با کمی دقت در تصویری که توسط مریخ‌نورد استقامت «Perseverance» ثبت شده است می‌توان اجزای صورت مردی را دید که بر سطح مریخ خفته است.
گر چه پاریدولیا سبب می‌شود که ما چهره‌ای در سنگ ببینیم اما در حقیقت چهره خفته بر مریخ، ماسه‌سنگ رسوبی به جا مانده از گذشته پر آب سیاره سرخ است.
به باور دانشمندان ناسا حدود ۳ میلیارد و ۸۰۰ میلیون سال پیش آب بر سطح مریخ روان بود، و می‌توان اثر فرسایش آب را روی این این سنگ چهره مانند دید.
در پدیده روانشناختی پاریدولیا، ذهن انسان تمایل دارد که چهره‌هایی را اشیاء بی‌جان پیدا کند. یکی از مشهورترین این نمونه‌ها در سیاره سرخ چهره انسانی بود که سال ۱۹۷۶ در عکس ارسالی توسط مدارگرد وایکینگ دیده شد.
