او افزود: «موضوع دیگر این است که بچه‌هایی که در زمینه موسیقی ایرانی فعالیت دارند و آهنگسازی می‌کنند با وجود موسیقی‌ها و سبک‌های عامیانه‌تر و سطحی، دچار تاثیرات منفی می‌شوند اما در نهایت با همه اینها تصورم این است که وضعیت موجود گذراست و ما باز هم به موسیقی اصیل ایرانی باز می‌گردیم، چرا که با‌اصالت و ریشه‌دار است. من بعید می‌دانم روزی موسیقی ایرانی از بین برود یا به طورکامل از کانون توجه خارج شود. نهایتا اینکه موسیقی ایرانی دچار رکود می‌شود یا نهایتا به صورت مقطعی به انزوا می‌رود اما از بین نخواهد رفت؛ که اگر این‌طور بود باید تا امروز بارها این اتفاق افتاده بود.»

این خواننده درباره مشکلات معیشتی موزیسین‌های پیشکسوت و اینکه نمی‌توانند با حرفه‌شان کسب درآمد کنند گفت: «من و دیگر اهالی موسیقی ایرانی به لحاظ حرفه‌ای نمی‌توانیم در زمینه تولید آلبوم و برگزاری کنسرت خیلی فعال باشیم تا به این واسطه درآمدی داشته باشیم. شخصا هر کاری هم که انجام داده‌ام دلی بوده است. طی این سال‌ها به عنوان خواننده، حدود ۲۶ و ۲۷ آلبوم تولید کرده‌ام اما شاید برای سه چهارتای آنها قرارداد بسته‌ام و مبلغی دریافت کرده‌ام، باقی هرچه بوده دلی بوده است.» او افزود: «حمایتی وجود ندارد. حمایت‌های دولتی که اصلا وجود ندارد و حتی سنگ‌اندازی‌هایی هم می‌کنند. متاسفانه سلیقه شنیداری و گوش مخاطبان هم به سمت‌وسوی دیگری رفته و تنزل یافته است. البته آنها به‌نوعی حق دارند چون آنچه به آنها ارائه می‌شود، فاقد کیفیت است. مخاطبان به‌مرور چنین آثاری را می‌شنود و این رویه به قیمت تنزل سلیقه‌شان تمام خواهد شد.» خواننده و مدرس آواز ایرانی درباره علاقه‌مندی نسل جوان به آواز گفت: «خوشبختانه استقبال‌ها بسیار است. دوستان و همکارانی هم که در زمینه آموزش مشغول هستند کلاس‌هایشان شلوغ و پررونق است. اما مساله این است که هنرجویان امروزی مانند ما دنبال شنیدن و یادگرفتن نیستند. آنها بیشتر در حرف بسیار علاقه‌مند هستند. در حالی که امروز دسترسی به خیلی از منابع و آثار آسان است. آن زمان که ما هنرجو بودیم این دسترسی‌ها بسیار دشوار بود.»