به گزارش "ورزش سه"، اگر این روزها قصد داشته باشید از جاده هراز به استان زیبای مازندران سفر کنید، پیش از اینکه به آمل برسید بنرهای متعدد از کشتی‌گیران مازندرانی شروع می‌شود و با رسیدن به آمل و ورود به خیابان هراز این بنرها در انواع و اقسام طرح‌ها و نوشته‌ها به بیشترین تعداد می‌رسد.
مازندرانی‌ها علاقه زیادی به ابراز احساسات، تبریک و تسلیت با بنرهای بزرگ در سطح شهر دارند و وقتی پای کشتی وسط باشد کار و کاسبی مغازه‌های چاپ بنر سکه می‌شود. در هر کوچه و خیابان‌ها، تاکسی و مدارس وقتی یک تورنمنت بزرگ کشتی در جریان باشد، همه در حال تحلیل این ورزش و ورزشکاران خود هستند.
آمل نیز یکی از شهرهای مازندران است که مهد کشتی محسوب می‌شود و کشتی‌گیران بزرگی پرورش می‌دهد. آنها این روزها به هادی ساروی بیش از هر زمانی افتخار می‌کنند و قهرمانی او در المپیک بهانه‌ای است که تا مدت‌ها در خیابان‌های این شهر تصویر هادی را ببینید.
هادی ساروی با مدال طلای خود طلسم‌شکنی کرد و نخستین قهرمانی کاروان ایران در پاریس را به دست آورد. او در حالی که از خستگی حتی نتوانست پشتک موفقی از روی خوشحالی روی تشک بزند اما نتوانست به آهنگ محلی مازندرانی نه بگوید و با زانوی یخ گذاشته شده و بدنی که دیگر جانی نداشت به رقص و پایکوبی مازندرانی پرداخت.
در حالی که پس از کسب مدال طلای ساروی، امین حق‌پناه، ماساژور آملی تیم ملی از قهرمانی بچه محلش حتی از خود هادی بیشتر خوشحال است یک آهنگ مازنی پخش می‌شود که در آن خواننده می‌گوید "یل مازرونه... دلیر ایرونه" و ساروی شروع به هم‌خوانی با آهنگ می‌کند و با همان خستگی شدید که از ویدیو هم مشخص است، به شیوه محلی‌شان با ماساژور تیم‌ملی مشغول رقص مازندرانی می‌شود.
امین حق‌پناه، ماساژور تیم ملی کشتی که او هم پا به پای ورزشکاران درگیر مسابقات است در گفت‌وگوی کوتاه با خبرنگار ما می‌گوید: نه فقط برای آملی‌ها بلکه برای کل ایران خوشحال بودیم.
همزمان با شادی ساروی، خیابان‌های اصلی آمل نیز غرق در شادی با آهنگ‌های محلی بود و آنها از این افتخار بزرگ لذت می‌بردند و این رقص تک دست در المپیک ماندگار خواهد شد.
