آرامگاه باباکوهی (به انگلیسی : Tomb of Baba Koohi) یکی از دیدنی های شیراز است که نامش کمتر برای گردشگران آشناست. این مقبره ، مدفن یکی از شیوخ بزرگ صوفیه ست.
آرامگاه باباکوهی در دامنه کوهی در رشته کوه های شمال شیراز قرار دارد.
برای بازدید از آرامگاه حدود 2 کیلومتر سربالایی و کوهنوردی در پیش خواهید داشت که حدود 45دقیقه طول می کشد. این مسیر برای افرادی که مشکلات تنفسی ، قلبی یا زانو درد دارند ، توصیه نمی شود.
برای رفتن به کوه باباکوهی از دروازه قرآن به سمت بلوار جمهوری بروید و بعد از عبور از آب نمای سمت راست و در کنار پل هوایی ، تابلوی پارک کوهستانی بابا کوهی را خواهید دید. به این کوچه بپیچید. آرامگاه باباکوه در سمت راست قرار گرفته است.
آدرس : استان فارس – رشته کوههای شمال شهر شیراز ، سمت چپ دروازه قرآن – کوه باباکوهی
قدمت آرامگاه باباکوهی به دوران آل بویه می رسد. کوهی که آرامگاه در آن قرار گرفته است به نام کوه باباکوهی یا کوه صبوی مشهور است.
در این کوه دوغار وجود دارد که یکی از آنها در قدیم محل زندگی یکی از عارفان بوده و درون دیگری آرامگاه ابوعبدالله محدبن عبدالله معروف به ابن باکویه قرار دارد. در مقابل غار سکویی از سنگ و گچ ساخته شده که تاریخ 1235 روی آن ثبت شده است.
شیخ ابوعبدالله شیرازی مشهور به باباکوهی یا باکویه شیرازی، این لقب را به دلیل سالک بودنش گرفته است. او در سال 337 قمری متولد شد و در سال 442 قمری درگذشت.
این باکویه شیرازی در جوانی آب علمای زمان خود از جمله شیخ ابوسعید ابوالخیر و خواجه عبدالله انصاری ملاقات داشت و در محضرشان به کسب دانش پرداخت.
جامی شاعر قرن نهم در کتاب نفحات الانس ، چندین بار از باباکوهی یاد کرده و او را به عنون بزرگترین شاعر زمان خود می شناخته است.
گفته می شد که عبدالله باکویه صفات حمید داشته و مسافرت های زیادی کرده و بعد از استفاده از محضر بزرگان در پایان عمر به شهر شیراز برگشته است و به دور از مردم در کوه شمالی شیراز در مغازه ای عزلت گرفته و به نیایش مشغول شده و در همان جا به خاک سپرده شده است و این مغازه بعدا تبدیل به آرامگاه او شده است.
ابن بلخی در فارسنامه اشاره کرده که چشمه ای کنار این مغازه قرار داشته و اطرافش اتاق ها و حجره هایی ساخته شده است. برخی معتقدند که باباکوهی شاعر بوده و برخی دیگر نیز معتقدند که شاعر نبود و دیوانی که به او نسبت داده شده است مربوط به یکی دیگر از شیوخ صوفی قرن 9 – 10 است.
سنگ مزار باباکوهی برای اولین بار توسط میرزا معتمد الدوله ، حاکم فارس نصب شد. کتیبه ای زیر این سنگ قرار دارد و رویش تاریخ 1001 قمری دیده می شود.
بالاتر از مقبره باباکوهی ، مقبره کوچک علی قرار دارد.
این آرامگاه در اسفند 1379 ثبت ملی گردید و در سال 1391 - 92 زیر نظر اداره اوقاف مرمت شد.
کوه اطراف مقبره باباکوهی تبدیل به پارک کوهستانی شده است و دارای چشمه آب و چندین اتاق است. اتاق ها و گنبد اطراف مقبره مربوط به دوره قاجار است و از آثار مویدالدوله طهماست ، نوه فتحعلی شاه ، حالک فارس است که در سال 127 قمری ساخته شد و بعدا مرمت گردید. این بنا دارای یک حوض سنگی با درختانی کهنسال است.
گردشگاه در پایین تر از بقعه قرار گرفته است و در نزدیکی بقعه پلکانی برای راحت تر بالا رفتن گردشگران ساخته شده است. صعود از این کوه خیلی سخت نیست و چشم انداز بسیار زیبایی دارد. امکانات رفاهی مختصری برای پذیرایی از گردشگران در این گردشگراه در نظر گرفته شده است از جمله :
- مسیر سنگ فرش آرامگاه
- سرویس بهداشتی
- کافی شاپ و فروشگاه
- پارکینگ اختصاصی
بازدید از مقبره باباکوهی رایگان است و در هر زمانی از روز امکان پذیر است.
بهترین زمان برای بازدید از آرامگاه باباکوهی ، فصل بهار است که هوا مطلوب ودلپذیر بوده و طبیعت سرسبز است و صعود از کوه تجربه ای لذت بخش تر خواهد شد.
روزهای تعطیل و جمعه ه معمولا شلوغ ترین زمان بازدید از این گردشگاه است.
گردآوری : بخش گردشگری بیتوته