به گزارش دانشجو، جواد عزتی، بازیگر و کارگردان سینما در گفت‌وگو با «اندیشه پویا»: این یکی از معضلات ما بود که هیچ کس راضی به سرمایه‌گذاری روی فیلم تمساح خونی نمی‌شد. تمام داستان فیلم در شب می‌گذشت و معروف شده بود به فیلم نامه‌ای که قصه‌اش در شب می‌گذرد و خیلی ها می‌گفتند روی این فیلم حساب باز نکنید.
ما برای تبلیغات تمساح خونی آن را کمدی معرفی کردیم تا مخاطب داشته باشد. انتقادی هم به این رویکرد تهیه کننده ندارم. اما خودم از ابتدا این ادعا را نداشتم که فیلمی کمدی ساخته‌ام. شاید این فیلم را بتوان یک اکشن شیرین دانست.
برخی برنامه های تلویزیونی ما در این سال‌ها سهوا و عمدا کاری کرده‌اند که سینمای ایران در نگاه مردم سخیف و کوچک به چشم بیاید. خیلی باید تلاش می‌کردیم تا به مردم خودمان بقبولانیم که سینمایمان سخیف و حقیر است و گاهی حتی شک می‌کنم که این اتفاق ناخواسته رخ داده باشد.
چطور سینمایی را که بین ده تا پانزده سینمای برتر دنیاست این قدر در ذهن مردم کوچک کردیم؟ مگر ما چند سینما در دنیا داریم که بازیگرانش اکت بومی نداشته باشند؟ سینمای آمریکا، سینمای ایران و شاید یکی دو کشور دیگر این ویژگی را دارند. به همین دلیل معتقدم سینمای ما در زمینه بازیگری در سطح اول دنیا قرار دارد.
مگر نیت ما از ابتدا صادر کردن فرهنگمان نبود؟ پس چرا اینگونه با سینمایمان رفتار می‌کنیم؟ سینما بچه سرراهی نیست. در برخورد با بعضی از فیلم‌هایی که کاملا هم در چارچوب قانون همین کشور ساخته شده و به خارج از کشور رفته‌اند هیچ نشانه‌ای از حسن نیت نمی‌بینم.
بازی در فیلم‌های کمدی را کنار گذاشتم. زیرا نمی‌خواستم به جایی برسم که با خودم بگویم چون سال قبل پرفروش بودی امسال هم باید پرفروش شوی. این رقابت آسیب می‌زند. چون اگر وارد رقابت با خودت شوی آن قدر سرت گرم مسابقه و رقابت می‌شود که زیست تو را تغییر می‌دهد و از جایی به بعد اصلا یادت می رود که برای چه داری زندگی می‌کنی. سینما این کار را با خیلی از رفقای سینمایی‌ام کرده است.
