به گزارش "ورزش سه"، کریستوفر کنت، دروازه‌بان اتریشی سابق فولاد و سپاهان پس از سه سال از فوتبال ایران رفت و امیدوار است که خیلی زود دوباره به لیگ برتر ایران بازگردد. او که با نظر محرم نویدکیا به سپاهان آمده بود در 15 بازی 10 کلین‌شیت کرد، اما به یک‌باره نیمکت‌نشین شد و در انتهای فصل از جمع زردپوشان اصفهانی جدا شد و به فولاد خوزستان پیوست. او در مجموع دو فصلی که در فولاد بود و در مسابقات لیگ برتر، جام حذفی و لیگ قهرمانان آسیا برای این تیم به میدان رفت و توانست 24 کلین‌شیت به نام خودش ثبت کند.
 
با کریستوفر کنت، گلر فصل قبل فولاد، که این روزها در اتریش تمرین‌های اختصاصی‌اش را انجام می‌دهد به گفتگو نشستیم تا درباره موضوعات مختلف از او بپرسیم:

* مردم ایران با خوش رفتاری به ما آرامش دادند
* در ایران فهمیدم اگر حمایت هواداران را نداشته باشی، شرایط سخت می‌شود
* نکونام یک شخصیت بزرگ و کاریزماتیک در فوتبال ایران است
* از عربستان پیشنهاد داشتم، اما فولاد را تنها نگذاشتم
* یحیی مربی بزرگی است، اما من فرصت شناخت او را نداشتم
* سطح فوتبال ایران را دست کم گرفته بودم 
* من و خانواده‌ام امیدوار به درخشش تیم ملی ایران هستیم
* می‌خواهم پرچم ایران را تتو کنم
* نیازمند بهترین گلر ایران است
* اشکان دژاگه اسطوره فوتبال و اخلاق است
* فرصت پیدا کنم، باز هم به ایران برمی‌گردم
 
* درباره زندگی سه ساله در ایران بگو
من این سه سال را چه از نظر ورزشی و چه در زندگی خصوصی بسیار مثبت می‌بینم. با من و خانواده ام از همان لحظه اول خیلی خوب رفتار شد، مردم ایران با خوش رفتاری به ما آرامش دادند و از نظر ورزشی فکر می‌کنم عملکرد خوبی داشتم. نکته فوق‌العاده برای من بازی در لیگ قهرمانان با فولاد بود. می‌توانم بگویم ایران خانه دوم ماست. 

* چه شد که به سپاهان آمدی؟
من در یونان بودم و می‌خواستم قراردادم را تمدید کنم که پیشنهاد سپاهان رسید و همه چیز خیلی سریع پیش رفت. من به همسرم گفتم به ایران می‌روم و اگر همه چیز خوب بود قرارداد امضا می‌کنم. وقتی به اصفهان رفتم و اولین تمرین تیم را دیدم و با آقای ساکت، مدیرعامل باشگاه جلسه داشتم بلافاصله قراردادم را امضا کردم و می‌دانستم که به چه باشگاه بزرگی می‌روم. آقای نویدکیا به من این شانس را در سپاهان داد که در فوتبال ایران جایی برای خودم پیدا کنم. او فردی فوق‌العاده، مربی‌ای با استعداد و با ذهنی خلاق است و می‌خواهم دوباره از او به خاطر اعتمادی که به من برای آوردنم به ایران کرد تشکر کنم. من در سپاهان 15 بازی انجام دادم که 10 بازی کلین‌شیت کردم و فکر می‌کنم 3 یا 4 امتیاز از استقلال و پرسپولیس عقب بودیم که تصمیم گرفتند رشید مظاهری را به تیم بیاورند و او در نیم فصل دوم بازی کرد، اما من هیچوقت حرفه‌ای رفتار کردن را فراموش نکردم و این موضوع همیشه به من کمک کرده است. اما من در ایران یاد گرفتم که فقط عملکرد مهم نیست، بلکه نظرات طرفداران نیز مهم است و وقتی حمایت آنها را نداشته باشی همه چیز سخت می‌شود.

