به گزارش شمال نیوز، منطق راهبردی و ژئوپلیتیکی چین به ما می گوید تمایلی به مداخله در مناقشات خاورمیانه ندارد و همواره تلاش کرده صرفا به مناقشاتی ورود کند که در چارچوب ملاحظات ژئواکونومیک پکن قابل تعریف باشد( برای مثال، میانجیگری میان ایران و عربستان).

تماس روز دوشنبه وزیر خارجه چین با وزرای خارجه ایران و رژیم صهیونسیتی در آستانه وقوع یک منازعه فراگیر منطقه ای را باید در همین چارچوب ارزیابی کرد.

چین می داند منازعه بزرگ میان ایران و اسرائیل، امنیت انرژی در خاورمیانه و شمال آفریقا را با مخاطره جدی مواجه می کند که نقش محوری در سبد انرژی و نفتی پکن دارد.

لازم به ذکر است، چین در سال گذشته حدود ۲۰۰ میلیون تن نفت خام و ۱۸ میلیون تن LNG از کشورهای شورای همکاری خلیج فارس وارد کرده است. این رقم یک سوم کل واردات نفت چین و حدود یک چهارم کل واردات گاز طبیعی چین را نشان می دهد.

همچنین، حدود ۱۵ درصد کل واردات نفت چین از ایران تامین شده است.

این آمار به ما می گوید، وقوع یک منازعه بزرگ در منطقه منافع نفتی و انرژی چین را با تهدید قابل ملاحظه ای مواجه می کند و چینی ها احتمالا هر چند دیرهنگام به تکاپو افتاده اند تا سطح تنش ها یا حملات طرفین به یکدیگر را کاهش دهند.

با این حال، بعید است پکن بتواند ابتکار عمل قابل توجه و موثری را برای کاهش تنش ها پیش ببرد.