یک اشتباه عامیانه در جامعه شکل گرفته که اگر جایی همراه با بی نظمی است، آن را به سیرک تشبیه می‌کنند. شاید زمانی با رقم خوردن اتفاقاتی خنده‌دار تشبیه کردن سیرک در اذهان شکل گرفت، اما وضعیت این روزهای فوتبال ایران و در رأس آن فدراسیون فوتبال هیچ شباهتی به سیرک ندارد.

سیرک به طور عام، نمایشی مفرح است که با یک نظم و نظام خاصی انجام می‌شود. حرکات گردانندگان سیرک، همه با یک زمان‌بندی مشخص و روی نظم انجام می‌شود تا تماشاگران به هدفی که دنبال می‌کنند یعنی خندیدن و شاد بودن، برسند. برعکس در فدراسیون فوتبال ایران، حرکتی که روی نظم خاصی باشد یا زمان‌بندی آن مشخص شود، دیده نمی‌شود.

هر بخش از فدراسیون فوتبال درگیر نوعی بی نظمی، شلختگی، آشفتگی و در بدترین وضعیت، فساد است. جایی که رئیس کمیته داورانش که عضو هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال است، به اتهام فساد در فوتبال بازداشت می‌شود و برخی دیگر از اعضای بلندپایه این فدراسیون در همین پرونده احضار می‌شوند تا مشخص شود که فسادی ریشه‌دار در فدراسیون فوتبال وجود دارد که حال فوتبال ایران را آشفته کرده است.

در بخش‌های دیگر از جمله برگزاری مسابقات، راه‌اندازی سیستم کمک داور ویدئویی (VAR)، کمیته‌های تخصصی همچون فوتسال، روابط عمومی و... نیز اوضاع بدتر از چیزی است که به ظاهر دیده می‌شود. با این حال این روزها جزو بدترین دوران فوتبال ایران در کمیته‌های قضایی نیز هست. ارکان قضایی فدراسیون فوتبال انگار به دور از نظم و نظام خاصی پیش می‌روند و احکام آنها آنقدر مورد نقد است که درباره سلیقه‌ای بودنش هم نمی‌توان صحبت کرد.

اینکه چه اتفاقی باعث می‌شود که مسئولان ارکان قضایی فدراسیون فوتبال چنین آرایی را صادر کنند، عجیب است. به طور مثال در پرونده‌ای همچون توهین عجیب محمود فکری، فدراسیون فوتبال فقط ۴ ماه محرومیت در نظر می‌گیرد که جامعه آن را نمی‌پذیرد و آرمین سهرابیان به دلیل تتویی که روی بدن او به نمایش درآمده، حکم محرومیت ۶ ماهه دریافت می‌کند.

اینکه هرکدام از احکام صادر شده از کمیته‌ای جداگانه است، درست اما بازهم دیده شده که فدراسیون فوتبال برای فسخ غیرقانونی علیرضا بیرانوند که براساس رأی صادر شده از سوی فدراسیون فوتبال ثابت شده، این بازیکن را ۴ ماه محرومیت تعلیقی می‌کند. در شرایطی هم که این بازیکن با زیر سؤال بردن رأی و عدم پرداخت جریمه نقدی، به پرداخت رشوه برای الحاقیه قراردادش اعتراف می‌کند، یک جلسه محرومیت شامل حالش می‌شود که آن را هم با عذرخواهی رسمی در رسانه‌ها قابل بخشش اعلام کرده است.

در فوتبالی که تتو کردن روی بدن ۶ ماه محرومیت دارد، اما فسخ غیرقانونی قرارداد ۴ ماه محرومیت تعلیقی و اعتراف به پرداخت رشوه یک جلسه محرومیت با شرط بخشش، آیا نظم و نظامی دیده می‌شود که بتوان روی آن نام سیرک را گذاشت؟ آیا نداشتن چارچوب و آرای فراسلیقه‌ای شباهتی به یک نظم و نظام دارد که آن را با سیرک مقایسه کنیم؟ نحوه مدیریت فدراسیون فوتبال که اگر بتوان روی آن نام مدیریت را گذاشت، در بهترین حالت شبیه دورهمی‌های «سیزده به دری» است. «سیزده به در» سلیقه‌ای‌ترین دورهمی خانوادگی است که هر کسی بدون انضباط خاصی و در هر محدوده‌ای که بخواهد زیراندازش را پهن کند و هیچ محدودیتی هم برای خودش قائل نمی‌شود.

در چنین فرایندی، تشبیه کردن فدراسیون فوتبال به سیرک، توهین به نظم و نظامی است که در سیرک وجود دارد. حال اینکه ساختار فدراسیون فوتبال را به چه الگویی می‌توان تشبیه کرد، شاید نتوان برای آن نام خاصی در نظر گرفت.