به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام والمسلمین سید حسین علوی امام جمعه نوش آباد شامگاه دوشنبه در مراسم عزاداری ایام آخر ماه صفر در حرم مطهر حضرت محمد هلال بن علی بن ابیطالب اظهار داشت: روز رحلت پیغمبر اکرم (ص) در رأس تمام مصائب و مظلومیت اهل بیت (ع) قرار دارد.
وی ابراز داشت: روز رحلت پیغمبر اکرم (ص) در رأس تمام مصائب و مظلومیت اهل بیت (ع) قرار دارد؛ به بیان دیگر، این تقارن شهادت امام مجتبی (ع) با رحلت پیامبر (ص) در حقیقت بیانگر این واقعیت است که آنچه در روز رحلت ایشان به وجود آمد، بالاترین نمادش را در مظلومیت عزیزان ایشان میتوان در زندگی و شهادت امام حسن مجتبی (ع) مشاهده کرد.
امام جمعه نوش آباد تصریح کرد: از روزی که پیامبر اکرم (ص) از دنیا رفتند، فتنه بزرگی که موجب ایجاد تمام شهادتها و مظلومیتهای عزیزان ایشان بود، به وجود آمد و آن ثقیفه بنی ساعده بود.
وی گفت: در حقیقت شهادت امام مجتبی (ع) نمایشگر مولود نامشروعی است که در نتیجه آن ثقیفه بنی ساعده رخ داد؛ حادثه تلخ و ناگواری که بعد از رحلت پیامبر اکرم (ص) در امت اسلام محقق شد و مسیر رهبری امت را از خط امامت منحرف کرد.
حجت الاسلام علوی با اشاره به این حدیث از پیامبر اکرم (ص) که فرمودند: «هیچ پیامبری به اندازه من اذیت نشد»، در ادامه یادآور شد: شما اگر سرگذشت پیامبری مانند حضرت نوح (ع) را بررسی کنید، میبینید که بعد ۹۵۰ سال هدایت مردم و آزار و اذیتی که دید از خداوند متعال درخواست کرد که در روزی کره زمین از این کافرین دیاری را باقی نگذارد و حتی پسر خودش به خداوند ایمان نیاورد، پس چطور پیامبر که در طول ۲۳ سال فتوحات عظیم و مسلمان بسیاری از شام تا یمن داشت، چنین سخنی را بیان کردند؟
وی خاطرنشان کرد: از زمان رحلت پیامبر اکرم (ص) تا به امروز چنان ظلمی به خاندان و اهل بیت (ع) پیامبر (ص) شده است که هر کدام از فرزندان ایشان را به نحوی به شهادت رساندند و مورد ظلم قرار گرفتند.
امام جمعه نوش آباد در ادامه وجود امام حسن مجتبی (ع) را نماد این اذیت و ناراحتی پیامبر (ص) خواند و گفت: مظلومیت ایشان در ۱۰ سال پایانی عمرشان فوقالعاده بود؛ بهگونهای که در مسجد پیامبر (ص) خطیب بالای منبر به پدرش امیرالمؤمنین (ع) دشنام میداد، در کوچه و بازار و افراد جاهل از دوستان ایشان را یا مذل مؤمنین خطاب میکردند و یا در نهایت در خانه نیز سرش را کنار سر قاتلش میگذاشت.
وی با بیان اینکه این مظلومیت با شهادت امام حسن (ع) تمام نشد، در تکمیل صحبت خود اظهار داشت: مظلومیت ایشان در ستمگریهای بنیامیه و بنیعباس تمامیت نداشت، حتی بعد از شهادت ایشان، منصور دوانیقی به فرزندان ایشان هم رحم نکرد تا حدی که آنان را زندانی و شکنجه میکرد و فرزندانشان را در مقابل چشمان پدر سر میبرید.