خبرگزاری مهر، گروه استانها - معصومه آموده: کلاته‌های شرقی در بخش مرکزی شهرستان میامی با مشکلات زیادی روبرو هستند از راه و خانه‌های بهداشت تا مقوله بهداشت عمومی، سگ‌های ولگرد، مسائل و مشکلات کم آبی و زراعت و… که سبب شده تا مردم مطالبات فراوانی داشته باشند.
اهالی روستاهای منطقه کلاته شرقی در شرقی‌ترین نقاط استان سمنان و هم مرز با خراسان از وضعیت نامناسب جاده میامی کلاته‌های شرقی به سمت میامی گله دارند و به دلیل اینکه این جاده تلفات زیادی داده است اسم آن را جاده مرگ نامگذاری کردند برای بررسی مشکلات مردم روستای هونستان با علی محمد قاسمی‌نژاد دهیار روستا به گفتگو نشستیم.
علت اینکه در جاده میامی به سمت کلاته‌های شرقی تصادف رخ می‌دهد چیست؟
جاده‌ای که از میامی به سمت کلاته‌های شرقی می‌رود از پل میامی تا ابتدای روستاهای کلاته شرقی قبل از حسین آباد قرارگرفته که ٢٠کیلومتر است. این جاده عریض و استاندارد نیست تا جایی که در سال‌های گذشته و حتی سال‌جاری تعداد زیادی از اهالی منطقه به‌خصوص جوانان جان خود را به علت بی‌کیفیت بودن جاده و آسفالت نا مناسب آن ازدست‌دادند.
شما به‌عنوان دهیار برای حل این مشکل چه نامه‌نگاری‌هایی را انجام دادید؟
به نماینده سابق شاهرود و میامی در مجلس و فرمانداری این موضوع را اعلام کردیم و نماینده دوره قبلی هم پیگیری‌هایی کرد اما با توجه به بودجه ملی نتیجه‌ای مشاهده نشد. در کمیته برنامه‌ریزی شهرستان این مورد مطرح‌شده است که امیدواریم باتوجه به قول‌هایی که مسئولان دادند این مشکل رفع و به نتیجه برسد.
نماینده فعلی شهرستان‌های شاهرود و میامی و مدیرکل راه و شهرسازی شرق استان سمنان نیز از این جاده بازدید کردند و حتی استاندار در زمان سرکشی از این جاده صحبت‌های من را تأیید کرد. این مسیر مناسب، باکیفیت و درشان مردم این منطقه نیست و ما به این امید داریم که مشکلات جاده حل شود.
تاکنون چه اقدامی برای رفع این مشکل انجام شده است؟
سال گذشته مقداری ماسه و شن را در شانه جاده ریختند اما بدون اینکه کار را به‌پایان برساند آن را رها کردند از مسئولان امر درخواست داریم تا این جاده ٢٠کیاومتری را عریض، آسفالت آن را ترمیم و روکش آن را ایجاد کنند.
جمعیت زیادی از منطقه کلاته‌های شرقی و استان‌های همجوار مانند خراسان شمالی و گاهی استان گلستان با این مسیر از منطقه کالپوش تردد می‌کنند و لازم است که مسئولان این مشکل را رفع کنند چرا که اگر بخواهیم به مشکلات منطقه کلاته‌های شرقی نگاه کنیم این مشکل از بزرگ‌ترین مشکل منطقه محسوب می‌شود.
ما اسم این جاده را جاده مرگ نامگذاری کردیم و وضعیت جاده به قدری خراب است که مسئولان دغدغه رفع مشکلات آن را دارند اما به علت کمبود وجه یا بودجه ملی است نمی‌دانم که چرا کار تعمیر جاده به تعویق افتاده و هر روز ما در جاده میامی به سمت کلاته‌های شرقی تلفات می‌دهیم.
یکی از صحبت‌های مردم سگ‌های ولگرد است در این باره چه کرده‌اید؟
قانون، شهرداری در شهرها و دهیاری در روستاها را ملزم کرده است که مشکل سگ‌های ولگرد را جمع‌آوری کنند و سال گذشته این کار با هماهنگی نیروی انتظامی و و شوراها و دهیاری به خوبی انجام شد و نتیجه گرفت اما باتوجه به بحث حمایت از حیوانات و قوانینی که در این خصوص وضع شد کار را برای دهیاری و شهرداری سخت کردند.
