۹۲۳ انسان بالغ در جامعه‌ی آماری یا ابدا چایی نمی‌نوشند یا در کل یک مدل چایی را در زندگی مصرف کرده‌اند. اطلاعات تقریبا جامعی در این تحقیقات توسط دانشمندان درباره‌ی شیوه‌ای که در آن افراد به طور میانگین هرگز، گاهی اوقات، اغلب و هر روز چند مدل چایی، اعم از سبز و سیاه نوشیده‌اند و تاثیر شگرفی که روی کمتر شدن خطر ابتلا به دیابت گذاشته است را شرح داده‌اند.
دفع گلوکز از طریق ادرار با اندازه‌گیری مقدار غلظت گلوکز در ادرار قبل از ناشتا (به عنوان مثال، نسبت گلوکز/کراتین ادرار)، که البته قبل از تجزیه و تحلیل به صورت لگاریتمی ترسیم شد مورد ارزیابی عمیقی قرار گرفت. همچنین حساسیت به انسولین با استفاده از شاخص تری گلیسیرید در گلوکز هم در دست برسی محقیقن بود.
مطالعه‌ی انجام شده روی ۱۹۲۳ نفر در چین نشان می‌دهد افرادی که روزانه چای تیره مصرف می‌کنند ۲۸ درصد کمتر در خطر ابتلا به دیابت نوع 2 قرار می‌گیرند، اما افرادی که این چایی را نمی‌نوشند ایمنی کمتری دارند.
۳۵۲ نفر از شرکت‌کنندگان مبتلا به پیش دیابت، ۱۱۳۵ نفر بدون بیماری و ۴۳۶ نفر مبتلا به دیابت بودند. برخی از آن‌ها به طور منظم و روزانه چایی مصرف می‌کنند ، تعدادی دیگر هرگز چایی ننوشیدند یا نامنظم و گاها نوشیده‌اند. از آن‌ها در مورد نوع چایی که می نوشند نیز سؤال شد.
در طی این مطالعه محققین تمام سطح گلوکز خون همه‌ی ۱۹۲۳ شرکت‌کننده را می‌نوشتند و چگونگی تأثیر مصرف چایی بر ترشح گلوکز موجود در ادرار آن‌ها را مورد برسی مداوم قرار می‌دادند.
مواردی که ما در این مطالعات گسترده به آن رسیدیم درواقع تأثیر محافظتی مصرف روزانه‌ی چایی بر کنترل مقدار قند خون با افزایش دفع گلوکز به واسطه‌ی ادرار و همچنین بالا رفتن مقاومت به انسولین و در نتیجه کنترل بهتر قند خون در بدن است.
یکی از محققین این مطالعه و استاد دانشگاه آدلاید بیان کرد: «فواید این چایی در میان افرادی که هر روز چای سیاه می‌نوشیدند، آشکارتر بود».
ارتباط بین مصرف چای تیره و دیابت
کلیه‌های بیماران دیابتی در قیاس با کلیه‌ی افراد کاملا سالم، مقدار گلوکز بیشتری را بازجذب می‌کند و این عمل در نهایت باعث می‌شود که گلوکز اضافی در بدن از طریق ادرار دفع نشود. بیماران دیابتی از بالا بودن غیر طبیعی قند خون همیشه تحت فشار هستند و باید به طور مستمر مقدار سطح سطح قند خود را مدیریت کنند.
افراد دیابتی نسبت گلوکز بدن‌شان به کراتین در ادرار بالاتر و در عین حال نسبت تری گلیسیرید به گلوکزی که دارند پایین‌تر است. اولی مقدار آزاد شدن گلوکز در ادرار و دومی مقاومت به انسولین در بدن (شرایطی که زمانی رخ می دهد که سلول های بدن انسولین را جذب نمی کنند و منجر به اختلال در متابولیسم گلوکز می شود) را نشان می‌دهد.
در ادامه‌ی این تحقیقات آمده آن دسته از شرکت‌کنندگانی که به طور منظم و روزانه چایی تیره یا حتی چایی سبز مینوشند، بیشترین افزایش در UGCR (0.16 میلی‌مول در میلی‌مول) را داشته و سطح TyG (0.31 کاهش) آن‌ها کاهش شدیدی نسبت به افرادی که اصلا چایی نمی‌خورند دارد.
ادعای جالب این مطالعه درباره‌ی افرادی است که چای نمی‌نوشند. گفته شده آن‌ها به طور میانگین ۱۵ و ۲۸ درصد بیشتر از افرادی که چای تیره مصرف می‌کنند، احتمال درگیر شدن به پیش دیابت و دیابت نوع دوم را در آینده خواهند داشت.
زیلین سان سرپرست تیم تحقیق و استاد موسسه‌ی دیابت در دانشگاه جنوب شرقی می‌گوید: «یافته‌های ما نشان می‌دهد که نوشیدن چای تیره هرروز می‌تواند خطر ابتلا به دیابت نوع دوم و پیشرفت آن را از طریق کنترل بهتر قند خون کاهش دهد».
محققان وجود شرایطی مانند سبک زندگی، سن، جنسیت، سابقه‌ی پزشکی، نوع چایی مصرف‌شده و تعداد دفعات مصرف چایی را در این مطلالعات کاملا برسی کرده‌اند، بنابراین نتایج به دست آمده در این تحقیقات احتمالا می‌تواند درست و علمی باشد.
سان به گفته‌های خود افزود: «وقتی به همه‌ی نشانه‌های زیستی مختلف مرتبط با مصرف همیشگی چای تیره نگاه می‌کنید، این ممکن است یک قدم ساده باشد که افراد می‌توانند به راحتی رژیم غذایی و سلامت خود را بهبود ببخشند.»
چه عواملی چایی سیاه را ضد دیابت می‌کند؟
مطالعه‌ی صورت گرفته مشاهده‌ای است. به همین دلیل محققین تایید نمی‌کنند که مصرف چایی تیره به طور کامل و قطعی از خطر ابتلا به دیابت در انسان نیز پیشگیری کرده و موثر خواهد بود. اما شکی در این نیست که نوشیدن چایی تیره می‌تواند تا حد زیادی به تنظیم UGCR و TyG کمک کند. همچنین یکسری محدودیت‌ها نمی‌گذارد که محققین به درستی بفهمند چایی تیره، چگونه خطر ابتلا به دیابت را در بدن انسان پایین می‌آورد.
تونگژی وو شرح داد: «چندین مطالعه در سال‌های اخیر فواید سلامتی قابل توجهی از چایی را به خصوص کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی و دیابت نوع ۲ را گزارش کرده‌اند، اما مکانیسم‌های زیربنایی این فواید نامشخص است».
دانشمندان اعتقاد دارند که ترکیبات زیستی فعال که در چایی سیاه وجود دارد، ممکن است در جذب انسولین نقش موثری داشته باشد، اما اکنون هیچ مدرک جامعی برای تایید این نظریه در دسترس نیست. برای رسیدن به اطلاعات دقیق‌تر از دست‌آوردهای این تحقیقات، محققان در حال انجام یک مطالعه‌ی تصادفی دوسوکور هستند.