* و سپس به فولاد رفتی
در آن زمان آقای نویدکیا از سپاهان جدا شد و آقای نکونام پیشنهاد حضور در فولاد را به من داد که عالی بود، نکونام یک شخصیت بزرگ و کاریزماتیک در فوتبال ایران است که قطعا آینده درخشانی در مربی‌گری دارد، یک سال خوب کنار او داشتم و خیلی چیزها از او یاد گرفتم. من خیلی خوب او را درک می‌کردم و نگاهش به فوتبال را دوست دارم و می‌دیدم که برای موفقیت تیمش و بردن تمام تلاشش را می‌کند و خستگی را نمی‌فهمد. او دو قهرمانی با فولاد کسب کرد و این گویای همه چیز است. پس از حضور در لیگ قهرمانان آسیا چند پیشنهاد از عربستان داشتم، اما نمی‌خواستم فولاد را تنها بگذارم و از تصمیمم پشیمان نیستم. پس از او متأسفانه آقای منصوریان مدت زیادی در باشگاه نبود، او از نظر ذهنی مربی بسیار قوی‌ای است. فکر می‌کنم به زمان بیشتری نیاز داشت تا نتیجه دلخواهش را بگیرد. مارتینز هم در شرایط سختی آمد، اما خوب کار کرد و جایگاه تیم در جدول تثبیت شد، اما او را هم عوض کردند. در مورد آقای ویسی هم صحبتی ندارم. من در سال دوم 9 کلین‌شیت داشتم، بیشتر از پنج بار در تیم هفته بودم و بازیکن ماه شدم، اما واقعا شگفت‌زده شدم که چه اتفاقی افتاد، چرا که می‌دانستم آقای گل‌محمدی فوتبال و بازی‌سازی از عقب را دوست دارد، اما تصمیم او چیز دیگری بود.

* از یحیی گل محمدی ناراحت هستی؟
نه. صحبت درباره آقای گل‌محمدی سخت است، زیرا من واقعاً یک بار با او صحبت کردم، آن هم یک جلسه بسیار محترمانه و در کمال صداقت بود. او مربی بزرگی در ایران است و من وقتی تمرینات تیم را می‌دیدم و فهمیدم که مربی بزرگی است، متأسفانه من فرصتی نداشتم در مورد او بیشتر بدانم، زیرا از تیم جدا شدم و برای او و فولاد آرزوی موفقیت می‌کنم. او به من گفت که به باشگاه اعلام کرده بود که من را نمی‌خواهد و این برای من مشکلی نیست، بلکه فوتبال همین است و زندگی ادامه دارد.

* نظرت درباره فوتبال ایران چیست؟ 
من در ابتدا سطح فوتبال ایران را دست کم گرفتم، اما به سرعت متوجه شدم که اشتباه می‌کنم و فوتبالیست‌های بزرگی اینجا بازی می‌کنند. تیم ملی با آقای قلعه‌نویی در مسیر درستی قرار دارد و‌ مطمئنم کار بزرگی انجام می‌دهد. بدانید تنها ایرانی‌ها طرفدار تیم ملی ایران نیستند، حداقل می‌دانم من و خانواده‌ام‌ نیز به مانند تیم ملی اتریش، امیدوار درخشش تیم ملی ایران هستیم.

* خاص‌ترین لحظه حضورت در فوتبال ایران چه بود؟ بهترین سیوت؟ 
من لحظات فوق‌العاده‌ای در فولاد و سپاهان داشتم و اگر می‌توانستم یک لحظه را انتخاب کنم، آن بازی لیگ قهرمانان مقابل الهلال بود که بسیار برایم خاص بود. فکر می‌کنم سیوهای فوق‌العاده زیادی وجود داشت، اما سیو ضربه سر مهاجم حریف در دیدار مقابل آلومینیوم فوق‌العاده بود. 

