به گزارش اقتصادنیوز به نقل از ایرنا، رئیس اداره کنترل بیماری‌های مشترک میان انسان و حیوان وزارت بهداشت،درمان وآموزش پزشکی با بیان اینکه ۸۵ درصد موارد سالک (لیشمانیوز پوستی) در ایران از نوعی است که موش‌های صحرایی مخزن آن هستند، گفت: البته این بیماری به طور قابل توجهی در کشور کاهش پیدا کرده و اکنون در ۱۹ استان کشور به طور آندمیک(بومی) است.
دکتر محمدرضا شیرزادی در گفت وگویی افزود: در ۱۵ سال اخیر موارد این بیماری در ایران به طور قابل توجهی کاهش پیدا کرده است به طوری که در سال ۱۳۸۷ بالغ بر ۲۶ هزار مورد سالک با میزان بروز ۳۷ در هر ۱۰۰ هزار نفر در ایران ثبت و گزارش شده است که این تعداد در سال گذشته به ۸ هزار و ۷۵۲ مورد با میزان بروز ۱۰.۴ در هر ۱۰۰ هزار نفر رسیده است.
وی با بیان اینکه لیشمانیوز پوستی یا سالک یک بیماری انگلی و بومی ایران است که عامل آن گونه‌های لیشمانیا بوده و به وسیله پشه خاکی منتقل می‌شود، افزود: این بیماری معمولاً به صورت زخم پوستی تظاهر کرده و ممکن است تا بیش از یک سال طول بکشد و محل اسکار آن تا پایان عمر باقی می‌ماند.
لیشمانیوز پوستی یا سالک یک بیماری انگلی و بومی ایران است که عامل آن گونه‌های لیشمانیا بوده و به وسیله پشه خاکی منتقل می‌شود
رئیس اداره کنترل بیماری های مشترک میان انسان و حیوان وزارت بهداشت با اشاره به این که لیشمانیوز پوستی(سالک) در ایران به دو شکل است، اظهارداشت: شکل اول سالکی است که مخزن آن انسان است و به طور نادر سگ ها هم مبتلا می شوند که بیشتر در شهرهای مشهد، کرمان و بم شایع است.
وی در خصوص دومین شکل سالک در ایران با مخزن موش های صحرایی، گفت: این نوع سالک در استان های اصفهان، فارس، خوزستان، کرمان، گلستان، خراسان رضوی، خراسان شمالی، خراسان جنوبی، بوشهر، هرمزگان، سمنان، سیستان و بلوچستان، یزد، ایلام و مناطق دیگری شایع بوده و به صورت بیماری بومی آن مناطق است.
شیرزادی با بیان این که ۸۵ درصد موارد لیشمانیوز پوستی(سالک) در ایران از نوعی است که موش های صحرایی مخزن آن هستند، گفت: البته بیماری سالک همچنان در ۱۹ استان کشور آندمیک(بومی) است. انتقال بیماری بالقوه در ۱۵۰ شهرستان از استان های آلوده صورت می گیرد.
