طرح آمارگیری هزینه و درآمد خانوار، با بیش از ۵۰ سال سابقه، یکی از مهم‌ترین طرح‌های آماری مرکز آمار ایران به شمار می‌آید. هدف اصلی این طرح، برآورد متوسط هزینه‌ها و درآمد خانوارهای شهری و روستایی در سطح کشور و استانها است. در سال ۱۴۰۲، تعداد خانوارهای مورد بررسی در این طرح به ۱۹۶۴۰ خانوار در مناطق شهری و ۱۸۲۴۳ خانوار در مناطق روستایی کشور رسید.
متوسط هزینه‌ی کل خالص سالانه‌ی یک خانوار شهری ۲,۰۶۵,۲۵۰ هزار ریال بوده است که نسبت به رقم مشابه در سال قبل ۵۰.۶ درصد افزایش نشان می دهد. از هزینه کل سالانه‌ی خانوار شهری ۵۱۴,۷۶۱ هزار ریال با سهم ۲۴.۹ درصد مربوط به هزینههای خوراکی و دخانی و ۱,۵۵۰,۴۸۹ هزار ریال با سهم ۷۵.۱ درصد مربوط به هزینههای غیرخوراکی بوده است. در بین هزینههای خوراکی و دخانی، بیشترین سهم مربوط به هزینه گوشت با سهم ۲۴.۷ درصد و در بین هزینههای غیرخوراکی بیشترین سهم با ۵۶.۵ درصد مربوط به هزینه مسکن، سوخت و روشنایی بوده است.
سال گذشته متوسط درامد اظهار شده سالانه یک خانوار شهری ۲,۵۶۹,۳۷۲ هزار ریال بوده است که نسبت به سال ۱۴۰۱، ۵۳.۹ درصد افزایش داشته است. بر این اساس در سال ۱۴۰۲ رشد متوسط درامد سالانه خانوارهای شهری بیشتر از رشد متوسط هزینه کل سالانه است. منابع تامین درامد خانوارهای شهری نشان می‌دهد که ۲۹.۸ درصد درامد از مشاغل مزد و حقوق بگیری، ۱۶.۹ درصد از مشاغل آزاد کشاورزی و غیرکشاورزی و ۵۳.۳ درصد از محل درامدهای غیرشغلی خانوار تأمین شده است.
- مقایسه درصد خانوارهای شهری استفاده کننده از لوازم عمده زندگی در سال ۱۴۰۲ نسبت به سال ۱۴۰۱ نشان می‌دهد که خانوارهای استفاده کننده از تلویزیون رنگی از ۹۷ به ۹۷.۱، جاروبرقی از ۹۱.۶ به ۹۳، ماشین لباسشویی از ۸۸ به ۸۹.۴، یخچال فریزر از ۶۷.۷ به ۶۹.۲، اتومبیل شخصی از ۵۳.۷ به ۵۴.۸، مایکروویو و فرهای هالوژن‌دار از ۱۲.۹ به ۱۵.۲و ماشین ظرفشویی از ۸ به ۸.۷ درصد تغییر یافته است.
در سال ۱۴۰۲، عمده ترین نوع سوخت مصرفی ۹۵.۸ درصد از خانوارهای شهری برای گرما، گاز طبیعی(شبکه عمومی) بوده است.
- متوسط هزینه کل خالص سالانه یک خانوار روستایی ۱,۱۰۶,۵۹۰ هزار ریال بوده است که نسبت به سال قبل ۴۰.۳ درصد افزایش نشان می‌دهد. از هزینه کل سالانه خانوار روستایی ۴۳۷,۶۹۴ هزار ریال با سهم ۳۹.۶ درصد مربوط به هزینههای خوراکی و دخانی و ۶۶۸,۸۹۶ هزار ریال با سهم ۶۰.۴ درصد مربوط به هزینههای غیرخوراکی بوده است. در بین هزینههای خوراکی و دخانی، بیشترین سهم مربوط به هزینه گوشت با سهم ۲۴.۲ درصد و در بین هزینههای غیرخوراکی، بیشترین سهم با ۳۵.۷ درصد مربوط به مسکن، سوخت و روشنایی بوده است.
- متوسط درامد اظهار شده سالانه یک خانوار روستایی۱,۴۹۲,۹۲۶ هزار ریال بوده است که نسبت به سال قبل ۵۱.۴ درصد افزایش داشته است. بر این اساس در سال ۱۴۰۲ رشد متوسط درامد سالانه خانوارهای روستایی بیشتر از رشد متوسط هزینه کل سالانه است. منابع تامین درامد خانوارهای روستایی نشان می‌دهد که ۳۰.۲ درصد از مشاغل مزد و حقوق بگیری، ۲۹.۳ درصد از مشاغل آزاد کشاورزی و غیرکشاورزی و ۴۰.۵ درصد از محل درامدهای غیرشغلی خانوار تأمین شده است.
- مقایسه درصد خانوارهای روستایی استفاده کننده از لوازم عمده زندگی در سال ۱۴۰۲ نسبت به سال ۱۴۰۱ نشان می‌دهد که خانوارهای استفاده کننده از اجاق گاز از ۹۷.۸ به ۹۸.۱، تلویزیون رنگی از ۹۳.۶ به ۹۴.۳، جاروبرقی از ۶۹.۴ به ۷۱.۶، ماشین لباسشویی از ۶۰.۵ به ۶۲.۶، یخچال فریزر از ۵۴.۸ به ۵۶.۹، اتومبیل شخصی از ۳۷.۱ به ۳۷.۷، مایکروویو و فرهای هالوژن‌دار از ۲.۳ به ۳.۲ و ماشین ظرفشویی از ۰.۴ به ۰.۵ درصد تغییر یافته است.
در سال ۱۴۰۲ عمده‌ترین نوع سوخت مصرفی مصرفی ۸۰.۷درصد از خانوارهای روستایی برای گرما، گاز طبیعی(شبکه عمومی) و ۸.۷ درصد نفت سفید بوده است.
بررسی متوسط هزینه کل سالانه یک خانوار شهری نشان می‌دهد که استان تهران با ۳,۳۰۸,۴۳۶ هزار ریال بیشترین و استان آذربایجان غربی با ۱,۰۷۴,۹۵۱ هزار ریال کمترین هزینه را در سال ۱۴۰۲ داشته‌اند.
همچنین استان تهران با ۳,۸۱۸,۶۰۰ هزار ریال بیشترین و استان سمنان با ۱,۵۷۷,۵۸۴ هزار ریال کمترین متوسط درامد سالانه یک خانوار شهری را در سال۱۴۰۲ به خود اختصاص داده است.
بررسی متوسط هزینه کل سالانه یک خانوار روستایی نشان می‌دهد که استان بوشهر با ۱,۸۳۴,۳۶۷ هزار ریال بیشترین و استان سیستان و بلوچستان با ۵۸۹,۴۰۹هزار ریال کمترین هزینه را در سال ۱۴۰۲ داشته‌اند.
همچنین استان مازندران با ۲,۴۰۷,۱۱۹ هزار ریال بیشترین و استان سیستان و بلوچستان با ۷۱۵,۵۴۴ هزارریال کمترین متوسط درامد سالانه یک خانوار روستایی را در سال ۱۴۰۲ به خود اختصاص داده است.
