ورزش سه: فوتبال بخشی از زندگی است. فوتبال خود زندگی است. فوتبال هم درس های زیادی به آدمی می دهد. فوتبال به خوبی نشان می دهد، زندگی همان طور که روزهای شیرین دارد، روزهای تلخ هم دارد. زندگی یعنی تلفیق خوشی و ناخوشی ها و آنی سرمست است که ناخوشی ها را به جان بخرد و با آن مبارزه کند.
یکی از این آدم ها یامگا است، استوار و مبارز.
یکی از روزهایی که این اتفاق تلخ برای یامگا رخ داد، راهی بیمارستان آفتاب شدم و نیت کردم با او کمی عارفانه صحبت کنم تا روحیه بدهم. گفتم ما در آیین خود می گوییم: بدون اذن خداوند برگی از روی درخت نمی ریزد و حتما خدا در این حادثه تلخی که برات مقدر کرده حسن هایی گنجانده است. صبور باش...
کوین گفت ما هم چنین دیدگاهی داریم. روحیه اش برایم مثال زدنی بود. شاید اگر این اتفاق برای ما رخ می داد، تصور می کردیم دنیا تمام شده است. زانوی غم و... او از بیمارستان مرخص شد. مدام به سر تمرین می آمد. با بهترین تیپ. بعد تمرین را شروع کرد و بعد شروع کرد، دوباره مبارزه کردن و دوباره بازی کردن.
به نظر من برای کوین سخت تر از برخورد با امید حامدی فر و حادثه ای که برای چشم او رخ داد، این بود که متوجه شد دیگر نمی تواند برای استقلال بازی کند! باید با پیراهن آبی خداحافظی کند!
او به تصمیم سرمربی احترام گذاشت و رویای خود را در تیم های دیگری دنبال کرد. آلومینیوم به او نه گفت اما باز هم دست از تلاش بر نداشت و در نهایت نساجی نقطه پایان جستجویش بود. او در اولین بازی با پیراهن نساجی در برابر استقلال قرار گرفت و به تیمی که خیلی دوستش داشت، گل زد و بر حسب معرفتی که داشت، شادی نکرد. اتفاقی که حتی تماشاگران استقلال را خوشحال کرد. حتی تماشاگران رقیب هم از بازگشت کوین به فوتبال خوشحال شدند.
چیزی که از کوین طی همه این روزها بعد از آن برخورد لعنتی دیدم! برخورد خوب با امید حامدی فر بود. حفظ روحیه، رعایت ادب و احترام. مبارزه و سخت کوشی و دیدید که بعداز بازی با استقلال چه پستی گذاشت. او نوشت: «مهم نیست چند بار به شما شلیک می‌کنند. این شما هستید که تصمیم می‌گیرید از جای خود بلند شوید یا کار خود را ادامه دهید. یادت باشد که خدا از هر چیزی و هر کسی بزرگتر است.»
این درس از کوین فراتر از فوتبال بود. ممنونم کوین برای این درس خوبی که به من و همه دادی.
علی شیخ الاسلامی – آنالیزو سابق استقلال
