است که با استقبال بسیار خوبی روبرو می‌شود. مردم علاقه مند به شنیدن موسیقی نواحی هستند فقط باید درست عرضه شود تا جایگاه خود را پیدا کرده و بتواند در دنیای امروز و در کنار موسیقی های دیگر خودش را به روز رسانی کند.
این هنرمند گیلانی در پاسخ به این سوال که آیا می توان بین موسیقی فولکلور و موسیقی جدید؛ پیوند برقرار کرد و این دو را تلفیق کرد؟ گفت: باید مراقب بود تا اصالت موسیقی فولکلور فراموش نشود در واقع با حفظ گذشته و نگاه به آینده می توان این مسیر را رفت و آثار خوبی هم تولید کرد.
این فعال عرصه هنر با اشاره به اینکه در این مسیر از پیشکسوتان نباید غافل شویم، تاکید کرد: از اساتیدی که از جان مایه گذاشتند و سال‌ها وقت خود را صرف یادگیری هنر فولکلور کردند نباید غافل شد. در واقع این اساتید یک گنجینه هستند که باید به آنها بها داد و قدر این‌ها را دانست.
وی افزود: ضمن اینکه باید به جوانان مستعد نیز میدان داد منتها جوانان نباید کم حوصله باشند. به اوج رسیدن یک پروسه کوتاه مدت نیست و دستگاه‌های متولی از جمله فرهنگ و ارشاد اسلامی، حوزه هنری و صدا و سیما می توانند کمک کنند تا جوان‌های مستعد، هنر خود را درست عرضه کنند.
پورحسن تصریح کرد: در سالهای اخیر نه فقط در موسیقی فولکلور بلکه در موسیقی ملی و در حوزه های مختلف از جمله آئینی و دفاع مقدس آثار خوبی تولید و پخش شده و آثار فاخری نیز در جشنواره‌ها عرضه شده است.
انتهای پیام
