اسعدیان در گفت‌وگو با ایسنا توضیح داد: امروز با یک دوربین دیجیتال شما به‌راحتی می‌توانید ۵۰ دقیقه، ۱۰۰ دقیقه یا هرچقدر می‌خواهید پلان ضبط کنید و هیچ نگرانی‌ای هم بابت خروجی آن نداشته باشید. این رشد تکنولوژی، باعث شده است ما امروز با انبوهی از فیلم‌های بالای سطح استاندارد مواجه باشیم. دیگر دغدغه فیلم‌سازان به هم چسبیدن پلان‌ها یا کات‌های خوب و کیفیت صدای صحنه نیست.این کارگردان تاکید کرد: فرآیند تولید و جزئیات فنی مانند فیلم‌برداری و نورپردازی هم برای علاقه‌مندان تسهیل شده است و خیلی در بند ملاحظات و محدودیت‌های فنی نیستند. در این میان آنچه مغفول می‌ماند و نباید هم فراموش شود این است که همه این ابزارها و تکنولوژی‌ها باید در خدمت یک زیبایی‌شناسی و بیان یک احساس قرار بگیرد.
او افزود: من امروز در مواجهه با یک فیلم کوتاه، دیگر به این مساله توجه نمی‌کنم که آیا خط فرضی را رعایت کرده یا نکرده است، کاری با این ندارم که آیا جامپ‌کات‌های درستی دارد یا ندارد، اینها دیگر موضوعیت ندارد. اکثرا هم درست عمل می‌کنند چرا که وقتی پای لپ‌تاب نشسته‌اید، آنقدر قدرت مانور در فیلم‌سازی دارید که همه این موارد را می‌توانید اصلاح کنید. آنچه گم می‌شود و به آن توجه نداریم این است که چه می‌خواهیم بگوییم.
اسعدیان افزود: امیدوارم سرعت تکنولوژی و امکاناتی که در اختیار فیلم‌سازان جوان قرار گرفته است، آرام‌آرام با دغدغه‌هایشان تطبیق پیدا کند. وقتی از دوربین‌هایمان لذت بردیم، وقتی از دسترسی به ابزار لذت‌ها را تجربه کردیم و وقتی یاد گرفتیم چگونه بسازیم، به این فکر کنیم که «چه» می‌خواهیم بسازیم. آنچه اورسن ولز را در سینمای جهان اورسن ولز کرده است، حرکت‌های عجیب‌و‌غریب و خاص دوربینش نیست. اورسن ولز به‌دلیل توفیق در بیان احساس است که اورسن ولز شده است. امیدوارم دوستان جوانمان آرام‌آرام و حتی به‌سرعت از مرحله مواجهه با این ابزارها عبور کنند و بدانند که قرار است فراتر از ایده‌های فنی، مخاطب را با خود همراه کنند.
