به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، مردم ایران زمان زیادی را در شبکه های اجتماعی می گذرانند. این حضور طولانی در فضای مجازی و دور بودن از ارتباطات اجتماعی نشان دهنده کمبودهایی در بخش های مختلف جامعه است.

جامعه‌ای که بیشترین زمان خود را در شبکه‌های اجتماعی می‌گذراند، نشان‌دهنده کمبودهایی در حوزه‌های مختلف مانند تفریحات سالم، فرصت‌های شغلی و فرهنگی، و امکانات اجتماعی است.

وقتی که جامعه امکانات کافی برای اوقات فراغت سالم یا فعالیت‌های فرهنگی متنوع نداشته باشد، افراد به شبکه‌های اجتماعی به‌عنوان راه فرار یا جایگزین روی می‌آورند. به ویژه، جوانان که نیاز به فعالیت‌های پویاتر دارند، به دلیل نبود فرصت‌های کافی برای مشارکت در فعالیت‌های ورزشی، هنری و اجتماعی، بیشتر جذب فضای مجازی می‌شوند.

این وضعیت در طولانی‌مدت آسیب‌های زیادی را به همراه خواهد داشت. یکی از مهم‌ترین این آسیب‌ها، کاهش تعاملات واقعی و انسانی در جامعه است. افرادی که بیشتر وقت خود را در شبکه‌های اجتماعی می‌گذرانند، مهارت‌های اجتماعی‌شان ضعیف می شود و روابط عمیق‌تر در دنیای واقعی را از دست می دهند.

علاوه بر این، این افراد دچار مشکلات روحی مانند اضطراب اجتماعی و افسردگی می شوند، زیرا دنیای مجازی معمولاً تصویری اغراق‌شده از واقعیت را نمایش می‌دهد.

در آینده، این روند می‌تواند به کاهش خلاقیت و نوآوری در جامعه منجر شود، زیرا افراد به‌جای تجربه‌های عملی و واقعی، بیشتر به مصرف‌کننده‌های محتوای دیجیتال تبدیل می‌شوند.

همچنین، نبود مشارکت اجتماعی واقعی و فعالیت‌های جمعی می‌تواند اعتماد عمومی را کاهش داده و باعث افزایش انزوا و تفرقه در میان افراد جامعه شود.

در نهایت، اگر این روند کنترل نشود، ممکن است نسل‌های آینده توانایی مشارکت مؤثر در جامعه و حل مسائل اجتماعی را از دست بدهند.