به گزارش نامه‌نیوز، متن پیش رو یادداشت حسن نافعه، تحلیلگر سیاسی مصر است که در سایت راهبرد معاصر منتشر شده و در ادامه می‌توانید بخوانید:
بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی هیچ بیانیه رسمی مبنی بر پذیرش پیشنهادهای اعلام شده از سوی جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا در ۳۱ می برای توقف جنگی که ۱۱ ماه است در نوار غزه ادامه دارد، صادر نکرد. این درحالی است که وی گفته بود اصل پیشنهادهای مطرح شده صهیونیستی هستند.
بایدن نه تنها از کنگره آمریکا خواست به‌طور رسمی پیشنهادهایی را که ارائه کرده بود تصویب کند، بلکه اطمینان حاصل کرد پیشنهادهایش دارای پوشش بین المللی باشد که به آن درجه اولویت بیشتری ببخشد. این موارد نشان می دهد چرا دولت بایدن پیش نویس قطعنامه ای را تهیه و به شورای امنیت سازمان ملل متحد ارائه کرد که به تصویب قطعنامه شماره ۲۷۳۵ شورا منجر شد.
بر این مبنا، پیشنهادهای ارائه‌شده صهیونیستی-آمریکایی به قطعنامه الزام آور سازمان ملل متحد تبدیل شد و تنها چیزی که باقی ماند، تبدیل آن‌ها به برنامه عملی قابل اجرا در میدان.
در حالی که حماس موافقت اصولی خود را با پیشنهادهای بایدن و قطعنامه شورای امنیت اعلام کرده بود و خواستار ایجاد مکانیزمی شد که شامل جدول زمانی برای اجرا باشد، نتانیاهو شروع به ایجاد انواع موانع بر سر راه آن کرد تا اینکه توافق را به بن بست کشاند.
در توضیح این ناسازگاری، بسیاری از ناظران بر این باورند نتانیاهو روی پیروزی دونالد ترامپ، نامزد جمهوری‌خواهان در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا که پنجم نوامبر آینده برگزار می شود، شرط بندی می کند و به همین دلیل علاقه آشکاری دارد اقدامی انجام ندهد که به حزب دموکرات کمک کند تا نامزد خود را در انتخابات پیروز کند.
برخی حتی تا آنجا پیش رفتند که تأیید کردند، نتانیاهو و ترامپ در سفر اخیرش به واشنگتن که به دعوت کنگره انجام شد، توافقی صریح منعقد کردند که بر مبنای آن، وی متعهد به ادامه جنگ شود و از موافقت با هرگونه پیشنهادی که بایدن می‌گفت، خودداری کند.
دلایل زیادی وجود دارد که ترامپ از نتانیاهو می‌خواهد نه تنها مانع هرگونه پیشنهادی شود که دولت بایدن برای آتش‌بس ارائه می‌کند، بلکه برای بسیج همه ظرفیت‌ها و منابع لابی صهیونیستی در آمریکا که بسیار بزرگ و تأثیرگذار است، تلاش کند. برای بسیاری، ترامپ به عنوان رئیس جمهور بعدی آمریکا شناخته می‌شود که مهم‌ترین علت آن موضع وی در دو موضوع اصلی ایران و فلسطین است.
در رابطه با موضوع فلسطین، ترامپ هیچ مانعی ندارد نتانیاهو را قادر به انجام هر کاری کند که لازم است برای حل این موضوع یک بار برای همیشه انجام شود و در نتیجه، راه را برای اشغال مجدد نوار غزه و الحاق بخش‌های وسیعی از کرانه باختری هموار کند؛ به‌ویژه اینکه وی به‌تازگی اعلام کرده بود، رژیم صهیونیستی محدود است و نباید برای همیشه به همین شکل بماند.
درباره ایران، ترامپ موضعی بسیار شبیه به نتانیاهو اتخاذ، جمهوری اسلامی را «هدایت کننده محور شرارت در منطقه» توصیف و تلاش می کند نظام جمهوری اسلامی ایران را حتی در صورت لزوم با توان نظامی تغییر دهد.
ترامپ تنها رئیس جمهور آمریکاست که اجازه انتقال سفارت آمریکا را به قدس اشغالی داد و آنجا را به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی به رسمیت شناخت. در عین حال، الحاق رژیم صهیونیستی به جولان را به رسمیت شناخت که همه‌جانبه‌ترین و مضرترین تحریم‌ها را علیه ایران اعمال کرد.