* تتوهای زیادی هم داری.
فکر ‌کنم همه می‌دانند که من تتو‌های زیادی دارم و البته عکس پیراهنم در دیدار فولاد - الهلال به همراه تاریخش را تتو کرده‌ام و همچنین دارم جملاتی را روی بدنم به زبان فارسی می‌نویسم، چون جالب است که از راست به چپ می‌نویسی و این چیز خاصی است. قصد دارم پرچم ایران را هم تتو کنم، چرا که بهترین دوران فوتبالی من در کنار مردم دوست داشتنی ایران بوده است.

* به نظرت چه تیمی دربی را می‌‌برد و چه تیمی قهرمان می‌شود؟
واقعا سخت است که بگویم چه کسی برنده بازی خواهد شد. برای هر دو تیم آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم تیم بهتر برنده شود. هواداران لذت ببرند و البته بازی صفر صفر نشود. به نظرم استقلال، پرسپولیس، سپاهان و تراکتور شانس‌های اصلی قهرمانی هستند و اکنون درباره قهرمان صحبت کردن اشتباه است. 

* بهترین دروازه‌بان ایران از نظر تو کیست؟
 انتخاب بهترین دروازه‌بان سخت است و باید بگویم هر کسی نظر خود را دارد و نظر من این است که ایران چند دروازه‌بان خوب و جوان دارد که مطمئناً سال آینده خواهید دید. اما اکنون از نظر من پیام نیازمند بهترین گلر ایران است.

* بهترین دوستان فوتبالی‌ات در ایران که بودند؟
گئورگی گولسیانی و اشکان دژاگه. هر دو دوستان صمیمی من هستند و به من کمک زیادی کردند. البته من هم‌تیمی‌های بزرگ زیادی داشتم، اما با این دو خیلی نزدیک بودم. دوستانی خارج از هم‌تیمی‌هایم داشتم که به دوستی با آن‌ها افتخار می‌کنم. باید بگویم اشکان یکی از بزرگان فوتبال ایران است که در بوندسلیگا آلمان قهرمان شده و به نظرم چه از نظر اخلاق و چه فوتبال یک اسطوره است. در مورد او حرف‌های خوب زیادی برای گفتن دارم، خیلی خوشحالم که او هم‌تیمی من بود و دوست خوبی برای من شد. امیدوارم به‌عنوان یک مربی حرفه‌ای در مسیر موفقیت قدم بردارد و به مانند دوران فوتبالش بدرخشد.

* برخورد هواداران فولاد در این دو سال چگونه بود؟
هواداران فولاد همیشه عالی بودند، از من و تیم حمایت کردند و همیشه به من احترام گذاشتند و از آن‌ها ممنون هستم. متاسفانه امسال مربی یا باشگاه تصمیم گرفتند دروازه‌بان را عوض کنند که برای من عجیب بود، زیرا آمار من در دو سال اخیر در فولاد همیشه خوب بود و هر سال جزو بهترین دروازه‌بان‌های لیگ بودم. غم‌انگیز است که ما جدا شدیم، اما فوتبال همین است. من مثبت به گذشته نگاه می‌کنم.

* برخورد مردم ایران با تو و خانواده‌ات در این سه سال چگونه بود؟
همانطور که قبلا گفتم، مردم ایران مهمان‌نواز و و بسیار دوست داشتنی هستند. ما هرگز در ایران مشکلی نداشتیم و همیشه احساس راحتی می‌کردیم. دوستانی در ایران دارم که همیشه کنارشان آرامش داشته‌ام و در تمامی لحظات کنارم بودند. 

* دوست داری به ایران برگردی؟ 
اگر دوباره فرصت پیدا کنم قطعا برمی‌گردم چون سه سال عالی داشتم و خانواده‌ام احساس راحتی می‌کردند. دلمان برای ایران تنگ شده، لیگ ایران را دنبال می‌کنم. من با خانواده‌ام در اتریش هستم و دوبار در روز با مربی دروازه‌بان اختصاصی تمرین می‌کنم تا از نظر جسمانی روی فرم باشم. قطعا آماده هستم تا زمانی که تیمی به من نیاز دارد فوراً بروم و کمک کنم.