این میدان در زمان سلطنت ناصرالدینشاه توسعه یافت و محمدحسینخان سپهسالار دیواری با طاقهای آجری به آن اضافه کرد. دروازهای نیز با درِ دو لنگه و دو عدد طاقنما در دو سوی آن بنا شد.
به گزارش خبرآنلاین، در زمان فتحعلیشاه قاجار تصمیم گرفته شد برای تمرین رزمی قُشون، میدانی در تهران ساخته شود. همینجایی که اکنون وزارت امور خارجه و کتابخانه و موزه ملک در آن واقع شده است. این میدان در زمان سلطنت ناصرالدینشاه توسعه یافت و محمدحسینخان سپهسالار دیواری با طاقهای آجری به آن اضافه کرد. دروازهای نیز با درِ دو لنگه و دو عدد طاقنما در دو سوی آن بنا شد. ناصرالدینشاه از همینجا مشق نظامیان را نظاره میکرد.
در دوران پس از کودتای اسفند ۱۲۹۹، تمرینها و آموزشهای نظامی به خارج از تهران منتقل شد و میدان مشق رونق سابق خود را از دست داد؛ دیگر مارشی در آن نواخته نمیشد و عملا بلااستفاده ماند، اما همزمان با اجرایی شدن طرح «باغ همگانی»، که امروزه «پارک» خوانده میشود، نامِ میدان مشق نیز به «باغ ملی» تغییر کرد و بهمرور، ساختمانهایی نیز در این منطقه ساخته شد.
سردر معروف باغ ملی هم در دورهی رضاشاه ساخته شد. جعفرخان، معمار کاشانی، طراح آن بود و در اجرا، معماران زبدهی دیگری نیز او را یاری کردند، استاد اسماعیلی سفتکاریِ نهایی را به پایان رساند و ستونهای سردر باغ ملی را کریم منیژه ساخت. استاد خاکنگار مقدم کاشیهای آن را ساخت.
این تصویر میدان مشق تهران در حدود سال ۱۳۰۴ خورشیدی است که روزنامهی اطلاعات روز ۲۱ مهر ۵۴ در صفحهی ۱۴ خود منتشر کرد.