عقیم‌سازی و انتقال سگ‌ها از جایی به جای دیگر کار سختی است. روستای بکران، هونستان و دو الی سه روستای دیگر سگ‌های ولگرد را جمع‌آوری کردند. دهیاران این روستاها برای این کار از گرمه دعوت به همکاری کردند و هزینه‌های جمع‌آوری سگ‌ها را پرداختند اما این افراد سگ‌ها به شهرستان گرمه می‌بردند و در آنجا رها می‌کردند و از آن شهرستان سگ‌ها را بار می‌کردند و اینجا رها می‌کردند هرکس که برای جمع‌آوری سگ‌ها به اینجا می‌آید برای خود دکان باز می‌کند و منبع درآمدی برای آن‌ها به شمار می‌رود.
چه سازمان‌هایی سازمان در شهرستان میامی برای جمع‌آوری سگ‌های ولگرد به دهیاران کمک کردند؟
پدر و مادرها به علت وجود سگ‌های ولگرد واهمه دارند که فرزند خود را تنهایی رهسپار مدرسه و نانوایی کنند و مسئولان هم در این زمینه توپ‌ها در زمین دهیاری می‌اندازند اما دهیاری چه میزان می‌تواند سگ‌ها را جمع‌آوری و انتقال دهد؟
برای نمونه دهیار ابراهیم آباد پایین سفلی سگ‌ها را شماره‌گذاری و قلاده‌گذاری کرد اما سگ‌ها بار دیگر نیز در روستا جولان می‌دادند. بخشداری، دهیاری، دامپزشکی باید همکاری کنند تا این مشکل حل شود چرا که این حیوانات به انسان بیماری را انتقال می‌دهند و مردم با ترس بچه‌های خود را به مدرسه و خیابان می‌فرستند.
برخی از اهالی روستا از سهمیه کم ناراضی هستند، علت این نارضایتی در چیست؟
دولت در سیاست گذاری آزاد سازی قیمت آرد سهمیه آرد هر نفر روستایی را هفت کیلو و ۲۰۰ گرم اعلام کرد اگر نان به شیوه درست تهیه و استفاده شود مشکلی برای تهیه نان نداریم اما سامانه آرد مشکلی را حل نکرد بلکه مشکلی را به مشکلات نانوایان اضافه کرد.
ما نمی‌توانستیم نان غذای مراسم‌های مذهبی مانند محرم را تأمین کنیم دولت باید سهمیه آرد را حمایت کند چرا که وقتی سهمیه آرد کاهش یابد، نانوا نیز نان کمی را پخت می‌کند علاوه برآن نانی که تهیه می‌کنیم دورریز زیادی دارد و گاهی برای استفاده‌های غیر انسان برای خوراک دام و طیور استفاده می‌شود که اشتباه است مردم نان را برای استفاده خودشان به خانه ببرند.
دامداران روستا برای عرضه گوشت و شیر دام خود با چه مشکلاتی مواجه هستند؟
دامداران ما در سال ۹۸ الی ۹۹ به علت عدم بارندگی، کمبود مراتع و قیمت بالای نهاده‌های دامی زیان زیادی دیدند به طوری که دامداری این منطقه نابود شد و اکنون در دو الی سه سال اخیر با توجه به قیمت مناسب نهاده‌های دامی و افزایش قیمت گوشت وضعیت دامداران بهبود یافته است.
در خصوص شیر نیز، سال گذشته دامداران با مشکلات زیادی در حوزه دام سبک و سنگین روبرو بودند این مشکلات باعث شد که دامدارها دام سنگین خود را بفروشند و این خود سبب کاهش تولید شیر شد. در سال‌های گذشته روزانه یک تانکر شیر به شاهرود یا روستای جودانه حمل می‌شد اما امسال میزان تولید شیر کاهش یافته است.
