به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، بار دیگر مبحث ساخت خانه های 25 متری در ایران مطرح شد. چند سال پیش و در آغاز دولت رئیسی نیز ساخت این مسکن ها مطرح شده بود و حال با آغاز به کار دولت چهاردهم باردیگر این خبر در اخبار خودننمایی کرده است.
صبح امروز طرح مسکن اقتصادی در متراژهای ۲۵ تا ۸۰ متر مربع در ماهدشت کرج کلنگ زنی شد. مسئول پروژه گفت که واحدها در قالب تعاونی با هزینه متقاضیان ساخته میشود و ۴۸ ماه آینده تحویل داده خواهد شد.
حال تصور کنید در یک خانه 25 متری قرار است زندگی کنید. مسکن هایی که به حتم خانه یک نفره نیست و حداقل دو نفر در آن قرار است زندگی کنند.
خانههایی با مساحت بسیار کوچک، مانند ۲۵ متر مربع، میتوانند تاثیرات منفی زیادی بر سلامت جسمی و روانی ساکنین داشته باشند.فضاهای بسیار محدود میتوانند احساس گرفتگی و خفگی ایجاد کنند، که منجر به افزایش استرس و اضطراب میشود.در یک فضای کوچک، اعضای خانواده ممکن است حریم خصوصی کافی نداشته باشند، که میتواند منجر به افزایش تنشها و درگیریها در خانواده شود.
خانههای کوچک معمولاً نور و تهویه کافی ندارند، که میتواند باعث مشکلات جسمی مانند سردرد، خستگی مفرط، و مشکلات تنفسی شود.
نبود فضای کافی برای حرکت و فعالیت بدنی ممکن است به کاهش فعالیتهای جسمانی و در نتیجه به مشکلات سلامتی مانند چاقی، کمردرد، و سایر مشکلات مرتبط منجر شود.
فضاهای کوچک میتوانند به دلیل کمبود فضای ذخیرهسازی و چیدمان مناسب، باعث تجمع وسایل و ایجاد شرایط غیربهداشتی شوند که میتواند به مشکلات بهداشتی منجر شود.
این مشکلات میتوانند در درازمدت تأثیرات منفی بر کیفیت زندگی افراد ساکن در چنین خانههایی داشته باشند.
خانههای ۲۵ متری میتوانند منجر به مشکلات جسمی مانند بیخوابی، سردرد، و مشکلات تنفسی به دلیل تهویه نامناسب شوند. از نظر روانی، فضاهای کوچک میتوانند استرس، اضطراب، و تنشهای خانوادگی را افزایش دهند. این وضعیت میتواند به افسردگی منجر شود و بر اساس برخی مطالعات، زندگی در محیطهای محدود میتواند خطر افسردگی و احساس ناامیدی را افزایش دهد. در موارد شدیدتر، این مشکلات ممکن است خطر خودکشی را نیز افزایش دهند، هرچند که میزان دقیق این افزایش به عوامل مختلفی مانند حمایتهای اجتماعی و فردی بستگی دارد.
ایران کشوری است که آمار افسردگی و خودکشی در آن بالاست .در جوامعی که آمار افسردگی و خشونت بالاست، زندگی در خانههای کوچک با متراژ ۲۵ متر میتواند مشکلات را تشدید کند و آسیبهای زیر را به همراه داشته باشد.فضای محدود میتواند احساس گرفتگی و فشار روانی را افزایش دهد، که ممکن است به تشدید افسردگی و اضطراب منجر شود.نبود فضای کافی برای حریم خصوصی و استراحت میتواند تنشها و درگیریهای خانوادگی را افزایش دهد و خطر خشونت خانگی را بیشتر کند. افراد ممکن است احساس انزوا و ناامیدی بیشتری کنند، زیرا فضای کوچک مانع از تعاملات اجتماعی سالم و فرصتهای فرار از محیط تنشزا میشود.
کودکان در این فضاها ممکن است از نظر روانی و عاطفی تحت فشار قرار گیرند، که میتواند به مشکلات رفتاری و تحصیلی منجر شود.
محدودیت فضای زندگی میتواند به کاهش کیفیت زندگی کلی منجر شود، که میتواند بر بهبود و رشد روانی و اجتماعی افراد تأثیر منفی بگذارد.
در نتیجه، این شرایط میتواند به تشدید مشکلات روانی و افزایش رفتارهای خشونتآمیز و خودآزاری در جامعه منجر شود.
خانههای کوچک با دیوارهای نزدیک به هم میتوانند احساس فشار روانی، استرس و اضطراب را افزایش دهند. نبود فضای کافی برای حریم خصوصی ممکن است تنشهای خانوادگی را تشدید کند و منجر به افزایش درگیریها و خشونت خانگی شود. این شرایط میتواند باعث کاهش تعاملات اجتماعی سالم، انزوای بیشتر، و تشدید افسردگی و ناامیدی شود، که همگی بر سلامت روانی و کیفیت زندگی افراد تأثیر منفی میگذارند.