او همچنین اعلام کرد که با کاهش ۴ درصدی در اجارهها در ماه گذشته، تعداد فایلهای اجاره و فایلهای ارزانتر نسبت به تابستان افزایش یافته است.
بیگینژاد در ادامه گفت: این موضوع را نیز باید در نظر داشت که در نوع خدماترسانی مشاوران املاک تفاوتهایی ایجاد شده است. این تفاوتها شامل اینکه مشاوران با کدام سامانه و با چه کیفیتی به مردم خدمات میدهند، میشود. این مسئله موجب اختلال در تمرکز مشاوران در حوزه کاریشان شده ؛ اکنون آنها نمیدانند در کدام سامانه و با چه ترتیبی، چه در حوزه فروش و چه در حوزه اجاره، به مراجعهکنندگان خدماترسانی کنند.
در بلوار فردوس شرق، آپارتمانی ۱۰۰ متری و ۲۴ سال ساخت، با ۶۰۰ میلیون رهن و ۱۵ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان اجاره ماهانه آگهی شده است.
در شهرک اکباتان، برای واحدی ۱۴۰ متری و ۳۰ سال ساخت،۹۰۰ میلیون رهن و ۱۳ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان اجاره ماهانه و در محله گابرگ غربی، برای واحدی ۱۱۰ متری و ۲۱ سال ساخت، ۲۰۰ میلیون رهن و ۲۰ میلیون تومان اجاره ماهانه تعیین شده است.
حالا که تابستان به پایان رسیده و التهاب بازار اجاره مسکن خوابیده است، می توان نظری قطعی در خصوص بازار اجاره در تابستان سال ۱۴۰۳ داد. بر اساس گفته رئیس اتحادیه مشاوران املاک، در سال جاری شاهد ثبات و آرامش بیشتری در بازار اجاره بها، نسبت به سال گذشته بوده ایم.
کیانوش گودرزی می گوید که اجاره بها در تهران حدود ۱۵ الی ۳۰ درصد افزایش داشت که در قیاس با سال های گذشته، عدد بهتری را نشان می دهد و مشخص می کند که التهاب خاصی در بازار اجاره وجود نداشته است. البته لازم به ذکر است که در بخش خرید و فروش، همچنان روزنه امیدی دیده نمی شود و مانند شش سال گذشته، ارتباط اقشار ضعیف و آسیب پذیر با بازار مسکن قطع شده است.
حتی در اقشار طبقات متوسط و مرفه جامعه هم معضل مسکن دیده می شود و برخی از آنها هم دیگر توان خرید مسکن ندارند. قیمت مسکن تهران به حدود متری ۹۰ میلیون تومان رسیده که طبیعتاً قدرت خرید بسیاری از افراد را کاهش می دهد.
گودرزی می گوید که در تابستان امسال، اتفاق عجیب و غریبی رخ نداد و مردم توانستند بازار را سر و سامان بدهند. حتی خبری از هیاهوهای همیشگی بازار اجاره در فصل تابستان هم نبود. همین موضوع سبب شد تا بسیاری از مستاجران بتوانند خانه متناسب با بودجه خود را پیدا کنند. البته آمارها نشان می دهد که تمایل به تمدید قرارداد بیشتر بوده و به همین جهت، کمتر قرارداد جدیدی در بازار نوشته شده است.
البته این موضوع بدان معنی نیست که در تمام نقاط تهران، وضعیت آرامش و ثبات همراه بوده است. در برخی مناطق پایتخت، رشد ۵۰ درصدی اجاره را نیز شاهد بوده ایم. البته با پایان تابستان، این التهابات نیز به آخر رسیده و کسانی که بچه مدرسه ای داشتند، حالا ساکن شده اند و مسکن مورد نظر خود را پیدا کرده اند. بنابراین نگرانی ها کمتر شده است.
البته نمی توان همین شرایط را برای بازار خرید و فروش نیز ذکر کرد. مدت هاست که بازار مسکن دچار التهاب شده و قیمت ها بالاتر رفته است. حتی یک سال رکود مطلق نیز باعث نشد که مردم قادر به ترمیم قدرت خرید خود باشند و هنوز هم فاصله زیادی میان قیمت مسکن و سطح درآمد متقاضیان وجود دارد.
رئیس اتحادیه مشاوران املاک می گوید که بازار همچنان به رکود خود ادامه می دهد. البته این رکود باعث جلوگیری از افزایش قیمت ها نشده و در طی این ماه ها، هر بار شاهد بالا رفتن ناچیز قیمت ها بوده ایم. جالب توجه اینجاست که با وجود اینکه مشتری خاصی برای این بازار وجود ندارد، هنوز هم قیمت ها صعودی هستند.
کیانوش گودرزی خاطرنشان ساخت که تنها معاملاتی که این روزها در بازار مسکن انجام می شود، متعلق به افراد مرفه جامعه است که ملک خود را به احسن تبدیل می کنند. فرودستان و طبقات کم درآمد جامعه، بیش از شش سال است که ارتباطی با بازار خرید و فروش مسکن ندارند. وام هایی که به آن ها ارائه می شود نیز، کفاف خرید را نمی دهند. تنها امیدی که در این روزها وجود دارد، این است که در سال های آینده، این وضعیت تغییر کند.
امیدواری بر این بود که با روی کار آمدن دولت چهاردهم، گشایشی در بازارهای اقتصادی و روابط بین المللی ایجاد شود اما تا به امروز، اتفاق ویژه ای در این حوزه رخ نداده است.
گودرزی یکی از دلایل اصلی مهاجرت را مسئله مسکن دانست و اعلام کرد که گرچه موضوع مهاجرت، چیز تازه ای نیست اما از چند سال پیش تشدید شده است. بعضی از جوانان وقتی می بینند که قادر به خرید خانه نیستند و در پیچ و خم اولین نیاز خود مانده اند، تصمیم به مهاجرت می گیرند.
موضوع گرانی مسکن حتی گریبان طبقات مرفه و بالانشین جامعه را نیز گرفته است. به نحوی که خیلی ساکنان شمال شهر تهران ناچاراً به سمت مناطق پایین تر کوچ کرده اند. افرادی که در مناطق مرکزی و جنوبی تهران ساکن بودند نیز، حالا به شهرهایی مثل پردیس، بومهن، شهریار، گرمدره، پاکدشت، وردآورد و دیگر مناطق حاشیه ای تهران روی آورده اند. این موضوع منجر به افزایش قیمت در این شهرها شده و بازار آنها را نیز به هم زده است.
واقعیت اینجاست که هیچکس تمایلی به رها کردن خانه و آشیانه خود ندارند اما هزینه های زندگی به قدری بالا رفته که درآمدها، دیگر کفاف زندگی را نمی دهد و خانواده ها ناچارند مدام از هزینه های زندگی خود بکاهند.
حالا باید منتظر ماند و دید که دولت چهاردهم با برنامه مسکن ملی، صنعتی سازی، مسکن استیجاری، پرداخت تسهیلات بلندمدت و ارزان قیمت و دیگر برنامه های موجود چه خواهد کرد و آیا می تواند اوضاع بازار مسکن را بهبود دهد یا خیر!