مسئول جمع‌آوری شیر در روستاهای این منطقه شرکت تعاونی روستایی است و بعضی از دام‌ها بیماری خاصی دارند و برای درمان آن از آمپول‌های خاص استفاده می‌کنند این آمپول‌ها شیر را دچار مشکل می‌کنند و باعث زیان دامدار و شرکت می‌شود. البته در تابستان هیئت مدیره شرکت تعاونی قصد داشت که جمع‌آوری شیر را به بخش خصوصی واگذار کند و این واگذاری هم انجام شد.
نحوه همکاری شرکت تعاونی با بخش خصوصی را شرح دهید؟
شرکت تعاونی روستایی شیر سرد کن و امکانات خود را در اختیار بخش خصوصی می‌گذارد و اجاره این امکانات را از بخش خصوصی می‌گیرد و بخش خصوصی شیرها را جمع‌آوری می‌کند تا خراب نشوند و به روستای جودانه که حدود ۳۰ کیلومتر با اینجا فاصله دارد، انتقال می‌دهد سپس شیر با تانکرهای کامیونی از روستای جودانه به سمت کارخانه پنیر می‌رود اما این شرکت پول شیر را همان لحظه به دامداران نمی‌دهد و این شرکت در بازده زمانی ۱۵،۲۰ روزه الی یک ماه با دامداران تسویه حساب می‌کند که باید تأخیر این واریزی از مسئولان شرکت پیگیری شود.
وضعیت آب آشامیدنی و کشاورزی در روستای هونستان چگونه است؟
آب شرب چهار روستای هونستان، بکران، کوهان و شریف آباد به صورت مجتمعی از آب استفاده می‌کنند ما از نظر کمیت مشکلی نداریم اما در خصوص کیفیت آب شور است این موضوع را مسئولان پیگیری کردند سال ۱۴۰۲ چاهی در پایین دست سازمان کشاورزی روستای هونستان حفر شد تا آب را به مخازنی که ۵/۴ کیلومتر فاصله دارند انتقال داده شود. مسئولان قول دادند که با حفر کانال لوله گذاری، انتقال برق و تأمین امکانات موردنیاز تا پایان سال این چاه بهره برداری و آب با کیفیت به دست مردم برسد
بحران تأمین آب کشاورزی مسئله کشوری است اما افزون بر کمبود آب کشاورزان ما با قطعی برق بیش از حد دست و پنجه نرم می‌کنند در تابستان برق این روستا هفته‌ای چهار با برق قطع می‌شد. قطعی برق سبب می‌شود که کشت و کار کشاورز نتیجه خوبی ندهد و در دراز مدت با مشکل مواجه می‌شود.
کشاورزان چندین بار اعتراض کردند و فرماندار حضور یافت و قول داد که قطعی برق چهار روز در هفته را به روز یک در هفته انتقال دهند تا موتور برق و چاه کشاورزی کم‌تر آسیب ببیند چرا که با قطع و وصل برق پمپ چاه آسیب می‌بیند. جهاد کشاورزی قول فراهم شدن تشکیلاتی را در این خصوص داد اما مسئولان به آنچه قول دادند عمل نکردند. کشاورزان با مشکل مواجه شدند.
چه کمبودهایی در حوزه بهداشت و درمان این منطقه احساس می‌شود که باید رفع شود؟
این منطقه بالای هفت هزار جمعیت دارد و پزشک به صورت سیار یک روز در روستاها حضور دارند و درمان مردم این منطقه با همان پزشک آن هم در ساعت اداری انجام می‌شود. درمانگاه ساعت‌های غیر اداری فعالیت نمی‌کند و در آن زمان بیمار باید به میامی و شهرستان مراجعه کند.
در حوزه دارو هم مشکل داریم اما با تذکر شورا این مسئله حل می‌شود مشکل ما کمبود پزشک است و خیلی از خانوارها اتومبیل ندارند و اگر نمی‌شود درمانگاه را شبانه روزی کرد ساعت فعالیت درمانگاه را به ۱۶ ساعت افزایش دهند یا درمانگاه با حضور دو پزشک اداره شود.
