به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما ؛ در چهل‌وششمین کمیته میراث جهانی یونسکو که از ۲۱ تا ۳۱ جولای ۲۰۲۴ (۳۱ تیر تا ۱۰ مرداد ۱۴۰۳) در دهلی نو (هند) در حال برگزاری است پرونده هگمتانه پیشنهاد شده از سوی ایران برای ثبت جهانی مورد بحث و بررسی قرار گرفت که با موافقت اعضا به تصویب رسید.
در این اجلاس پرونده ۲۸مکان پیشنهادشده از سوی دیگر کشور‌های جهان، برای ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو بررسی شد.
هیئت نمایندگی جمهوری اسلامی ایران که متشکل از وزارت میراث فرهنگی و گردشگری به سرپرستی معاون وزیر، سفیر جمهوری اسلامی ایران در یونسکو و نمایندگان وزارت امور خارجه هستند، در این اجلاس حضور دارند.
ایران پیش‌تر پرونده هگمتانه را برای ثبت پیشنهاد کرده بود که شورای جهانی بنا‌ها و محوطه‌های تاریخی (ایکوموس) به پرونده ایراد‌هایی وارد کرده بود، اما این ایراد‌ها برطرف شد.
سایت تاریخی هگمتانه در انتهای خیابان اکباتان همدان قرار دارد، این تپه تاریخی به دوره مادها منسوب بوده و نام خود را از هگمتانه پایتخت دولت مادها اقتباس کرده است.
بر اساس کاوش‌های بدست آمده از سوی عده‌ای از باستان شناسان، آثار مکشوفه در این شهر تاریخی مربوط به دوره مادها، اشکانیان و دوره‌های پس از آن است البته آثاری از دوره هخامنشیان نیز از این سایت تاریخی کشف شده که بیانگر استقرار سیاسی دولت هخامنشیان در همدان است.
هگمتانه به معنای" محل تجمع" بوده و از دو واژه پارسی باستان "هگمتا" به معنای گردآمدن و پسوند اسم مکان "نا" تشکیل شده است.
بورکینافاسو، چین، آلمان، هند، ایتالیا، ایران، ژاپن، اردن، کنیا، مالزی، پاناما، پرتغال، رومانی، روسیه، عربستان، آفریقای جنوبی، تایلند، بوسنی و هرزگوین، برزیل، بریتانیا، اتیوپی و فرانسه از جمله کشور‌هایی هستند که مکان‌های جدیدی را برای ثبت به یونسکو پیشنهاد داده‌اند. پرونده‌هایی از جمله دادگاه سلطنتی بورکینافاسو، محور مرکز پکن در چین، شهر تاریخی و محوطه باستانی گدی در کنیا، غار‌های پارک ملی نیا در مالزی، منظر فرهنگی منطقه باستان شناسی الفاو در عربستان سعودی، سایت‌های میراث نلسون ماندلا در آفریقای جنوبی، پارک تاریخی فوفرابات در تایلند برای ثبت در فهرست جهانی در این نشست بررسی می‌شوند.
تاکنون ۲۷ اثر تاریخی و طبیعی ایران در یونسکو ثبت شده است که شامل چغازنبیل، تخت جمشید، میدان نقش جهان اصفهان، تخت سلیمان، چشم‌انداز فرهنگی ارگ بم، پاسارگاد، گنبد سلطانیه، سنگ‌نبشته بیستون، مجموعه آثار رهبانی ارامنه، سازه‌های آبی شوشتر، بازار تاریخی تبریز، آرامگاه شیخ صفی‌الدین اردبیلی، باغ ایرانی، مسجد جامع اصفهان، برج گنبد قابوس، کاخ گلستان، شهر سوخته، چشم‌انداز فرهنگی میمند، شوش، قنات ایرانی، دشت لوت، شهر تاریخی یزد، چشم‌انداز باستان‌شناسی ساسانی منطقه فارس، جنگل‌های هیرکانی، راه‌آهن سراسری ایران و چشم‌انداز فرهنگی اورامانات و کاروانسرا‌های تاریخی ایران است.
میراث جهانی یونسکو نام عهدنامه‌ای بین‌المللی است که در تاریخ ۱۶ نوامبر ۱۹۷۲ میلادی به تصویب کنفرانس عمومی یونسکو رسید. موضوع آن حفظ آثار تاریخی، طبیعی وفرهنگی بشر است که اهمیت جهانی دارد و متعلق به تمام انسان‌های زمین، فارغ از نژاد، مذهب و ملیت خاص می‌باشد.
بر پایه این کنوانسیون، کشور‌های عضو یونسکو می‌توانند آثار تاریخی، طبیعی و فرهنگی کشور خود را نامزد ثبت به عنوان میراث جهانی کنند. حفاظت از این آثار پس از ثبت ضمن باقی‌ماندن در حیطه حاکمیت کشور مربوط، به عهده تمام کشور‌های عضو خواهد بود. مکان‌های میراث جهانی ثبت‌شده در یونسکو، مکان‌هایی مانند جنگل، کوه، آبگیر، صحرا، بقعه، ساختمان، مجموعه و یا شهر است.
ایران سه سال پس از تصویب کنفرانس عمومی یونسکو در ۲۶ فوریه ۱۹۷۵ به کنوانسیون میراث جهانی یونسکو پیوست.
کشورمان با ثبت ۲۵ اثر فرهنگی (ملموس) و ۲ اثر طبیعی، در رتبه نهم فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارد.
امروز این تعداد به بیست وهشت اثر رسید.
در بخش میراث فرهنگی ملموس و ناملموس بر گسترش اجرای مفاد کنوانسیون‌های حفظ میراث فرهنگی ملموس و ناملموس، اجرای برنامه‌های بین‌المللی حفاظت و مرمت آثار فرهنگی و اقدام‌های بازدارنده به منظور جلوگیری از تخریب آثار تاریخی در شرایط بحرانی و دوران منازعات داخلی و منطقه‌ای تأکید شده است.
